H ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΝ ΤΑΧΕΙ (1936-2008)

H ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΝ ΤΑΧΕΙ (1936-2008)

4 Αυγούστου 1936

Ο Ιωάννης Μεταξάς σε συνεννόηση με το βασιλιά Γεώργιο Β΄ κηρύσσει δικτατορία, αναστέλλοντας την ισχύ του Συντάγματος και διαλύοντας τη Βουλή. Ακολουθούν διάλυση των δημοκρατικών πολιτικών κομμάτων και απηνής δίωξη κάθε πολιτικής και κοινωνικής δραστηριότητας. Παράλληλα δημιουργείται ένας πολυπλόκαμος κρατικός και παρακρατικός μηχανισμός , καταπίεσης και καταδίωξης κάθε δημοκράτη και προοδευτικού πολίτη.

15 Αυγούστου 1940

Ένα σημαδιακό γεγονός προαναγγέλει τον επερχόμενο πόλεμο. Το εύδρομο «Έλλη» τορπιλίζεται από τους Ιταλούς έξω από το λιμάνι της Τήνου.

15 Οκτωβρίου 1940

Το Γενικό επιτελείο στρατού της Ιταλίας αποφασίζει την επίθεση εναντίον της Ελλάδας.

28 Οκτωβρίου 1940

Η Ελλάδα μπαίνει στον πόλεμο κατά του φασιστικού άξονα μετά το ΟΧΙ στο Ιταλικό τελεσίγραφο που μετέφερε ο Ιταλός πρεσβευτής Γκράτσι.

31 Οκτωβρίου 1940

Ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης από τις φυλακές της Κέρκυρας , καλεί τον Ελληνικό λαό να δώσει όλες του τις δυνάμεις στον πόλεμο κατά της Ιταλίας.

1-8 Δεκεμβρίου 1940

Ο Ελληνικός στρατός μετά την επιτυχή του άμυνα προελαύνει μέσα στην Αλβανία και καταλαμβάνει το Πόγραδετς, τους Αγίους Σαράντα,το Δέλβινο και το Αργυρόκαστρο.

29 Ιανουαρίου 1941

Πεθαίνει ο Ιωάννης Μεταξάς. Νέος πρωθυπουργός ορίζεται ο Αλέξανδρος Κορυζής.

8 Απριλίου 1941

Τα Γερμανικά στρατεύματα εισβάλλουν στο Ελληνικό έδαφος στο ύψος της Δοϊράνης.

18-21 Απριλίου 1941.

Αυτοκτονεί ο πρωθυπουργός Αλ. Κορυζής. Αναλαμβάνει νέα κυβέρνηση υπό τον Εμ. Τσουδερό.

23 Απριλίου 1941

Ο βασιλιάς Γεώργιος ο Β΄, ο πρωθυπουργός Εμ. Τσουδερός, και η κυβέρνηση αναχωρούν για την Κρήτη.

27 Απριλίου 1941

Τα Γερμανικά στρατεύματα εισέρχονται στην Αθήνα.

29 Απριλίου 1941

Σχηματίζεται κατοχική κυβέρνηση υπό τον Γ. Τσολάκογλου, μια κυβέρνηση εξαρτημένη και υποταγμένη πλήρως στους Γερμανούς.

20 Μαΐου 1941

Ξεκινά η Γερμανική επίθεση κατά της Κρήτης. Οι Κρητικοί αντιστέκονται με κάθε μέσο, με απαράμιλλες πράξεις ηρωισμού και αυτοθυσίας.

31 Μαΐου 1941

Ολοκληρώνεται η κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς και αποχωρούν στην Αίγυπτο οι συμμαχικές δυνάμεις, ο βασιλιάς Γεώργιος ο Β΄και η κυβέρνηση Εμ. Τσουδερού. Ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας κατεβάζουν τη Χιτλερική σημαία από το βράχο της Ακρόπολης. Αυτή η ηρωική πράξη σηματοδοτεί την Αντίσταση των Ελλήνων.

9 Σεπτεμβρίου 1941

Ο Ναπολέων Ζέρβας μαζί με λίγους συνεργάτες του δημιουργεί τον Εθνικό Δημοκρατικό Ελληνικό Σύνδεσμο.(ΕΔΕΣ).

