Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουάριος, 2010

ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ.. ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ Η ΛΥΣΗ;

Εικόνα

ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ

Εικόνα
Διαβάζουμε και ακούμε πολλά τελευταία με αφορμή τις κινητοποιήσεις των αγροτών και τις χρονικές περιόδους που εκδηλώνονται. Θα διαβάσει κανείς απόψεις που εκφράζονται με χαρακτηρισμούς του είδους " Αξεστοι ημιχωρικοί με κρυφά εισοδήματα" κλπ κλπ , που κατάφαγαν τις επιδοτήσεις τόσα χρόνια σε τζιπάρες 4χ4, σε ξενυχτάδικα , σε πολυτέλειες και κάθε λίγο και λιγάκι μας αναστατώνουν και εκβιάζουν την κοινωνία μας κλείνοντας τους δρόμους και διεκδικώντας κάθε φορά περισσότερα «λύτρα». Θα μπορούσε να απαντήσει κανείς με επιχειρήματα του ίδιου τύπου και απόψεις του είδους «Κωλοαθηναίοι με όλα τα μέσα, νοσοκομεία, γκόμενες κλπ» , που για χάρη σας επιτρέπονται οι εισαγωγές από τρίτες χώρες σε πολύ χαμηλές τιμές αναγκάζοντας τους Έλληνες αγρότες να πωλούν κάτω από το κόστος παραγωγής τα προϊόντα τους. «Κωλοέλληνες που θεωρείται το κάθε είδους δικό σας επίδομα ιερό , αλλά απαράδεκτο, όταν καταβάλλεται στους άλλους και τους αγρότες πολίτες δεύτερης κατηγορίας –κάτι

ΑΝΟΙΓΕΙ Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Εικόνα
Πλησιάζουν οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση και έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον , καθώς θα γίνουν σε ένα ριζικά διαφορετικό πολιτικό τοπίο και νέο αυτοδιοικητικό χάρτη. Αλλάζουν τα όρια των Δήμων , καταργούνται οι Νομαρχίες και για πρώτη φορά εκλέγονται οι Περιφερειάρχες με σημαντικές εξουσίες. Οι Δήμοι διευρύνονται γι’ αυτό υπάρχει πλέον χρεία εκλογής ικανών δημοτικών συμβούλων, που δεν θα αρκεί μόνο να θέλουν μα και να μπορούν. Τα Δημοτικά συμβούλια θα αποκτήσουν σημαντικό ρόλο, που δεν θα είναι μόνο διαχειριστικός, αλλά θα πρέπει να μπορούν να αναλάβουν και αναπτυξιακές πρωτοβουλίες. Επομένως οι Δημοτικές εκλογές γίνονται πλέον μια πολύ σοβαρή υπόθεση για τις προοπτικές του Δήμου μας . Είναι ανάγκη οι όποιες πολιτικές ζυμώσεις γίνουν στο διάστημα από τώρα μέχρι τις εκλογές να ξεφύγουν οπωσδήποτε από τις λογικές του παρελθόντος , που εξυπηρετούσαν , είτε τις κομματικές συγκρούσεις και την καταμέτρηση των δυνάμεων των κομμάτων , είτε συγκρούσεις «μεσσιών» και ποικιλόχ

ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΟΥ ΛΙΓΑΠΟΛΑ

Εικόνα
Σήμερα συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την έναρξη της λειτουργίας του ιστολογίου μου, οπόταν ξεκίνησα να μετρώ τους επισκέπτες μου. 20000 περίπου επισκέψεις σε ένα χρόνο για 316 αναρτήσεις. Αν και δεν έχω κανένα άγχος για το πλήθος των αναγνωστών μου, εν τούτοις δεν ξεφεύγει κανένας από τον πειρασμό να γνωρίζει σε πόσους προκαλούν ενδιαφέρον οι απόψεις του, σε πόσους εμφανίζεται να είναι χρήσιμο το blog του. Στον έναν περίπου χρόνο της παρουσίας μου στη bloggόσφαιρα, είχα την τύχη να γνωρίσω αξιόλογους internetανθρώπους, μερικοί εκ των οποίων ήταν ή έγιναν καλοί φίλοι. "Πληκτρομάχησα" με αρκετούς Επώνυμους και Ανώνυμους σχολιαστές, καλοπροαίρετους και κακοπροαίρετους, προσπαθώντας πάντα να σέβομαι την αντίθετη άποψη και να κρατώ τη συζήτηση, ώστε να μην εκχυδαΐζεται ο διάλογος και να μη εκφυλίζεται σε αναγραφή ύβρεων των μεν εναντίον των δε. Δεν υποστήριξα ποτέ ότι είμαι "αντικειμενικός" στις απόψεις μου. Ό,τι γράφω είναι υποκειμενικό , η "δική" μου αλήθει

Η ΤΑΒΕΡΝΑ ΤΟΥ ΤΖΕΜΗΛ

Εικόνα
Βρεθήκαμε πριν λίγες μέρες στην Ξάνθη. Το μεσημέρι του Σαββάτου στο δρόμο για φαγητό σε κάποια από τις πολλές καλές ταβέρνες στα περίχωρα της πόλης ο «γνώστης» και κυνηγός των εκλεκτών εδεσμάτων μας αποκάλυψε ότι θα χρειαζόμασταν μια – μιάμιση ώρα για να φτάσουμε στον προορισμό μας, αφού έπρεπε να διανύσουμε περίπου 53 χιλιόμετρα δρόμο, τα τελευταία 5,5 μάλιστα χωματόδρομο, στα Πομακοχώρια του Νομού Ξάνθης . Θα φτάναμε στην Κοττάνη , το τελευταίο χωριό στα σύνορα με τη Βουλγαρία στην ταβέρνα του Τζεμήλ Χαλήλογλου . Πριν αρχίσω να γκρινιάζω και να ρωτώ, αν άξιζε αυτή η ταλαιπωρία για ένα φαγητό, είχαμε ήδη βγει από την Ξάνθη και ανηφορίζαμε για τον Εχίνο λίγο μετά το σταυροδρόμι πριν από τη Σμίνθη. Το τοπίο που άρχισε να αποκαλύπτεται στην πορεία μας δίπλα από όμορφα ποταμάκια και τα μικρά καταπράσινα λιβάδια έπνιγε σιγά-σιγά τη διάθεση για γκρίνια και γεννούσε την περιέργεια για τις καινούργιες εικόνες που ξετυλίγονταν μπροστά μας. Περάσαμε χωρίς να καταλάβουμε τη Σμίνθη,