ΑΛΛΑΔΑ , ΕΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΧΩΡΙΟ

Μια φορά κι έναν καιρό σε κάποιο φανταστικό μακρινό χωριό που το έλεγαν Αλλάδα ζούσαν είκοσι οικογένειες . Η οικογένεια του Αγροτίδη (πολύτεκνος) , του Εργατίδη (πολύτεκνος) , του Δημοσυπαλληλίδη (πολύτεκνος με πολλά υιοθετημένα) , του Μπατσόπουλου-Στρατή, του Δάσκαλου, του Μεταπράτη, του Εμποράκη, του Ελευθεπαγγελματίδη , του Μπακαλάκη, του Βιομηχανίδη (μοναχογιός) , του Εφοπλιστή ( μοναχογιός) , του Τραπεζάκη( άτεκνος) , του Πολιτικού (με πολλά υιοθετημένα), του Επιτροπέα, του Εργολάβου , του Προμηθέα, του Δικαίου , του Απόμαχου και φυσικά όπως σε κάθε χωριό, η οικογένεια του Παπά και η Κουτσομπόλα, χήρα από πολύ νέα , που λιγουρεύονταν κατά καιρούς τα παιδιά όλων και έκανε τα στραβά μάτια σε όσους την καλόπιαναν ή ξεκατίνιαζε, δίκαια ή άδικα , όσους δεν ενέδιδαν στα θέλγητρά της. Η καθεμιά απ΄ αυτές είχε συγκεκριμένο ρόλο στο χωριό. Η οικογένεια Αγροτίδη φρόντιζε να παράγει ότι χρειάζονταν για να τρέφονται οι άνθρωποι και τα ζώα του χωριού. Από το στάρι για το ψωμί μέχρι την τρούφα , που ανεβάζει τις ερωτικές επιδόσεις των κατοίκων . Την παραγωγή του παραλαμβάνει ο Εμποράκης και την πηγαίνει γραμμή στο Μεταπράτη, στον Βιομηχανίδη ή στο Μπακαλάκη. Ο Μεταπράτης μαζεύει διάφορα προϊόντα από τον Αγροτίδη και φτιάχνει τις πρώτες ύλες για τον Βιομηχανίδη, που με τη σειρά του τα προϊόντα που φτιάχνει τα δίνει ξανά στον Εμποράκη , που τα πηγαίνει στο Μπακαλάκη ή τον Προμηθέα , που φροντίζει να τα πουλά στις δημόσιες υπηρεσίες του χωριού μαζί μ΄αυτά που φέρνει από το Κοσμοχώρι. Ότι δεν παράγεται στο χωριό το φέρνει από άλλα χωριά ο Εφοπλιστής σε συνεργασία με τον Εμποράκη και τον Προμηθέα , που βρίσκεται σε άμεση επαφή με όλους τους άλλους. Ο Τραπεζάκης , ένας υπέργηρος κιτρινιάρης άνθρωπάκος , έχει σχέση με όλο τον κόσμο, αλλά επειδή είναι σε αναπηρικό καροτσάκι τον ανέθεσαν να φυλάει τα χρήματα αυτών που τάχουν περίσσευμα. Τον έχουν εξουσιοδοτήσει να δανείζει σ΄ αυτούς που έχουν ανάγκη και να παίρνει 10 με 20 ευρώ το χρόνο για κάθε 100 που δανείζει. Είναι κολητάρια με τον Εφοπλιστή, το Βιομηχανίδη , τον Προμηθέα και τον Εργολάβο, που τον βοηθούν να κινείται και φροντίζει να τάχει καλά με την οικογένεια Πολιτικού και Δικαίου, γιατί πολύ συχνά καταφεύγει σ΄ αυτούς για βοήθειες. Το φυσάει και ο ίδιος το χρήμα. Οι προσπαππούδες του λέει, οι παππούδες του και οι πατεράδες του ήταν ανέκαθεν πλούσιοι άνθρωποι, αν και ποτέ δεν τους είδε κανείς να δουλεύουν. Ήταν λένε έξυπνοι άνθρωποι και δε χρειάζονταν να δουλεύουν. Τα μαγαζιά που έχουν πολλά από τα παιδιά του Μπακαλάκη και του Ελευθεπαγγελματίδη , καθώς πολλά απο τα σπίτια που μένουν τα παιδιά του Εργατίδη λένε ότι τα νοικιάζουν απ΄ αυτούς. Ο Ελευθεπαγγελματίδης αναλαμβάνει να κάνει οποιαδήποτε δουλειά Μυρίζεται στο αέρα τις ανάγκες των κατοίκων και έχει στη διάθεσή του τα εργαλεία που χρειάζονται ανα πάσα στιγμή. Πουλάει τις γνώσεις του και την εξειδίκευσή του σε διάφορα θέματα που απασχολούν όλες τις άλλες οικογένειες. Με μια λέξη πολυτεχνίτης. Όλες οι οικογένειες έχουν στη δούλεψή τους τον Εργατίδη και τα παιδιά του. Δυνατά και γυμνασμένα παλικάρια όλοι τους τα χρησιμοποιούν για να κάνουν τη δουλειά τους με ελάχιστη αμοιβή.