27 Σεπτεμβρίου 1941

Ιδρύεται το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) , η μεγαλύτερη και πιο μαχητική οργάνωση της Αντίστασης . Στο ΕΑΜ συμμετέχουν το ΚΚΕ, το Σοσιαλιστικό κόμμα Ελλάδας, η Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας και το Αγροτικό κόμμα Ελλάδας. Πρώτος γραμματέας του ΕΑΜ ο Λευτέρης Αποστόλου, που όμως θα αντικατασταθεί από τον Θανάση Χατζή , ύστερα από τη σύλληψη του πρώτου από τους Ιταλούς το Νοέμβριο του 1941.

2 Φεβρουαρίου 1942

Σε σύσκεψη στρατιωτικών και πολιτικών στελεχών του ΕΑΜ δημιουργείται ο Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (ΕΛΑΣ). Έτσι αναπτύσσεται η αντάρτικη ένοπλη αντίσταση σε κάθε περιοχή της Ελλάδας μέχρι την ημέρα της εθνικής απελευθέρωσης.

Μάϊος 1944

Διεξάγεται μια κρίσιμη διάσκεψη στο Λίβανο όλων των κομμάτων και των αντιστασιακών οργανώσεων. Στις 20 του μήνα αποφασίζεται η δημιουργία Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου.

12 Οκτωβρίου 1944

Οι Γερμανοί εγκαταλείπουν την Αθήνα

18 Οκτωβρίου 1944

Η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας καταφθάνει στην Ελλάδα και εγκαθίσταται στην Αθήνα

2 Δεκεμβρίου 1944

Παραιτούνται από την κυβέρνηση οι υπουργοί του ΕΑΜ (Α. Σβώλος, Ηλ. Τσιριμώκος, Ν. Ασκούτσης, Μ. Πορφυρογένης, Ι. Ζεύγος, Α. Αγγελόπουλος.)

3 Δεκεμβρίου 1944

Το ΕΑΜ διοργανώνει συλλαλητήριο στην πλατεία Συντάγματος. Η ειρηνική συγκέντρωση με τη μαζική και αγωνιστική συμμετοχή χιλιάδων πολιτών δέχεται απρόκλητα τα πυρά κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών, που είχαν συνεργαστεί ανοιχτά με τους Γερμανούς. Το συλλαλητήριο καταλήγει σε αιματοχυσία με 28 νεκρούς και 100 τραυματίες. Έτσι αρχίζουν τα Δεκεμβριανά , σύμφωνα με τα σχέδια και τον ενεργό παρεμβατικό ρόλο των Άγγλων και σύμφωνα με το αξίωμα του «Διαίρει και βασίλευε». Σε αυτή τη σκοτεινή και γκρίζα πτυχή της νεότερης ιστορίας η Αγγλία έριξε το σπόρο της εμφύλιας σύρραξης με στόχο την υποχώρηση, την ήττα και τη διάλυση του ΕΑΜικού κινήματος.

2 Ιανουαρίου 1945

Παραιτείται η κυβέρνηση Παπανδρέου. Σχηματίζεται νέα κυβέρνηση υπο τον Ν. Πλαστήρα.

12 Φεβρουαρίου 1945

Υπογράφεται η συμφωνία της Βάρκιζας, που προβλέπει μεταξύ άλλων τον τερματισμό της αιματοχυσίας και των διώξεων, την παραπομπή σε δίκη των δοσίλογων και των συνεργατών των κατακτητών και την παράδοση των όπλων από τον ΕΛΑΣ

28 Φεβρουαρίου 1945

Ολοκληρώνεται ο αφοπλισμός του ΕΛΑΣ

29 Μαΐου 1945

Επιστρέφει στην Ελλάδα ο Νίκος Ζαχαριάδης.

16 Ιουνίου 1945

Ο Άρης Βελουχιώτης οδηγείται στο μοιραίο τέλος του , μέσα σε συνθήκες πολιτικής απομόνωσης και στιγματισμού από την ηγεσία του ΚΚΕ αλλά και συνεχών καταδιώξεών του από κρατικές και παρακρατικές οργανώσεις. Οι κρατικοί και παρακρατικοί διώκτες του προχώρησαν σε μια αποτρόπαιη και βάρβαρη πράξη. Έκοψαν το κεφάλι του Άρη Βελουχιώτη και των συναγωνιστών του και τα κρέμασαν στους φανοστάτες των Τρικάλων.

