ΠΟΙΟΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΥΝ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ;

Το ερώτημα απασχολεί πολλούς από μας που μετέχουμε στην προεκλογική μάχη. Ποιο πρέπει να είναι το περιεχόμενο του «προεκλογικού αγώνα»  κάθε υποψηφίου, κάθε συνδυασμού;         
        Το ένα ενδεχόμενο (αυτό πιστεύω  και κάποιοι με αποκαλούν αιθεροβάμονα) είναι  να γνωστοποιήσεις σε όσο γίνεται περισσότερους ψηφοφόρους  το όραμα και το πρόγραμμα του συνδυασμού που μετέχεις και φυσικά, ότι είσαι υποψήφιος ,  ώστε να σε αξιολογήσουν  μαζί με τους υπόλοιπους και να σε ψηφίσουν,  εφόσον κρίνεσαι «κατάλληλος» σύμφωνα με  τα δικά τους μέτρα και σταθμά,  λαμβάνοντας υπόψη το βίο και την πολιτεία σου σε ανύποπτους χρόνους. Σ’ αυτή την περίπτωση  (υποστηρίζω) το εκλογικό αποτέλεσμα το καθορίζουν οι ΠΟΛΙΤΕΣ  και ο κάθε αιρετός έχει την ευχέρεια  να αναδεικνύει  και στο δημόσιο βίο  τις αρετές  που τον ανέδειξαν στο όποιο αξίωμα..
      Το άλλο ενδεχόμενο είναι να αποκτήσεις την εύνοια  κάποιων έκπτωτων «στελεχών» , που έχουν τη δυνατότητα να κινούνται πόρτα -πόρτα  και να μοιράζουν τα σταυρωμένα ψηφοδέλτια  στο όνομά σου ή να "στηρίζουν" με πανυγηρικές δηλώσεις το συνδυασμό σου. Κατά έναν περίεργο τρόπο αυτά τα «στελέχη», που κάποτε συμμετείχαν σε εκλογές και  θριάμβευσαν, κουβαλούν στις τσέπες τους εσαεί τους σταυρούς που κέρδισαν. Πρέπει μάλιστα να έχουν τσέπες  υψηλής ασφαλείας και δεν τους χάνουν ακόμα κι  όταν κάνουν τεράστια άλματα  από τον ένα στον άλλο πολιτικό χώρο, ανάλογα με τα προσωπικά τους συμφέροντα ή  γινάτια. Πολλοί μάλιστα βιάζονται να βγάλουν τα αποτελέσματα της εκλογικής μάχης βλέποντας τις κινήσεις τους πριν ακόμη ανακοινωθουν τα ψηφοδέλτια . Μα, τότε  ακόμα κι αν εκλεγείς δεν είσαι δέσμιός τους;  Και πως έχουν την απαίτηση οι πολίτες, που εκχωρούν την ψήφο τους σε «διαχειριστές»,  να  έχουν αιρετούς που θα αποποιηθούν τη διαφθορά και τη διαπλοκή; Αν οι ίδιοι περιμένουν από το «διαχειριστή» της ψήφου τους  την  ανάλογη εκδούλευση γιατί  ο «διαχειριστής» να μην ικανοποιήσει πρώτα τα δικά του συμφέροντα μέσω του αιρετού που ανέδειξε;  Κι  αν ο αιρετός  κάνει εκδούλευση  σ’ αυτόν που του «κουβάλησε» σταυρούς γιατί δε δικαιούται να βολέψει τον εαυτό του και όλο του το σόι ;  Αυτός δεν είναι ο ορισμός  της ευνοιοκρατίας και της διαφθοράς;  Πως μπορεί να ονομαστεί «προεκλογικός αγώνας»; 
  Αν δεν το κάνεις αυτό, φιλαράκο, δε «βγαίνεις» ακούω πολύ συχνά. Ειλικρινά δεν μ’ ενδιαφέρει τέτοια εκλογή. Δεν είναι δυνατόν να υπηρετήσει άλλωστε κανείς τις αξίες του  σε ένα περιβάλλον , όπου θα γίνεται αγώνας εξυπηρέτησης των πάσης φύσης ενεργών ή έκπτωτων  «στελεχών».  Το εκλογικό αποτέλεσμα τότε,  το καθορίζουν αυτοί που μπήκαν στο  «ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ» της πολιτικής ζωής.
