ΟΙ « ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ» ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ

ΟΙ « ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ» ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ

Είναι εμφανέστατη η μεροληπτική στάση του MEGA εναντίον του ΠΑΣΟΚ και του Γ. Παπανδρέου ειδικότερα και η εμπάθεια του κ. Πρετεντέρη απέναντι στον πρόεδρο του κινήματος. Ερώτημα είναι αν το φαινόμενο αφορά τα συγκεκριμένα πρόσωπα ή είναι επιλογή της ιδιοκτησίας του καναλιού, που υπηρετεί τη δική της στρατηγική συμμετέχοντας στο πολιτικό παιχνίδι δια των προσώπων αυτών . Ο κ. Τσίμας , ο κ. Οικονομέας και μερικοί ακόμη αποτελούν το απαραίτητο συμπλήρωμα του δημοσιογραφικού τίμ για να καλλωπίζεται το "αντικειμενικό" πρόσωπο του καναλιού. Αλλιώς θα κινδύνευαν να χαρακτηριστούν ως η "επίσημη φωνή" της Ρηγίλλης. Η κριτική των πολιτικών αναλυτών προς τα πολιτικά πρόσωπα ασφαλώς και είναι απαραίτητο στοιχείο της δουλειάς τους. Όμως η όποια κριτική θα πρέπει να αναφέρεται σε συγκεκριμένες θέσεις και πεπραγμένα, καθώς και στα αποτελέσματα των δράσεων των πολιτικών προσώπων για να έχουμε και μείς οι αδαείς τη δυνατότητα να δούμε τα γεγονότα και τις θέσεις των πολιτικών από όλες τις οπτικές γωνίες για να είναι χρήσιμοι και οι πολιτικοί αναλυτές. Όταν για παράδειγμα ο κ. Πρετεντέρης διατείνεται ότι ο κ. Παπανδρέου δεν είναι κατάλληλος για πρωθυπουργός θα πρέπει να μας αναλύσει τους λόγους για τους οποίους το υποστηρίζει και να μας εκθέσει τα πολιτικά στοιχεία για τον ισχυρισμό του. Ως υπουργός παιδείας που διετέλεσε π.χ. εκεί κι εκεί έκανε λάθη , που δηλώνουν πολιτική ανεπάρκεια. Ως υπουργός εξωτερικών χειρίστηκε έτσι ή αλλιώς τα τάδε θέματα και έβλαψε τα συμφέροντα της χώρας , επειδή είχαμε τα τάδε αποτελέσματα. Αν για τον κ. Καραμανλή δε μπορεί να βρει στοιχεία απ' το παρελθόν να μας πει για ποια τωρινά του κατορθώματα τον θεωρεί ικανό ηγέτη. Όταν το υποστηρίζει εν είδη δογματικής αλήθειας, που μόνο αυτός κατέχει ή επειδή το λένε οι δημοσκοπήσεις, τις οποίες ο ίδιος και οι όμοιοί του μπορούν κάλλιστα να επηρεάσουν με τις "δογματικές" τους αλήθειες, τότε μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως συμμετοχή στον προπαγανδιστικό μηχανισμό της Ρηγίλλης με το αζημίωτο φυσικά. Δε μας εξήγησαν ποτέ γιατί θεωρείται "καταλληλότερος " και "ηγέτης" ο νυν πρωθυπουργός, όταν οι ίδιοι διαπιστώνουν, σε μερικές κρίσεις ειλικρίνειας, ότι δε μπορούν να βρουν ούτε ένα του επίτευγμα, που θα αξίζει να μνημονεύει ο ιστορικός του μέλλοντος. Δε μας εξηγούν πως είναι δυνατόν να χαρακτηρίζεται ικανός ηγέτης ένας πολιτικός άνδρας , που έρχεται στην εξουσία μετά από μια 20ετή (με μια μικρή παρένθεση) διακυβέρνηση της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, που νομοτελειακά οποιαδήποτε κυβέρνηση θα είχε κουράσει τον κόσμο, με τους καλύτερους οιωνούς και σε 4.5 χρόνια καταφέρνει να πάει το κόμμα του από το 45% του 2004 να βολοδέρνει στο 25 με 30% , με ανύπαρκτη μάλιστα ( με τα λεγόμενα των ίδιων) αντιπολίτευση. Ζούμε τη φάση της ραγδαίας απογύμνωσης του κατασκευασμένου "ηγέτη" , που ξεπέρασε κατά πολύ την ημερομηνία λήξης του και γιαυτό είναι επιζήμια για τον τόπο η περεταίρω παραμονή του στην εξουσία.