ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ: ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΑΙΤΙΑ;
«Τα παλιόπαιδα! Πάλι άρχισαν τις καταλήψεις. Δε βρίσκεται ένας εισαγγελέας , κάποιος τέλος πάντων, να τα αναγκάσει να σταματήσουν αυτή τη «μόδα» των τελευταίων χρόνων ; Που θα πάει αυτή η κατάσταση; Πόσα μαθήματα θα χάνονται κάθε χρόνο; Ζητείται ο κατάλληλος μπόγιας να τα μαζέψει να βάλει φυλακή τους ταραξίες , να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι γονείς που τ΄ αφήνουν αδέσποτα ν΄ αλωνίζουν , να αποκατασταθεί επιτέλους η «τάξη». Και να πεις ότι έχουν και συγκεκριμένα αιτήματα; Τίποτα. Αοριστολογίες . Γράφουν στο πόδι πέντε «αιτήματα» και τα χρησιμοποιούν σαν δικαιολογία για να γλυτώσουν τα μαθήματα και να την αράζουν στις καφετέριες. Τι προτείνουν οι ίδιοι; Επαναστάτες του γλυκού νερού! Και οι καθηγητές τους; Βολεύονται κι αυτοί με την κατάσταση και βρίσκουν ευκαιρία να μη δουλεύουν. Υπάρχει μάλιστα η υποψία ότι τους υποκινούν.»
Υποψιάζομαι ότι πολλοί αναγνώστες διαβάζοντας τον πρόλογο κουνούν συγκαταβατικά το κεφάλι. Συμφωνούν . Καλά τα γράφεις φίλε μου, σκέπτονται. Σίγουρα μάλιστα κάποιοι «προχωρημένοι» να έχουν στο μυαλό τους και πιο δυναμικά σχέδια αντιμετώπισης του «εχθρού», που έχει διαλύσει τα Σχολεία μας. Να αναπολούν τα δικά μας χρόνια , τότε που έπεφταν και μερικές ψιλές στους απείθαρχους , τότε που δεν αμφισβητούνταν η αυθεντία των δασκάλων και γενικά το «αλάθητο» του κόσμου των μεγάλων.
Απαιτούμε λοιπόν από τα παιδιά να είναι συνεπή με τους νόμους μας, να μην αυθαιρετούν, να δουλεύουν δεκαπέντε ώρες την ημέρα για να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις του Σχολείου και του φροντιστηρίου και να μας σέβονται , γιατί απλά είμαστε μεγαλύτεροι.
Τι βλέπουν όμως τα παιδιά γύρω τους; Αυθαιρεσία από τους πάντες σε όλα τα επίπεδα. Ποιος από τους νόμους τηρείται από τους μεγάλους γύρω τους , ακόμα κι από τους δασκάλους τους; Για ποια παράβαση τιμωρήθηκε ποτέ κανείς , αν είχε τον τρόπο και τα «μέσα» να τον καλύψουν; Ποιοι διπλοπαρκάρουν και τριπλοπαρκάρουν τα αυτοκίνητά τους στο δρόμο , ακόμα και στα πεζοδρόμια και τους χώρους ΑΜΕΑ , γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τους συμπολίτες τους; Ποιοι κτίζουν αυθαίρετα όπου και ότι τους καπνίσει χωρίς να τους ελέγχει κανείς; Οι ίδιοι δεν είναι θαμώνες κάθε βράδυ σε μπαράκια , που χαλάνε τον κόσμο μέχρι τα χαράματα χωρίς οι ιδιοκτήτες τους να δίνουν λογαριασμό σε κανένα; Οι γονείς , οι θείοι και οι φίλοι δεν είναι αυτοί που τα «βρίσκουν» με την εφορία, με την πολεοδομία και τη δικαιοσύνη ακόμα, για να τη «σκαπουλάρουν» στα δύσκολα χρησιμοποιώντας πολλές φορές ανήθικα μέσα; Ποιόν από τους αριστούχους μαθητές των περασμένων ετών είδαν να αποκαθίσταται επαγγελματικά , σαν επιβράβευση των κόπων του στο σχολείο; Ποιόν φοιτητή με μεταπτυχιακά, με διδακτορικά , ξένες γλώσσες κ.λ.π. είδαν να γίνεται περιζήτητος για τις γνώσεις του; Ποιος αναφέρθηκε στην παιδεία και δεν διαπίστωσε ότι είμαστε οι τελευταίοι σε ότι αφορά τους πόρους που διαθέτουμε; Τι διεξόδους έχουν οι νέοι που θα ήταν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους με το Σχολείο και το πανεπιστήμιο , αν δεν έχουν «μπάρμπα στην Κορώνη»; Εν τέλει τι εξασφαλίζουμε σαν κοινωνία για το μέλλον των παιδιών μας για να απαιτούμε το σεβασμό τους; Αρκεί μόνο το ότι τα φέραμε στον κόσμο; Τα ρωτήσαμε όμως γι αυτό;
Ας μη ψάχνουμε επομένως τους λόγους που οδηγούν τα παιδιά σε παραβατικές συμπεριφορές και να μη ρωτάμε ανυποψίαστοι τάχα μου γι αυτά που βλέπουμε. Ας μη ψάχνουμε για «αιτήματα» και αίτια . Τα παιδιά μπαίνουν από νωρίς σε μια κούρσα ενός σκληρού αγώνα χωρίς ορατό τέλος και είτε συμμετέχουν σ’ αυτή και βλέπουν τις καταλήψεις σαν στάσεις για μερικές ανάσες , είτε εγκαταλείπουν και θεωρούν πλέον το σχολείο σαν μια αναγκαία φυλακή και τις καταλήψεις παράθυρα διαφυγής προς την ελευθερία. Η ανοχή μας σε όλα αυτά οφείλεται πρωτίστως στην ΕΝΟΧΗ μας για τα αίτια που τα προκαλούν. Είναι υποκρισία να ζητούμε την αυστηρή εφαρμογή των κανόνων στα παιδιά , όταν οι μεγάλοι τους ποδοπατούν καθημερινά χωρίς να τιμωρείται κανείς.