     Σας καλώ να αγνοήσετε  όσους κινούνται στη σκιά  της πολιτικής σκηνής.  Επιλέξτε τους ανθρώπους που εμπιστεύεστε στην καθημερινότητά σας και διεκδικούν την εμπιστοσύνη σας  χωρίς "μεσάζοντες". Τα στελέχη αναδεικνύονται και γκρεμίζονται από τους πολίτες.  Δείτε τον κάθε υποψήφιο που εμπιστεύεστε , όποιο συνδυασμό κι αν επιλέξετε,  σαν την αυριανή κυρίαρχη προσωπικότητα. Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι γύρω σας  που θα μπορούσαν  να  υποσκελίσουν με την προσωπικότητά τους  τον καθέναν απ’ αυτούς που εμφανίζονται  «διαμορφωτές» του εκλογικού αποτελέσματος. 
     Σε καλώ  συνδημότισσα, συνδημότη  να διαμορφώσεις  ΕΣΥ το εκλογικό αποτέλεσμα.
   

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Αγαπητέ Χρήστο
για ακόμα μια φορά είσαι εκτός τόπου και χρόνου. Ως υποψήφιος δεν διαφέρεις από ένα προϊόν το οποίο για να γίνει γνωστό και να "αγαραστεί" πρέπει να διαφημιστεί. Όσο και να υπερέχει, έναντι του ανταγωνισμού και να μπορεί να καλύψει πλήρως τις ανάγκες του καταναλωτή οφείλει να προβληθεί με διαφόρους τρόπους.
Το βιογραφικό δεν λέει σχεδόν τίποτα, είναι ένα συνοδευτικό έγγραφο στην αναζήτηση θέσεως. Στον ιδιαίτερα ανταγωνιστικό ιδιωτικό τομέα έχω βρεθεί με 'φτωχό' ακαδημαϊκο βιογραφικό αλλά η προσωπική συνέντευξη μου άνοιξε σημαντικές πόρτες. Πλέον βιογραφικά φτάνουν στα χέρια μου και ειλικρινά τα περισσότερα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Η δική σου σταδιοδρομία, μου είναι πολύ γνωστη, δεν μπορεί να πείσει κανέναν ψηφοφόρο. Ο ΠΟΛΙΤΗΣ θέλει τον υποψήφιο να μπορεί να τρέχει, γνωρίζει πότε τον γλύφει, γνωρίζει να ξεχωρίζει τον ξύλινο λόγο αλλά πάντα είναι καλύτερος αυτός που αγωνίζεται, με οποιονδήποτε τρόπο, από αυτόν που περιμένει και θεωρεί πως με το ήθος του θα κερδίσει.
Επιπλέον προφανώς δεν γνωρίζεις πως κάθε εταιρεία θέλει ως στέλεχος, και ακριβοπληρώνει μάλιστα, τους πωλητές που έχουν το πελατολόγιό τους. Ο πωλητής, όταν κερδίσει την εμπιστοσύνη του πελάτη, θα του προωθεί ότι θέλει, μέσα σε κάποια πάίσια.
Χρήστο μην περιμένεις τους πολίτες να έρθουν σε εσένα. Και για το καλό της πόλης καλύτερα να παραμείνεις ιδεολόγος και ποτέ εκλεγμένος. Για να λειτουργήσει η επιχείρηση θέλει τρέξιμο και πολλές φορές λειτουργία στα όρια της νομιμότητας κάτι που δεν μπορείς να κάνεις.
Ο χρήστης Χρήστος Χαρακοπίδης είπε…
Αγαπητέ Ανώνυμε 9.08,
Σ' ευχαριστώ για την παρέμβασή σου και την ευκαιρία που μου δίνεις να σχολιάσω μια πολύ εύστοχη παρατήρησή σου. Ξεκινάς λοιπόν σαν δεδομένο ότι ο Δήμος είναι μια επιχείρηση του ιδιωτικού τομέα και ταυτίζεται περίπου η λειτουργία του μ΄αυτήν. Επομένως θέλει ανθρώπους που θα "τρέχουν" και θα "πείθουν" για την καταλληλότητα του προϊόντος της πουλώντας "φύκια" για μεταξωτές κορδέλες.
