ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟ ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ

Στις εκλογές του 2004 ο λαός αποφάσισε να εμπιστευτεί στη Ν.Δ. τη διακυβέρνηση της χώρας με τη ρητή εντολή να προχωρήσει σε τομές και μεταρρυθμίσεις , που στη συντριπτική του πλειοψηφία ήταν έτοιμος να αποδεχθεί, γιατί είχε πλέον έρθει το πλήρωμα του χρόνου και απογοητεύτηκε να περιμένει από το ΠΑΣΟΚ του Κ. Σημίτη , πατώντας πάνω στον εκσυγχρονισμό του κράτους, που εκείνος ξεκίνησε, συνεχίζοντας τις όποιες θετικές αλλαγές έγιναν στο διάστημα αυτό. Για να μην παρεξηγούμαι oi τομές και οι μεταρρυθμίσεις, που περίμενε, αφορούσαν ένα σύγχρονο κράτος , που θα υπηρετεί και δεν θα καταδυναστεύει τους πολίτες του, μια διοίκηση που δεν θα είναι το δέλεαρ για την ενεργοποίηση των κομματικών στρατών, αλλά θα λειτουργεί αξιοκρατικά και ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των εκλογικών αγώνων. Περίμενε την επιβολή κανόνων για έναν υγιή επιχειρηματικό και εμπορικό ανταγωνισμό , ώστε να λειτουργεί το σύστημα που η ίδια ιδεολογικά υιοθετεί. Θα μπορούσε να είναι κανείς καχύποπτος για όλες τις άλλες εξαγγελίες της για Παιδεία, υγεία, κοινωνική πρόνοια, πολιτική μισθών και αμοιβών κ.ά. , αλλά στην επανίδρυση του κράτους και την επιβολή κανόνων για υγιή ανταγωνισμό πιστέψαμε ακόμα κι εμείς που δεν την ψηφίσαμε, γιατί θεωρήσαμε ότι ήταν πλέον νομοτελειακή υπόθεση. Αλλοίμονο, ακόμα κ’ εκεί διαψευστήκαμε όλοι μας! Αντίθετα παρακολουθήσαμε επιστροφή σε εποχές που πιστέψαμε ότι πέρασαν ανεπιστρεπτί για τον 21^ο αιώνα και μια επανίδρυση ενός αμιγούς κομματικού κράτους που σφιχταγγαλιασμένο με την κυβέρνηση της Ν.Δ. οδηγούνταν από σκάνδαλο σε σκάνδαλο με μια ανεπανάληπτη αλαζονεία και απύθμενο θράσος. Οι κανόνες κόπηκαν και ράφτηκαν στα μέτρα των «ημετέρων» της ηγετικής ομάδας κόντρα ακόμα και στους «ημέτερους» της συντηρητικής παράταξης γενικότερα. Η μεγαλύτερη ζημιά που επέφερε η κυβέρνηση της Ν.Δ. στον τόπο , πέρα από την οικονομική καθίζηση όλων , πέρα από την υποβάθμιση των όποιων κοινωνικών παροχών, πέρα από την υποχώρηση όλων των δεικτών ευημερίας , ήταν η καταρράκωση της αξιοπιστίας των πολιτικών και της πολιτικής δίνοντας τη χαριστική βολή με την παραγραφή των ευθυνών των πολιτικών προσώπων για τα σκάνδαλα , που συγκλόνισαν τελευταία τη χώρα μας χωρίς να αφήσει αλώβητη και την αξιοπιστία της δικαιοσύνης.

Τα πράγματα δείχνουν ότι το πείραμα της Ν.Δ. για τον Ελληνικό λαό σύντομα φτάνει στο τέλος του και θα κληθεί πάλι το ΠΑΣΟΚ να αντιμετωπίσει τη δύσκολη κατάσταση που διαμορφώνεται για τη χώρα. Είναι άραγε τυχαίο ότι , όποτε καταλαμβάνουν την εξουσία οι συντηρητικές κυβερνήσεις φεύγουν αφήνοντας πίσω τους σοβαρές κρίσεις στην Ελληνική κοινωνία;

Το ΠΑΣΟΚ καλείται να κερδίσει ένα ακόμα στοίχημα στην αναμέτρηση της πολιτικής με τα προβλήματα της καθημερινότητας των πολιτών και θα κριθεί απ’ αυτούς χωρίς καμία περίοδο χάριτος, χωρίς καμία ανοχή σε οποιουδήποτε είδους ατοπήματα.

Παρότι η οικονομική κατάσταση των πολιτών καθορίζει εν πολλοίς και τη στάση τους απέναντι στα κόμματα , αυτή τη φορά πιστεύω ότι κυρίαρχο ρόλο για την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των πολιτών στους πολιτικούς και την πολιτική, που είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη για να αντιμετωπιστεί οποιαδήποτε κοινωνική, πολιτική και οικονομική κρίση, θα διαδραματίσει η ταχύτητα λήψης των αποφάσεων και εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων , που είναι έτοιμη να δεχθεί η Ελληνική κοινωνία και έχουν να κάνουν:

1^ον με τη δόμηση ενός σύγχρονου, αντιγραφειοκρατικού, αξιοκρατικού και ευέλικτου κράτους, που θα υπηρετεί και δεν θα καταδυναστεύει τον πολίτη, με την κατάργηση της ατιμωρησίας και επιβολής πραγματικού ελέγχου στα πεπραγμένα των πολιτικών προσώπων και την επιβολή τίμιων κανόνων στις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές δραστηριότητες των ομάδων και ατόμων της κοινωνίας μας,

2^ον με την απαλλαγή οποιασδήποτε πολιτικής επιλογής από κάθε είδους εκδοτικά, συντεχνιακά και οικονομικά συμφέροντα, που αντιστρατεύονται το Δημόσιο συμφέρον και

3^ον με την προτεραιότητα που θα δοθεί σε θεμελιώδεις θεσμούς της Ελληνικής κοινωνίας , όπως η Παιδεία , η υγεία, η κοινωνική πρόνοια για τις ασθενείς τάξεις, η ομοιόμορφη απονομή της δικαιοσύνης και η μέριμνα για την προστασία του περιβάλλοντος.

Ένα Σοσιαλιστικό κίνημα έχει χρέος να εξασφαλίσει το κατάλληλο περιβάλλον για να μπορούν οι μη προνομιούχες τάξεις των πολιτών να παλεύουν τα προβλήματα που γεννιούνται στο εσωτερικό της χώρας, αλλά κι’ αυτά που θα έρθουν σαν απόνερα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Έχει χρέος να δώσει στη νέα γενιά τη χαμένη ελπίδα και την πεποίθηση ότι μπορεί να ξαναβρεί το νήμα της ανάπτυξης και έχει γι’ αυτό τη στήριξη της πολιτείας. Σ’ αυτό το πεδίο θα δώσει το ΠΑΣΟΚ τις πρώτες του, αλλά καθοριστικές για το μέλλον –το δικό του και της χώρας- εξετάσεις.