ΑΚΡΙΒΕΙΑ , ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ.......ΚΑΙ ΨΕΜΜΑΤΑ

Ακρίβεια, ανταγωνιστικότητα...

.

...και ψέμματα!

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης

H Eurostat εκτιμά ότι «ήδη από τον Νοέμβριο θα αρχίσει να υποχωρεί ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη καταγράφοντας τη μεγαλύτερη πτώση, στη δεκαετή ύπαρξή της». Αναλυτές της Citigroup εκτιμούν ότι «θα υπάρξει περαιτέρω μείωση του πληθωρισμού, και είναι πιθανό να πέσει κάτω από το 1% το 2009». Ηδη, σε όλες σχεδόν τις ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου παρατηρείται μια πτωτική τάση των τιμών σε όλα τα είδη και πολλοί αρχίζουν πλέον να μιλούν φανερά για τον κίνδυνο αντιπληθωριστικών πιέσεων. Στη χώρα μας, παρά την μείωση της κατανάλωσης ακόμη και σε βασικά είδη ανάγκης, οι τιμές τους παραμένουν ακόμη σε υψηλά επίπεδα. Ενώ οι έλληνες αγρότες πωλούν το γάλα και το σιτάρι τους φθηνότερα από τους γερμανούς, οι γερμανοί καταναλωτές, με πολύ μεγαλύτερα εισοδήματα, αγοράζουν τα τελικά προϊόντα (γάλα και ψωμί) φθηνότερα. Κατά τα άλλα, δεν υπάρχουν καρτέλ στη χώρα μας αφού υπάρχει επιτροπή ανταγωνισμού που εγγυάται τον ελεύθερο ανταγωνισμό στην αγορά!
Εδώ και χρόνια ακούμε συνεχώς, από επίσημα χείλη, πως το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι η ανταγωνιστικότητά της και ερωτώ σαν απλός πολίτης. Οι ελληνικές γαλακτοβιομηχανίες δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα από τις αντίστοιχες γερμανικές σε μοντέρνο μηχανολογικό εξοπλισμό. Ακόμη και αν δεχτούμε ότι δεν έχουν το αντίστοιχο εκπαιδευμένο προσωπικό όπως οι γερμανικές (κάπως απίθανο), οι εργαζόμενοί τους κοστίζουν τα μισά λεφτά από τους γερμανούς. Όταν αγοράζουν την πρώτη ύλη φθηνότερα από τις γερμανικές γαλακτοβιομηχανίες, πού βρίσκεται το πρόβλημα περί δήθεν μειωμένης ανταγωνιστικότητας. Βαρεθήκαμε να ακούμε από προέδρους της Τραπέζης της Ελλάδος και από υπουργούς οικονομικών, νυν και πρώην, ότι έχουμε πρόβλημα ανταγωνιστικότητα και γι αυτό θα πρέπει οι εργαζόμενοι να μην έχουν μεγάλες μισθολογικές απαιτήσεις και οι καταναλωτές να συνηθίσουν σε ακριβές τιμές. Υπάρχουν σίγουρα τομείς της οικονομίας που δεν είναι τόσο ανταγωνιστικοί, αυτό όμως δεν ισχύει σίγουρα για όλους ανεξαιρέτως και φυσικά ούτε και για τις γαλακτοβιομηχανίες. Το πρόβλημα βρίσκεται αλλού. Οι έλληνες επιχειρηματίες θέλουν τριπλάσια και τετραπλάσια κέρδη από τους συναδέλφους τους άλλων χωρών. Η ανταγωνιστικότητα δεν έχει σχέση με τις τιμές, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Όταν ο έλληνας ξενοδόχος της Λίμνης Πλαστήρα ή του Καρπενησίου, έχει διπλάσιες και τριπλάσιες τιμές από αντίστοιχα κέντρα της Ελβετίας και Αυστρίας, δίχως να έχει το αντίστοιχο σέρβις, φυσικά και δεν είναι ανταγωνιστικός, αλλά αυτό συμβαίνει γιατί όπως συνηθίσαμε να λέμε «ο έλληνας θέλει μέσα σε μια σαιζόν να βγάλει όλα τα λεφτά της επένδυσης». Δεν μπορώ να συμφιλιωθώ με την ιδέα ότι σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, η Κύπρος , η Λετονία, το Κατάρ, ακόμη και η Τυνησία είναι πιο ανταγωνιστικές χώρες από την Ελλάδα.
------------------------