7 Φεβρουαρίου 1946

Το ΚΚΕ και το ΕΑΜ αποφασίζουν αποχή από τις εκλογές της 31^ης Μαρτίου

1 Σεπτεμβρίου 1946

Διεξάγεται μέσα σε συνθήκες αμφισβήτησης , διώξεων και βίας δημοψήφισμα με το οποίο επιστρέφει στην Ελλάδα ο βασιλιάς Γεώργιος ο Β΄, με ποσοστό 69%.

26 Οκτωβρίου 1946

Ιδρύεται το Γενικό Αρχηγείο του Δημοκρατικού Στρατού και ο Μάρκος Βαφειάδης αναλαμβάνει την αρχηγία. Επισήμως ξεκινά ο εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα. Στη συνέχεια θα συγκροτηθεί η κυβέρνηση του βουνού.

20 Ιανουαρίου 1949

Ο Αλέξανδρος Παπάγος αναλαμβάνει αρχιστράτηγος του Εθνικού Στρατού.

30-31 Ιανουαρίου 1949

Συνέρχεται η περίφημη 5^η ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ και αποφασίζει , μεταξύ άλλων, τη συνέχιση και κλιμάκωση του εμφύλιου πολέμου.

5 Μαΐου 1949

Αρχίζουν οι επιχειρήσεις του Εθνικού Στρατού στη Θεσσαλία

10 Ιουλίου 1949

Ο στρατάρχης Τίτο ανακοινώνει το κλείσιμο των Ελληνογιουγκοσλαβικών συνόρων και εντείνει τα αδιέξοδα του Δημοκρατικού Στρατού.

9-15 Αυγούστου 1949

Διεξάγονται οι μάχες στο Βίτσι, που τελειώνουν με την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού και την υποχώρησή του στο Γράμμο.

23-30 Αυγούστου 1949

Διεξάγονται οι κρίσιμες και τελευταίες μάχες του εμφυλίου στο Γράμμο , που καταλήγουν σε ήττα του Δημοκρατικού Στρατού και στο συντεταγμένο πέρασμα των αποδεκατισμένων δυνάμεών του στις όμορες χώρες.

15 Σεπτεμβρίου 1949

Ο ελεγχόμενος από το ΚΚΕ ραδιοφωνικός σταθμός «Ελεύθερη Ελλάδα» αναγγέλλει τη λήξη των εχθροπραξιών.

6 Ιανουαρίου 1950

Στην Αθήνα παραιτείται η κυβέρνηση Διομήδη. Συγκροτείται υπηρεσιακή κυβέρνηση υπο τον πρώην πρόεδρο της Βουλής Τζών Θεοτόκη και προκηρύσσονται εκλογές για τις 5 Μαρτίου. Άρση του Στρατιωτικού νόμου και αναστολή της ισχύος του Γ΄ ψηφίσματος.

5 Μαρτίου 1950

Διεξάγονται εκλογές που διαμορφώνουν αθροιστικά μια Δημοκρατική προοδευτική πλειοψηφία.

Η διάταξη των δυνάμεων έχει ως εξής: Λαϊκό κόμμα (Κ. Τσαλδάρης) 18,8%, Κόμμα φιλελευθέρων (Σοφοκλής Βενιζέλος)17,24%, ΕΠΕΚ (Ν. Πλαστήρας) 16,44%, Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό κόμμα(Γ. Παπανδρέου) 10,67%, Δημοκρατική παράταξη(Γ. Σβώλος, Ι. Σοφιανόπουλος) 9,7%, Πολιτική ανεξάρτητη παράταξη(Κ. Μανιαδάκης κ. ά. ) 8,15%, Μέτωπο Εθνικής Αναδημιουργίας (Π. Κανελλόπουλος κ.α) 5,27%

27 Σεπτεμβρίου 1951

Σχηματίζεται υπο τον Ν. Πλαστήρα κυβέρνηση με Δημοκρατικό και προοδευτικό προσανατολισμό.