Ο απόμαχος είναι γέρος , ανήμπορος για δουλειά , που ζει με το βοήθημα του χωριού.
Ο Πολιτικός είναι ο άνθρωπος που βάζει τους κανόνες λειτουργίας και ορίζει τις σχέσεις που θα έχουν μεταξύ τους οι οικογένειες και οι κάτοικοι του χωριού. Είναι πολύτεκνος και με τα παιδιά του δε μπορεί κανείς να βρεί άκρη. Ούτε και η γυναίκα του ξέρει με ποιους τ΄ απέκτησε. Κάθε καρυδιάς καρύδι. Άλλους κανόνες θέλει το ένα, άλλους το άλλο. Δε φτάνει μόνο αυτό ξεσηκώνουν και τα παιδιά των υπόλοιπων με τις ιδέες τους και τα χωρίζουν σε παρέες. Παράδειγμα ο Παραμανλής είναι στα μαχαίρια με τον Καπανδρέου. Λένε ότι ο ένας κάνει παρέα πιο πολύ με τα ανήψια του Τραπεζάκη (η γυναίκα του Τραπεζάκη) είναι αδερφή του Εφοπλιστή, που έχει συνεφάδα τη γυναίκα του Βιομηχανίδη), του Ελευθεπαγγελματίδη, του Βιομηχανίδη του Εργολάβου και του Μπακαλάκη και ο άλλος με τα παιδιά του Αγροτίδη, του Εργατίδη, του Δημοσυπαλληλίδη, του Απόμαχου και του Δικαίου. Κατά καιρους οι παρέες μπλέκονταικαι κανείς δε βρίσκει άκρη. Ποιος θα κάνει κουμάντο στο χωριό απο τα παιδιά του Πολιτικού κανονίζεται κάθε τέσσερα χρόνια ή γρηγορότερα και ψηφίζουν όλες οι οικογένειες με τα παιδιά τους.
Στο χωριό υπάρχει και Σχολείο για τα φτωχά παιδιά, Ιατρείο και όλες οι υπηρεσίες, που χρειάζονται οι κάτοικοι , προπάντων αυτοί, που είναι φτωχοί. Η οικογένεια του Πολιτικού με τα παιδιά που εκλέγονται αναλαμβάνουν να μαζεύουν τους φόρους απ΄ όλους για να πληρώνουν το Δάσκαλο, που μαθαίνει γράμματα στα φτωχά παιδιά του χωριού (συνήθως τον έχουν παραμελημένο καθώς τα δικά τους παιδιά τα στέλνουν στο Κοσμοχώρι, που έχει καλύτερα Σχολεία), το Δημοσυπαλληλίδη , που δουλεύει στις διάφορες δημόσιες υπηρεσίες του χωριού, τον Μπατσόπουλο-Στρατή , το φύλακα του χωριού , καθώς και τον Δικαίο , που ελέγχει αν μέσα στο χωριό γίνονται όλα όπως τα αποφάσισε ο Πολιτικός. Ο Δικαίος πληρώνεται πολύ καλά για να έχει λένε κύρος και να μη λαδώνεται απο τον καθένα. Μόνο οι πολύ πλούσιοι έχουν το χρήμα που θα μπορούσε να τους συγκινήσει. Ακόμα η οικογένεια Πολιτικού κανονίζει για τα δημόσια έργα (δρόμοι, πλατείες , παιδικές χαρές, , κ.λ.π.)
Για να γίνουν όλα αυτά χρειάζονται χρήματα , που ο Πολιτικός με τη βοήθεια των παιδιών του Δημοσυπαλληλίδη ( η Εφορία είναι ειδική σ΄ αυτή τη δουλειά. Η Κουτσομπόλα διαδίδει ότι τραβιέται συχνά με τα παιδιά του Ελευθεπαγγελματίδη, του Μπακαλάκη, του Μεταπράτη και τα ανήψια του Τραπεζάκη και κάνει τα στραβά μάτια, καθώς την κάνουν ακριβά δώρα. ) τα μαζεύει απ΄ όλους κανονικά ανάλογα με τον πλούτο του καθενός. Για να καθοδηγείται ο Δημοσυπαλληλίδης έχει πάνω απ΄ το κεφάλι του τον Επιτροπέα, που τον τοποθετεί ο νικητής των εκλογών με πολύ μεγάλο μισθό. Τα παιδιά του Επιτροπέα είναι συνήθως αυτοί που μαζεύουν τα λάφυρα μετά από κάθε εκλογική μάχη.
