ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΨΗΦΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ

ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΨΗΦΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΕΛΠΙΔΑ…

Όσο περνάει ο χρόνος τόσο περισσότεροι πείθονται ότι από την ανάληψη της εξουσίας το 2004 από τη Ν.Δ. η χώρα διαρκώς οπισθοδρομεί σε όλους τους τομείς και προκαλούνται ζημίες των πολιτών σε όλα τα επίπεδα, που εξαρτώνται από την πολιτική δράση της κυβέρνησης. Η πιο μεγάλη ζημιά όμως είναι αυτή που προκάλεσε στο ίδιο το πολιτικό σύστημα της χώρας καταρρακώνοντας με τις επιλογές της την αξιοπιστία των πολιτικών και της πολιτικής στο σύνολό της. Η αντιπολιτευτική τακτική της Ν.Δ. πριν το 2004 έθεσε τις βάσεις για τη σημερινή κατάσταση , όταν επέλεξε ως μέσο επιδρομής για την ανάληψη της εξουσίας την ηθική απαξίωση των πολιτικών της αντιπάλων μιλώντας γενικά και αόριστα για τα «λαμόγια», τους «κλέφτες», τους «αρχιερείς της διαπλοκής» και το «σάπιο» κατεστημένο του «κακού» ΠΑΣΟΚ , σε αντιπαράθεση με τους «σεμνούς και ταπεινούς», τους «καλούς χριστιανούς», τους «νοικοκυραίους», τους «μεταρρυθμιστές» και «επανιδρυτές» του κράτους.

Πολύ γρήγορα όμως , χωρίς να περάσουν ούτε 4 χρόνια στην εξουσία κατάφεραν και μάλιστα οι πρωτεργάτες αυτής της πολιτικής να αποδειχθούν χειρότεροι οι ίδιοι και από τις περιγραφές, που έλουζαν τους αντιπάλους τους. Εφευρέθηκε ένα καινούργιο παραμύθι. Εμείς, λένε, στέλνουμε στον εισαγγελέα οποιοδήποτε κρούσμα διαφθοράς εμφανίζεται , ενώ οι άλλοι τα έκρυβαν με επιμέλεια και ποτέ δεν αποκαλύπτονταν η αλήθεια. Με λίγα λόγια κι αυτοί τα ίδια «σκατά» με μας ήταν , αλλά επιτήδειοι στο να μπορούν να κρύβονται από τη Δικαιοσύνη ή η Δικαιοσύνη ήταν τόσο διεφθαρμένη που τους κάλυπτε στις ανομίες τους. Αν συνέβαινε το πρώτο πρέπει να ήταν μεγάλες «γάτες» για να μπορέσουν μόνοι αυτοί να τους αντιληφθούν και να τους καταγγείλουν στον Ελληνικό λαό αποκαλύπτοντας μάλιστα και τον «αρχιερέα» τους, αλλά δεν εξηγείται πως τότε αυτές οι «γάτες» πιάνονται σαν «αθώα ποντικάκια» στην πρώτη επιδρομή τους στο «τυρί». Αν συνέβαινε το δεύτερο τότε έχουμε να κάνουμε με μια εμφανώς διεφθαρμένη Δικαιοσύνη, οπότε τα πονηρά μας τα μυαλά μπορούν εύκολα να υποθέσουν ότι δεν τρέχει και τίποτα, άν οποιαδήποτε λαμογιά από «κουμπάρους» ή «κολλητούς» πάει στη Δικαιοσύνη. Αργά ή γρήγορα η υπόθεση θα πάει στο Αρχείο και οι «κουμπάροι» και οι κολλητοί» θα συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους. Ηθελημένα ή αθέλητα λοιπόν καταρρακώνεται στα μάτια των πολιτών και ο θεσμός της Δικαιοσύνης.