30 Μαρτίου 1952

Μετά τη διεξαγωγή μιας πολύκροτης δίκης , εκτελούνται οι Νίκος Μπελογιάννης, Δ. Μπάτσης, Ν. Καλούμενος και Ηλ. Αργυριάδης.

16 Νοεμβρίου 1952

Διεξάγονται νέες εκλογές. Με την παρουσία του Αλ. Παπάγου ως αρχηγού της Δεξιάς οι συσχετισμοί δυνάμεων αλλάζουν. Λαμβάνουν: Ελληνικός Συναγερμός (Αλ. Παπάγος) 49,22%, ΕΠΕΚ- Κόμμα φιλελευθέρων 38,61% , ΕΔΑ 11,28%

9 Απριλίου 1953

Ο υπουργός συντονισμού Σπύρος Μαρκεζίνης προχωρά στην υποτίμηση της δραχμής κατά 50%. Η ισοτιμία της δραχμής προς το δολάριο μέχρι το τέλος του 1953 διαμορφώθηκε ως εξής: 1 δολάριο=30 δραχμές

12 Οκτωβρίου 1953

Υπογράφεται η διμερής Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για την παραχώρηση στρατιωτικών διευκολύνσεων και βάσεων στις ΗΠΑ.

1 Απριλίου 1955

Αρχίζει στην Κύπρο ο ένοπλος εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ , για την απελευθέρωση της Κύπρου από τον αποικιακό ζυγό της Μεγάλης Βρετανίας.

4 Οκτωβρίου 1955

Πεθαίνει ο Αλ. Παπάγος

6 Οκτωβρίου 1955

Ο βασιλιάς Παύλος ορίζει και ορκίζει νέα κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Κ. Καραμανλή.

19 Φεβρουαρίου 1956

Με τη διεξαγωγή νέων εκλογών οι πολιτικές δυνάμεις διατάσσονται ως εξής:

ΕΡΕ (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις Κ. Καραμανλής ) 47,38%, Δημοκρατική Ένωση(Κόμματα κέντρου και ΕΔΑ)48,15%, Με τη βοήθεια του ιδιότυπου εκλογικού συστήματος η ΕΡΕ αποκτά πλειοψηφία εδρών στη Βουλή. Έτσι σχηματίζεται αυτοδύναμη κυβέρνηση Δεξιάς υπο τον Κ. Καραμανλή.

11 Μαΐου 1958

Διεξάγονται νέες εκλογές με εκλογικό σύστημα που πριμοδοτεί σε κοινοβουλευτικές έδρες την ΕΡΕ. Έλαβαν: ΕΡΕ(Κ. Καραμανλής) 41,16%, ΕΔΑ(Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά) 24,42%, Κόμμα φιλελευθέρων 20,67%, ΠΑΔΕ(Μαρκεζίνης, Μπαλτατζής)10,62%, ΕΛΚ(Π. Κανελλόπουλος) 2,94%. Ο Κ. Καραμανλής σχηματίζει νέα κυβέρνηση.

29 Οκτωβρίου 1961

Διεξάγονται νέες εκλογές που θα καταγραφούν στην ιστορία ως εκλογές «βίας και νοθείας». Έλαβαν: ΕΡΕ 50,81%, Ένωση Κέντρου – Κόμμα προοδευτικών 33,65%, ΠΑΜΕ (Ιωάννης Πασαλίδης)14,62%. Σχηματίζεται και πάλι κυβέρνηση υπο τον Κ. Καραμανλή.

22 Μαΐου 1963

Δολοφονείται στη Θεσσαλονίκη από παρακρατικούς με την ανοχή , αλλά και τη συγκάλυψη της αστυνομίας ο βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης. Η εξουσία της Δεξιάς και του Παλατιού αμφισβητείται έντονα. Κυοφορείται το αίτημα της αλλαγής και διαμορφώνεται ένα ισχυρό λαϊκό ρεύμα με δημοκρατικό προοδευτικό προσανατολισμό.