Από τις οικογένειες του Αγροτίδη , του Εργατίδη, του Δημοσυπαλληλίδη, του Μπατσόπουλο-Στρατή , του Δάσκαλου, του Απόμαχου και του Δικαίου δεν ξεφεύγει δεκάρα. Ο μισθός τους είναι ορισμένος από το χωριό και όλοι γνωρίζουν πόσα παίρνει ο καθένας.
Τελευταία λοιπόν τα πράγματα στο χωριό δεν πάνε καθόλου καλά. Ο Παραμανλής , που ήταν υπεύθυνος από τα παιδιά του Πολιτικού τα τελευταία 5,5 χρόνια λέει ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού και ειδικά οι πολύτεκνες οικογένειες και του Απόμαχου είναι καταχρεωμένες στον Τραπεζάκη, τα χρήματα που παίρνουν από τη δουλειά τους δε φτάνουν να θρέψουν τις οικογένειές τους και το χρέος του χωριού στο Κοσμοχώρι πολύ μεγάλο. Λένε ότι η Αλλάδα χρωστάει στο Κοσμοχώρι τα διπλάσια απ΄ αυτά που βγάζουν όλοι οι κάτοικοι του χωριού δουλεύοντας ένα ολόκληρο χρόνο.
Λένε ότι στο χωριό γίνονται πράματα και θάματα. Για παράδειγμα ο Αγροτίδης , που πουλάει το στάρι του 15 λεπτά το κιλό (λιγότερο από τα έξοδά του ) βλέπει το ψωμί στο Μπακαλάκη να πουλιέται 1,80 ευρώ το κιλό , δηλαδή πάνω από τη δεκαπλάσια τιμή!!! Αυτός που όργωσε, που έσπειρε, που έριξε λιπάσματα, που το φρόντιζε 7 μήνες κόντρα στα στοιχειά της φύσης, με τεράστια κεφάλαια (τρακτέρ, άροτρα. σπαρτική μηχανή, ραντιστήρι, πλατφόρμα, αλωνιστική μηχανή, κλ.π.) δεν κερδίζει τίποτα , ενώ ο Μεταπράτης , ο Βιομηχανίδης και ο Μπακαλάκης μοιράζονται 165 λεπτά για κάθε κιλό δίνοντας κάποια ψίχουλα στον Εργατίδη, που το κουβάλησε από τις αποθήκες του Μεταπράτη στου Βιομηχανίδη και από κει στο Μπακαλάκη. Πρόσθεσαν λίγο νερό και έκαψαν λίγο ρεύμα για να το ψήσουν.. Με λίγα λόγια , αν το χωριό έβγαζε 1000 κιλά σιτάρι και τίποτα άλλο το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν) του θα ήταν 1800 Ευρώ. Απ΄ αυτόν τον πλούτο ο Αγροτίδης θα έπαιρνε 150 ευρώ και τα υπόλοιπα 1650 οι υπόλοιποι τρείς!!!
Από την άλλη κινούνται χρήματα , που δε φορολογούνται καθόλου. Για παράδειγμα οι κακές γλώσσες λένε ότι κάποια παιδιά του Ελευθεπαγγελματίδη (ο Ηλεκτρολόγος π.χ.) δεν κόβουν καθόλου αποδείξεις για τις δουλειές που κάνουν. Από τον κ. Κωλοπιασμένο της οικογενείας των Δασκάλων π.χ. για μια σύνδεση του ηλεκτρικού στο λεβητοστάσιο πήρε 250 ευρώ για δουλειά 2 ωρών (τα υλικά τα πλήρωσε ο κ. Κωλοπιασμένος) χωρίς να δώσει απόδειξη.(Θα σου δώσω του είπε αλλά θέλω άλλα 50 ευρώ!!!). Το ίδιο γίνεται και με πολλά παιδιά του Εμποράκη και του Μπακαλάκη, που τσεπώνουν φόρους που εισπράττουν και έπρεπε να αποδώσουν στο χωριό (ΦΠΑ). Στο χωριό εκτιμούν ότι αν δηλώνονται 100 ευρώ , που καταγράφονται στον πλούτο του, υπάρχουν άλλα τόσα «μαύρα» που δε δηλώνονται πουθενά, ούτε φορολογούνται. Με λίγα λόγια , αν υπήρχε τρόπος να πιαστούν θα εισπράττονταν οι διπλάσιοι φόροι για το χωριό απ΄ αυτούς που εισπράττονται τώρα.