Όσο για τα ΜΜΕ; Υπάρχει παγιωμένη η εντύπωση ότι είναι χωμένα μέχρι τα μπούνια στη διαπλοκή. Σαν γνήσιοι «νταβατζήδες» της πολιτικής ζωής στην Ελλάδα στηρίζουν με νύχια και με δόντια τον φυσικό τους πολιτικό φορέα , ως αυθεντικοί επιχειρηματίες και έμποροι, είτε παράνομων , είτε νόμιμων DVD, δημιουργούν, προβάλουν και προστατεύουν τους πολιτικούς τους υφισταμένους αναδεικνύοντάς τους με επικοινωνιακά τερτίπια, που πολύ καλά μελετούν, οργανώνουν και υλοποιούν σε «καταλληλότερους» πρωθυπουργούς, υπουργούς, βουλευτές. Φωτογραφίζουν μάλιστα το σκηνικό που οι ίδιοι δημιουργούν σερβίροντάς το σαν «την κοινή γνώμη» με μετρήσεις που τις ονομάζουν «δημοσκοπήσεις». Η επιβράβευση της «καλής δουλειάς» είναι οι κρατικές διαφημίσεις, οι αναθέσεις δημοσίων έργων και οι νόμιμες κρατικές επιχορηγήσεις από τους «ειδικούς λογαριασμούς» στις διάφορες «ανθρωπιστικές», «πολιτιστικές» κ.α. εφευρέσεις των συγκροτημάτων. Μου προξενεί μάλιστα εντύπωση , ότι έχουμε γεμίσει από «φιλάνθρωπους», που, ενώ από μόνοι τους μπορούν να κατασκευάσουν και να συντηρήσουν πέντε φιλανθρωπικά ιδρύματα, εν τούτοις οργανώνουν επίσημες ζητιανιές απευθυνόμενοι πάλι στους απλούς και φτωχούς πολίτες.

Όσοι από τους πολιτικούς δεν είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν το ρόλο που τους αναθέτουν έντεχνα απαξιώνονται στο υποσυνείδητο των πολιτών , ακόμα και όταν φαινομενικά τον «υποστηρίζουν». Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Γιώργος Παπανδρέου. Επιτυχημένος υπουργός Παιδείας, επιτυχημένος υπουργός εξωτερικών, όταν του αναγνωρίζονται σημαντικές επιτυχίες σε δύσκολες ιστορικά συγκυρίες στη διεθνή σκηνή, (πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν , στο Ιράκ) εκπροσωπώντας μάλιστα την Ε.Ε. σε κάποιες απ΄ αυτές, εκλεγμένος πρόεδρος της Σοσιαλιστικής διεθνούς, πολλοί από τους ηγέτες της οποίας είναι πρωθυπουργοί στις χώρες τους, αποδεκτός από τους πολίτες για την εντιμότητα και την ειλικρίνειά του και όμως κατάφεραν να περάσουν έντεχνα την εικόνα του «Γιωργάκη», που δεν πείθει, που δεν εμπνέει, που δεν μπορεί… . Είναι οι ίδιοι που όταν διαπιστώσουν ότι το «άλογο» που έχουν καβαλικέψει και πορεύονται δεν τραβάει πια θα το στείλουν εύκολα για «σαλαμοποίηση» και θα ανακαλύψουν ξαφνικά τις ηγετικές ικανότητες του Γιώργου…..

Είναι ανάγκη να ξεφύγουμε απ΄ αυτή τη μίζερη κατάσταση απαξίωσης της πολιτικής, των πολιτικών και των θεσμών υπακούοντας στη λογική του σκεπτόμενου πολίτη και όχι των πονηρών και ύποπτων αλαλαγμών των ΜΜΕ.

Λαμόγια , κλέφτες, απατεώνες και ανάξιοι πολιτικοί υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν σε όλους τους πολιτικούς χώρους, καθώς και έντιμοι , αξιοπρεπείς και άξιοι πολιτικοί άνδρες. Είναι χρέος όλων μας να φωνάζουμε δυνατά και με ονόματα για όσους ανήκουν στην πρώτη ή τη δεύτερη ομάδα. Να στείλουμε στα σπίτια τους τούς πρώτους και να απαιτήσουμε από τους άλλους να φωνάξουν δυνατά τις θέσεις τους, να ξεκαθαρίσουν τις διαφορές τους σε πολιτικό επίπεδο και να τους στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις για να ξεφύγουμε απ΄ αυτή την μίζερη κατάσταση. Οι συμψηφισμοί στη διαφθορά τους μοναδικούς που ωφελούν είναι αυτούς που έπρεπε ένα υγιές πολιτικό σύστημα να τους είχε ήδη αποβάλει.

Όχι λοιπόν στους συμψηφισμούς! ‘Όχι στα εύκολα αναθέματα επί δικαίων και αδίκων! Να εμπιστευθούμε και να στηρίξουμε τους έντιμους , τους άξιους , τους άφθαρτους! Ευτυχώς υπάρχουν πολλοί άνθρωποι ακόμα σε όλους τους πολιτικούς χώρους μ΄ αυτά τα χαρακτηριστικά! Υπάρχει ακόμα ελπίδα….