3 Νοεμβρίου 1963

Μέσα σε συνθήκες έντονης πολιτικής και κοινωνικής αντιπαράθεσης διεξάγονται εκλογές. Τα αποτελέσματα ανατρέπουν τη Δεξιά και τους σχεδιασμούς του Παλατιού. Η νίκη της Ένωσης Κέντρου και του Γεωργίου Παπανδρέου είναι αναμφισβήτητη. Έλαβαν: ΕΡΕ 39,37%, Ένωση Κέντρου(Γ. Παπανδρέου) 42,04%, ΕΔΑ 14,34%, Κόμμα προοδευτικών (Σ. Μαρκεζίνης) 3,73%

Ο Γιώργος Παπανδρέου σχηματίζει νέα κυβέρνηση. Παρότι όμως εξασφάλισε την ψήφο της Βουλής , η κυβέρνηση υπέβαλε αμέσως την παραίτησή της. Ζήτησε τη διενέργεια νέων εκλογών , αρνούμενη να στηριχτεί στιε ψήφους της ΕΔΑ.

9 Δεκεμβρίου 1963

Αναχωρεί από την Ελλάδα για το Παρίσι ο Κ. Καραμανλής , ορίζοντας ως αρχηγό της ΕΡΕ τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο.

6 Μαρτίου 1964

Πεθαίνει ο βασιλιάς Παύλος και στο θρόνο ανέρχεται ο νεαρός διάδοχος Κωσταντίνος.

16 Φεβρουαρίου 1964

Διεξάγονται νέες εκλογές. Η νίκη της Ένωσης Κέντρου και του Γ. Παπανδρέου είναι συντριπτική. Η Δημοκρατική Προοδευτική πλειοψηφία αθροιστικά φτάνει το 65% που ανοίγει νέους ορίζοντες για τη δημοκρατία και τη χώρα. Έλαβαν: Ένωση Κέντρου 52,72%, ΕΡΕ-Κόμμα προοδευτικών 35,26%, ΕΔΑ 11,8%. Ο Γεώργιος Παπανδρέου στον απόηχο του νέου θριάμβου σχηματίζει νέα κυβέρνηση.

18 Μαΐου 1965

Ύστερα από πολύμηνη προσπάθεια υπονόμευσης της λαοπρόβλητης κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου από το Παλάτι και την ΕΡΕ, έρχεται στη δημοσιότητα η σκευωρία της υπόθεσης ΑΣΠΙΔΑ.

15 Ιουλίου 1965

Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος επιχειρεί να ανατρέψει την κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου και τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου. Το βασιλικό πραξικόπημα με τον «κοινοβουλευτικό» μανδύα και τις δοτές κυβερνήσεις των αποστατών είχε ανοιχτή στήριξή του από την ΕΡΕ. Στην ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης και του λαοπρόβλητου πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, εκτός από το Παλάτι, τους αποστάτες και την ΕΡΕ, η συνεργασία και η συμμετοχή της πρεσβείας και των υπηρεσιών των ΗΠΑ ήταν εμφανείς και δεδομένες. Έτσι αρχίζει μια περίοδος φθοράς και παρακμής του κοινοβουλευτικού συστήματος που θα καταλήξει στο πραξικόπημα της χούντας και την εφτάχρονη δικτατορία. Τα στελέχη της κυβέρνησης της Ένωσης Κέντρου που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην αποστασία ήταν οι Κ. Μητσοτάκης, Π. Γαρουφαλιάς, Γ. Αθανασιάδης-Νόβας, Ηλίας Τσιριμώκος και Στ. Στεφανόπουλος.

22 Ιουλίου 1965

Δολοφονείται ο φοιτητής Σωτήρης Πέτρουλας, μέλος της νεολαίας Λαμπράκη, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης για το βασιλικό πραξικόπημα.

5 Αυγούστου 1965

Καταψηφίζεται στη Βουλή η πρώτη κυβέρνηση αποστατών του Γεωργίου Αθανασιάδη-Νόβα

25 Αυγούστου 1965

Καταψηφίζεται στη Βουλή η δεύτερη κυβέρνηση αποστατών υπο τον Ηλία Τσιριμώκο.