Λένε ακόμα ότι από τους φόρους που εισπράττονται τελικά μικρό ποσοστό πηγαίνει σε έργα. Τα πιο πολλά τα ροκανίζει η οικογένεια του Εργολάβου και του Προμηθέα σε αγαστή συνεργασία με κάποια από τα παιδιά του Πολιτικού και του Επιτροπέα , που υποτίθεται κάνουν τους ελέγχους και παραλαμβάνουν τα έργα. Άσε που ο Προμηθέας λαδώνοντας πολλά από τα παιδιά της οικογένειας του Πολιτικού και του Επιτροπέα πουλάει πανάκριβα τα πράγματα που φέρνει , προπάντων τον εξοπλισμό της οικογένειας Μπατσόπουλου-Στρατή.
Ο Παραμανλής λοιπόν είπε στον Αγροτίδη , τον Εργατίδη, τον Δημοσυπαλληλίδη, τον Μπατσόπουλο-Στρατή και το Δάσκαλο:
- Παλικάρια πάρτε το χαμπάρι ότι τα ζωνάρια για 2-3 χρόνια θα σφίξουν άσχημα! Στο ταμείο δεν έχουμε μια! Ετοιμαστείτε να βάλετε το χέρι βαθειά στην τσέπη για να πληρώσουμε το χρέος. Από τα διπλανά χωριά οι Τραπεζάκοι άρχισαν να μας κυνηγούν και θέλουν τα λεφτά τους πίσω. Μην ακούτε τον Καπανδρέου , που λέει ότι έχουμε λεφτά Σας λέει παραμύθια. Σας λέει μάλιστα ότι δεν θα σας βάλει φόρους και θα σας δώσει και αυξήσεις! Πού θα βρεί τα λεφτά;
Ο Καπανδρέου από την άλλη λέει:
Ποιος όρισε για παράδειγμα ότι από τα 180 λεπτά που κάνει ένα κιλό ψωμί θα παίρνει 15 λεπτά ο Αγροτίδης και 165 οι υπόλοιποι; Μπορώ να εκπαιδεύσω και να βοηθήσω τον Αγροτίδη να μετατρέπει μόνος του το στάρι σε ψωμί για να έχουν δουλειά και τα πολλά του παιδιά. Θα βρουν εκεί δουλειά και τα παιδιά του Εργατίδη, του Μεταπράτη, του Ελευθεπαγγελματίδη κ.λ.π.. Έτσι τα 180 λεπτά δεν θα τα μοιράζονται τρεις ολιγομελείς οικογένειες αλλά πολλές.
Θα πιάσω αυτούς που έχουν εισοδήματα και δεν τα δηλώνουν, οπότε θα αυξήσω κατά πολύ τα έσοδα του χωριού για να πληρώνουμε το χρέος, αλλά και να δώσουμε αυξήσεις στην οικογένεια του Δάσκαλου, του Μπατσόπουλου-Στρατή , του Δημοσυπαλληλίδη, του Απόμαχου κ.λ.π. Γιαυτούς που θα αναγκάσω να πληρώσουν σίγουρα τα πράγματα δεν θα είναι ευχάριστα , αλλά δεν είναι καθόλου δίκαιο να υπάρχουν άνθρωποι που έχουν εισοδήματα και να μη πληρώνουν καθόλου φόρους.
Χωρίς να αυξήσω τις δαπάνες για τα έργα , αν περιορίσω αυτά που ροκανίζονται από τον Επιτροπέα, τον Προμηθέα , τον Εργολάβο και τους υπόλοιπους με τα ίδια χρήματα θα γίνονται περισσότερα έργα , που θα δίνουν και δουλειά στα παιδιά όλων των οικογενειών και ειδικά των πολύτεκνων.
Ο Τραπεζάκης και αυτοί που έχουν το χρήμα κέρδισαν για πολλά χρόνια και συνεχίζουν να κερδίζουν πολλά. Να βάλουν πλάτη κι αυτοί.
Και τέλος , αν περισσότεροι άνθρωποι έχουν εισόδημα , θα πληρώνουν περισσότερους φόρους και θα αυξάνονται σταδιακά τα έσοδα του χωριού.
Αυτά, θα σκέφτονται πολλοί, ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Άλλωστε και η Αλλάδα ένα χωριό στη σφαίρα της φαντασίας μου δεν είναι;