Κατά τη γνώμη μου, κάνεις ένα θεμελιώδες λάθος. Η οποιαδήποτε επιχείρηση, αγαπητέ μου, κινητήριο μοχλό της έχει το κέδρος και σταθερή επιδίωξη την αύξηση του πελατολογίου της. Γι’ αυτό χρησιμοποιεί διάφορες τεχνικές με στόχο να εμφανίσει "υπεροχή" στα προϊόντα της ,έναντι των ανταγωνιστών, ακόμα και εκεί που δεν υπάρχουν. Ο Δήμος δεν είναι κερδοσκοπική επιχείρηση και τα "προϊόντα" του δεν υπόκεινται σε κανέναν ανταγωνισμό έναντι άλλων στην αγορά. Δυστυχώς ή ευτυχώς είναι ένα "μονοπώλιο" για το είδος των προϊόντων που παράγει. Τα "προϊόντα" του είναι οι κάθε είδους υπηρεσίες που παρέχει στους πολίτες για τη διευκόλυνση της καθημερινότητάς τους. Το "πελατολόγιο" -εκλογικός κατάλογος δεν είναι δυνατόν να διευρυνθεί. Οι πολίτες ενός Δήμου είναι αυτοί που είναι.
Το "τρέξιμο" δεν καταλαβαίνω πως το εννοείς. Φαντάζομαι όμως ότι είναι πιο εύκολο να τρέχεις δυο βδομάδες πόρτα-πόρτα για να μαζέψεις σταυρούς και μετά να κάαααθεσαι τέσσερα χρόνια, παρά να εργάζεσαι τέσσερα χρόνια και καθημερινά να σκέπτεσαι τρόπους και ιδέες για να διευκολύνεις την καθημερινότητα των πολιτών κινώντας τις απαραίτητες διαδικασίες υλοποίησης συγκεκριμένων πολιτικών.
Το βιογραφικό από μόνο του ίσως να μη λέει πολλά πράγματα και μάλιστα για προσόντα που δεν έχουν σχέση με την προσφορά στα κοινά. Όμως είναι ένα στοιχείο, μια "ένδειξη" ότι ο τάδε είχε την αποδοχή και άλλων ανθρώπων στην ενασχόλησή του με τα κοινά σε κάποιες φάσεις της ζωής του. Όταν οι άνθρωποι εμπιστεύονται επανειλημμένα κάποιον να τους εκπροσωπεί σίγουρα έχει ικανότητες , που «πλουτίζουν» το βιογραφικό του. Το να πιστεύεις εσύ από μόνος σου , ότι είσαι ο ικανότερος άνθρωπος στον κόσμο δεν έχει καμία σημασία, ακόμη κι’ αν αποδειχθεί κάποτε ότι είναι αλήθεια. Κάποιος που εμφανίζεται ξαφνικά στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής εκ των πραγμάτων αποτελεί ένα "ρίσκο" και αυτό οι κοινωνίες σε σπάνιες περιπτώσεις το αναλαμβάνουν.
Εν τέλει φίλε μου, αν ο Δήμος είναι μια επιχείρηση που μέτοχοί της είναι αυτοί που καλούνται να τη διαχειριστούν και η εκλογή τους είναι μια καλή "επένδυση" για το μέλλον τους έχεις ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ να με θεωρείς ακατάλληλο γι’ αυτή την δουλειά και εγώ δηλώνω ευθαρσώς ότι ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΩ την εκλογή μου . Αν όμως είναι το εργαλείο που έχει στόχο να υπηρετεί τους πολίτες και να διευκολύνει τη ζωή τους με δράσεις και ιδέες που δεν θα είναι κατ' ανάγκη κερδοφόρες και πιθανόν να μη διευκολύνουν την κερδοφορία κάποιων πολιτών (όπως πιστεύω εγώ) , τότε το ήθος , η εργατικότητα , η εντιμότητα και η διάθεση προσφοράς ίσως να είναι πιο χρήσιμα στοιχεία για τους πολίτες και σ’ αυτούς απευθύνομαι. Αν μ’ επιλέξουν είναι αλήθεια ότι θα με βάλουν σε ένα δρόμο με πολύ δουλειά , κόπο και θυσίες από τον προσωπικό μου χρόνο. Αν όχι κατά βάθος θα τους είναι ευγνώμονες όλα τα μέλη της οικογένειάς μου για το χρόνο που θα μ’ έχουν κοντά τους. Γι’ αυτό φίλε μου η μοναδική μου αγωνία και ο λόγος που «έτρεξα» , όσο έτρεξα είναι επειδή ο επικεφαλής της ομάδας με εμπιστεύθηκε και υπολόγισε σε μένα. Αυτή την εμπιστοσύνη δεν θέλω σε καμία περίπτωση να προδώσω.