17 Σεπτεμβρίου 1965

Σχηματισμός της τρίτης κυβέρνησης αποστατών υπο τον Στέφανο Στεφανόπουλο, η οποία κατορθώνει να πάρει τελικά ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή.

22 Δεκεμβρίου 1966

Ορκίζεται η υπηρεσιακή κυβέρνηση του Ιωάννη Παρασκευόπουλου, με σκοπό να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές στις 28 Μαΐου 1967

21 Απριλίου 1967

Η κοινοβουλευτική Δημοκρατία καταλύεται. Επιβάλλεται με το σχέδιο «Περικλής» και τα τανκς στρατιωτικό πραξικόπημα με επι κεφαλής τους συνταγματάρχες Γεώργιο Παπαδόπουλο, Νικόλαο Μακαρέζο και τον ταξίαρχο Στυλιανό Πατακό. Μέσα σε λίγες ώρες συλλαμβάνεται το σύνολο του πολιτικού κόσμου, ενώ παράλληλα ξεκινούν μαζικές συλλήψεις, διώξεις, εκτοπισμοί και εξορίες χιλιάδων αριστερών , δημοκρατικών και προοδευτικών πολιτών

22 Απριλίου 1967

Ορίζεται και ορκίζεται από το βασιλιά η πρώτη χουντική κυβέρνηση υπο τον Κ. Κόλλια. Η δημοκρατία μπαίνει στο «γύψο» μιας εφτάχρονης δικτατορίας.

Απρίλιος – Μαΐος-Ιούνιος 1967

Αρχίζουν να συγκροτούνται οι πρώτες αντιδικτατορικές αντιστασιακές οργανώσεις που οργανώνουν και κλιμακώνουν την ασίγαστη δράση τους σε όλα τα μέτωπα και με όλες τις μορφές αγώνα μέχρι την κατάρρευση της δικτατορίας τον Ιούλιο του 1974.

Αύγουστος 1967

Συλλαμβάνεται ο Μίκης Θεοδωράκης , αφού πρώτα είχε ιδρύσει το Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Μέτωπο(ΠΑΜ)

13 Δεκεμβρίου 1967

Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος οργανώνει ένα αποτυχημένο στρατιωτικό κίνημα, ένα κίνημα «οπερέτα» κατά της δικτατορίας. Στη συνέχεια καταφεύγει με την οικογένειά του στη Ρώμη.

15 Ιανουαρίου 1968

Ύστερα από διεθνείς πιέσεις χορηγείται διαβατήριο στο φυλακισμένο Ανδρέα Παπανδρέου. Αποφυλακίζεται και αναχωρεί για το εξωτερικό και αμέσως ιδρύει το Πανελλήνιο Αγωνιστικό Κίνημα(ΠΑΚ) οργανώνοντας την αντίσταση των δημοκρατικών και προοδευτικών πολιτών μέσα και έξω από την Ελλάδα.

10 Μαΐου 1968

Πεθαίνει στη φυλακή της Θεσσαλονίκης ο βουλευτής της αριστεράς Γιώργος Τσαρουχάς, ύστερα από βασανιστήρια.

13 Αυγούστου 1968

Ο Αλέξανδρος Παναγούλης , ένας σύγχρονος τυραννοκτόνος ήρωας, επιχειρεί να δολοφονήσει το δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλο. Δυστυχώς αποτυγχάνει, συλλαμβάνεται και φυλακίζεται. Δραπετεύει , αλλά και πάλι συλλαμβάνεται.

1 Νοεμβρίου 1968

Πεθαίνει ο Γεώργιος Παπανδρέου. Η κηδεία του στις 3 Νοεμβρίου μετατρέπεται στην πρώτη αντιδικτατορική διαδήλωση με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων πολιτών.

28 Μαρτίου 1969

Δήλωση του νομπελίστα ποιητή Γιώργου Σεφέρη κατά της χούντας μεταδίδεται από τους ξένους ραδιοσταθμούς.

22 Σεπτεμβρίου 1971

Η κηδεία του Γιώργου Σεφέρη εξελίσσεται σε διαδήλωση κατά της δικτατορίας.

1968-1972

Πολλές σημαντικές δίκες των αντιστασιακών οργανώσεων με χιλιάδες κατηγορούμενους θαρραλέους αγωνιστές της δημοκρατίας.