Ας μη ζητούμε να μας δώσουν τα παιδιά λύσεις στο πρόβλημα της παιδείας . Αυτή είναι υποχρέωση των μεγάλων.
Το ξεκίνησες καλά και μας τα χαλάς, θα σκέπτονται κάποιοι. Είσαι λοιπόν υπέρ των καταλήψεων; Έχουν δίκιο τα παιδιά να κλείνουν τα σχολεία;
Θα απαντήσω κατηγορηματικά ΟΧΙ. Όπως ακριβώς θα πω ότι είναι ηλίθιο να κλωτσάει κανείς την πέτρα που σκόνταψε ή να γκρεμίζει το άθλιο σπίτι του πριν κτίσει καινούργιο. Οι καταλήψεις δε λύνουν κανένα από τα προβλήματα της παιδείας. Τα φωνάζουν μόνο και μας τα υπενθυμίζουν κάθε χρόνο δραματικά. Δεν μας αφήνουν να τα κρύψουμε κάτω από το χαλί. Τα εξανθήματα βγαίνουν και φουντώνουν και μείς κοιτάμε πως θα τα κρύψουμε με πούδρες και σοβαντίσματα μα δε φροντίζουμε για τη θεραπεία τους.
Όχι μόνο δεν οδηγούν πουθενά , αλλά ταυτόχρονα ενοχοποιούν και εξευτελίζουν τους αγώνες με συγκεκριμένους στόχους και οράματα. Δεν είναι αγώνας. Χαβαλές, που προσομοιάζει την κατάσταση της κοινωνίας μας είναι γι αυτό και μας ενοχλεί τόσο.
Θα πρέπει ακόμα, μιλώντας σαν εκπαιδευτικός , και απευθυνόμενος σε όλους όσους εμφανίζονται «αγανακτισμένοι» με τη στάση συμπάθειας των καθηγητών απέναντι στους μαθητές , ότι εμείς μετά από πέντε, δέκα , είκοσι μέρες θέλουμε να επιστρέψουμε στις αίθουσες σαν εκπαιδευτικοί και όχι σαν εισαγγελείς και αστυνόμοι. Θα συνεχίσουμε να ζούμε μ΄ αυτά τα παιδιά για ένα , δύο ή τρία χρόνια ακόμα και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διαταράξουμε στο ελάχιστο τις σχέσεις δάσκαλου-μαθητή. Τα παιδιά για μας είναι προσωπικότητες και πρέπει να μαθαίνουν ακόμα και από τα λάθη, τις παραλείψεις και τις παραβάσεις τους, έχοντας την αίσθηση ότι είμαστε δίπλα τους για να επισημαίνουμε τα λάθη τους χωρίς ρεβανσισμούς και μικροπρέπειες. Ποιος γονιός πάει το παιδί του στον εισαγγελέα ή στην αστυνομία για οποιαδήποτε παραβατική συμπεριφορά; Ποιος δεν συγχωρεί τα λάθη του και δεν δείχνει την αγάπη του ακόμα κι όταν για τους άλλους φαίνεται ως ο πιο ατίθασος αλήτης;
Τα φαινόμενα αυτά δεν θα εκλείψουν όσο η κοινωνία μας παρουσιάζει την εικόνα που καθημερινά βλέπουμε. Όταν οι κανόνες θα εφαρμόζονται κατά γράμμα για τους μεγάλους χωρίς διακρίσεις και οι παραβατικές συμπεριφορές θα έχουν συνέπειες σε όλους , τότε θα έχουμε την υποχρέωση και το ηθικό δικαίωμα να το απαιτούμε και από τα παιδιά μας και να είμαστε βέβαιοι ότι θα είναι τότε πολύ καλύτεροι από μας. Μέχρι τότε τα αίτια και τις ευθύνες για τις ασχήμιες των παιδιών μας , ας τις αναζητούμε καλύτερα στον κόσμο των μεγάλων.
Σχόλια
ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ;
GIAFTO MHN ASXOLISTE KAI PATE BOLTA APO KANENA GEROKOMIO.
ZWH XORIS EPANASTASH KAI AGONA EINAI TIPOTA EINAI UANATOS