21-22 Φεβρουαρίου 1973

Κατάληψη της Νομικής από φοιτητές που διαμαρτύρονται για διάταγμα που επιτρέπει τη διακοπή της αναβολής σπουδών των ηγετών των φοιτητών και την αναγκαστική στράτευσή τους. Η χούντα κλιμακώνει τη βία μέσα στα Πανεπιστήμια , διώκοντας και φυλακίζοντας τους πρωτεργάτες του αντιδικτατορικού κινήματος.

21 Απριλίου 1973

Αρχίζουν οι πρώτες μαζικές εκδηλώσεις κατά της δικτατορίας μέσα και έξω από τις Σχολές. Συγκεντρώνονται υπογραφές φοιτητών που ζητούν επίμονα δημοκρατικές εκλογές για τους φοιτητικούς συλλόγους. Αρχίζουν να συγκροτούνται Εθνικοτοπικοί Σύλλογοι φοιτητών με ξεχωριστή δημοκρατική δράση.

23 Μαΐου 1973

Ματαιώνεται αντιδικτατορικό κίνημα στο πολεμικό Ναυτικό . Συλλαμβάνονται πολλοί αξιωματικοί, μεταξύ αυτών και ο Σπύρος Μουστακλής, που υφίσταται απάνθρωπα βασανιστήρια.

25 Μαΐου 1973

Αποχώρηση του αντιτορπιλικού «Βέλος» από Νατοϊκή άσκηση. Ο κυβερνήτης του Νίκος Παππάς μαζί με τους αξιωματικούς ζητούν πολιτικό άσυλο στην Ιταλία.

19 Αυγούστου 1973

Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος ορκίζεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Έχει προηγηθεί ένα «δημοψήφισμα» παρωδία στις 29 Ιουλίου με το οποίο καταργείται η μοναρχία στην Ελλάδα.

8 Οκτωβρίου 1973

Η χούντα επιχειρεί να διατηρήσει την εξουσία μέσα από ένα νόθο και θολό εκδημοκρατισμό της. Διορίζεται πρωθυπουργός ο Σπύρος Μαρκεζίνης ως εντολοδόχος ενός «χουντικού φιλελευθερισμού» κατά τα πρότυπα της δικτατορίας του Σαλαζάρ στην Πορτογαλία.

15 Νοεμβρίου 1973

Κατάληψη του Πολυτεχνείου από φοιτητές. Μαζικές διαδηλώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη κατά της δικτατορίας. Το αίτημα των φοιτητών που ενώνει όλες τις λαϊκές δυνάμεις είναι «Η τώρα ή ποτέ». Κοινή απαίτηση η πτώση της δικτατορίας και η προκήρυξη εκλογών με ελευθερίες και δικαιώματα, αποκατάσταση της δημοκρατίας και Συντακτική Εθνοσυνέλευση.

17 Νοεμβρίου 1973

Οι δυνάμεις καταστολής επιτίθενται σε άοπλους διαδηλωτές με πολλά θύματα και πολλούς τραυματίες. Αργά τη νύχτα το Πολυτεχνείο περικυκλώνεται από άρματα μάχης και επίλεκτες δυνάμεις του στρατού , της αστυνομίας και των παρακρατικών. Άρμα μάχης γκρεμίζει την πύλη του Πολυτεχνείου και εισβάλλουν στρατιωτικές δυνάμεις στο ίδρυμα. Ακολουθούν συμπλοκές με δεκάδες θύματα και εκατοντάδες φυλακισμένους. Επιβάλλεται και πάλι ο Στρατιωτικός νόμος.

25 Νοεμβρίου 1973

Με εσωτερικό πραξικόπημα εκδιώκεται ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος. Την εξουσία καταλαμβάνει μια ομάδα στρατιωτικών υπο την ηγεσία του αόρατου δικτάτορα Δημήτρη Ιωαννίδη. Έχουμε μια νέα δικτατορία μέσα στη δικτατορία.

15 Ιουλίου 1974

Συντελείται με μάχες προδοτικό πραξικόπημα στην Κύπρο για την ανατροπή του Μακαρίου από στρατιωτικές δυνάμεις της ΕΛΔΥΚ και από μέλη της ΕΟΚΑ Β΄, κατά προτροπή και εντολή της χούντας του Ιωαννίδη. Τελικά ο Μακάριος κατάφερε να διαφύγει και με διάγγελμά του κατήγγειλε τη χούντα των Αθηνών.

23 προς 24 Ιουλίου 1974

Οι Τούρκοι εισβάλλουν στην Κύπρο υλοποιώντας το σχέδιο «Αττίλας Ι και ΙΙ» για την κατάληψη και παράνομη κατοχή του βόρειου τμήματος της Μεγαλονήσου. Στην Ελλάδα καταρρέει η στρατιωτική χούντα.

Η δημοκρατική αλλαγή της μεταπολίτευσης είναι γεγονός. Τη διακυβέρνηση της χώρας αναλαμβάνουν πολιτικοί υπο τον Κ. Καραμανλή, που επιστρέφει στην Ελλάδα ύστερα από 11χρονη αυτοεξορία στο Παρίσι.

Δημιουργείται Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με τη συμμετοχή πολιτικών από την προδικτατορική ΕΡΕ, Ένωση Κέντρου και τις Νέες Δυνάμεις. Σε αυτή την κυβέρνηση δεν μετείχαν ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΚ καθώς και τα κόμματα της ευρύτερης Αριστεράς.

3 Σεπτεμβρίου 1974

Ο Ανδρέας Παπανδρέου ιδρύει το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ).

Η ιδρυτική διακήρυξη της 3^ης του Σεπτέμβρη αποκτά μια συμβολική αναφορά και φόρτιση. Ως διακήρυξη αρχών, ιδεών, θέσεων και προγραμματικών δεσμεύσεων σηματοδοτεί διαχρονικά ένα Δημοκρατικό, Πατριωτικό, και Σοσιαλιστικό, Ριζοσπαστικό και Σύγχρονο Κίνημα , που εκφράζει αξιόπιστα μια κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία.

17 Νοεμβρίου 1974

Αυτή την κρίσιμη και σημαδιακή ημέρα διεξάγονται οι πρώτες ελεύθερες εκλογές της μεταπολίτευσης. Μέσα από το υπαρκτό και κινδυνολογικό δίλημμα της εποχής οι συσχετισμοί των πολιτικών δυνάμεων συγκυριακά διαμορφώνονται ως εξής:

Νέα Δημοκρατία 54,45%, Ένωση Κέντρου –Νέες Δυνάμεις 20,4%, ΠΑΣΟΚ 13,6%, Ενωμένη Αριστερά (ΚΚΕ, ΚΚΕ εσωτ., ΕΔΑ) 9,5%. Σχηματισμός κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον Κ. Καραμανλή.

8 Δεκεμβρίου 1974

Διεξάγεται Δημοψήφισμα για τη λύση του πολιτειακού ζητήματος. Το 69,18% του ελληνικού λαού ψηφίζει υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας. Πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο ακαδημαϊκός Μιχαήλ Στασινόπουλος.

1975

Διεξάγονται οι δίκες της χούντας της 21^ης Απριλίου , οι δίκες της αιματηρής καταστολής της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και οι δίκες των βασανιστών της εφτάχρονης δικτατορίας. Οι πρωτεργάτες της δικτατορίας καταδικάζονται σε ισόβια δεσμά και οι συνεργοί τους σε βαρύτατες ποινές πολυετούς κάθειρξης.

1974-2006

Από τη μεταπολίτευση της 24^ης Ιουλίου έως τις ημέρες μας, η Ελλάδα διανύει και οι Έλληνες βιώνουμε μια πρωτόγνωρη (από την περίοδο ανεξαρτησίας του Έθνους μας και της συγκρότησης του νεοελληνικού κράτους) και αδιατάρακτη περίοδο δημοκρατίας με κατοχυρωμένους, ισχυρούς και σύγχρονους θεσμούς ισονομίας και ισοπολιτείας, κατοχυρωμένες ατομικές και συλλογικές ελευθερίες και ,τέλος, με κατοχυρωμένα τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα όλων των πολιτών.