Ο χρήστης Stergios Nastopoulos είπε…
Σαν συνάδελφος σου γράφω από μια μακρινή πόλη και προκαταβολικά σου εύχομαι καλή επιτυχία. Μερικές σκέψεις για τις εκλογές:
Οι εκλογές δεν μπορούν να αλλάξουν το σύστημα, αν μπορούσαν, θα τις είχαν καταργήσει. Χιλιοειπωμένο, αλλά αληθινό. Στην πραγματικότητα, και ειδικά στη χώρα μας, όπου δεν υπάρχει και μεγάλο βάθος στη δημοκρατία μας στις εκλογές υπογράφεται ένα ιδιότυπο συμβόλαιο: Ο υποψήφιος υπόσχεται οτι θα βολέψει τον ψηφοφόρο και ο ψηφοφόρος σε αντάλλαγμα τον ψηφίζει. Η προσωπική ενδοσκόπηση του καθενός είναι και θέμα της Παιδείας και του βάθους της σκέψης τους, προφανές, αλλά σημαντικό. Η συνήθης αναφορά σε κάποιον υποψήφιο είναι: "Είναι καλός". Καλός σε τι; Ο καθένας το ερμηνεύει όπως νομίζει. Καλός για τα κοινά; Καλός στο βόλεμα; Καλός σαν επαγγελματίας; Καλός... Ακόμα και καλός στις σεξουαλικές επιδόσεις, μπορεί να θεωρηθεί λίγο τραβηγμένο, αλλά ισχύει. Γιαυτό και όλοι βγάζουν την αφεντομουτσουνάρα τους ρετουσαρισμένη, όπως ήταν πριν από μερικές δεκαετίες, και μαλιστα η διαδικασία θα πρέπει να πήρε αρκετές ώρες στον διαφημιστή στο Photoshop για να πετύχει το αποτέλεσμα. Οχι πολύ γέρος, όχι πολύ νέος, κάτι προς το ενδιάμεσο: Ορεξη για δουλειά, αλλά και πείρα. Και βεβαίως σεξαπήλ. Ολα μετράνε στο λαουτζίκο.
Τώρα γιατί θέλει κάποιος να "εκτεθεί": Μάλλον και εδώ μπλέκουν διάφορες, καμιά φορά αλληλοσυγκρουόμενες σκέψεις στο μυαλό του. Κάποιοι, πολύ λίγοι, γιατί νομίζουν οτι μπορούν να προσφέρουν. Υπάρχουν όντως και τέτοιοι. Κάποιοι γιατί ικανοποιούν τη ματαιοδοξία τους. Κάποιοι γιατί θέλουν να ανέβουν στο επαγγελματικό τους στερέωμα. Κάποιοι για να αναπληρώσουν το έλλειμά τους σε άλλα. Και κάποιοι γιατί είναι μισθωτοί υπάλληλοι κάποιων αλλοτρίων συμφερόντων. Κάποιοι από κληρονομικό καθήκον, η Οικογένεια. Υπάρχουν και άλλες κατηγορίες. Η Ιστορία τις περιέχει σχεδόν όλες.
Να πω και δυο λόγια για τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Η αυτοδιοίκηση στο Νεοελληνικό κράτος υπήρξε συμπλήρωμα της κεντρικής εξουσίας, που φυσικά δεν θα άφηνε τίποτα να ξεφύγει από τον έλεγχό της, καταστρέφοντας μια παράδοση αιώνων. Υπάρχει κάτι που να μας δίνει την εντύπωση οτι θα γίνει κάτι διαφορετικό με τον "Καλλικράτη"; Το συγκεντρωτικό κράτος, απαραίτητο για να δώσει συνοχή και ενότητα σε αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα, σε διάφορες φυλετικές ή άλλου τύπου ομάδες, δεν άφησε ποτέ να αναπτυχθεί ανεξάρτητη αυτοδιοίκηση. Τη χρησιμοποίησε και τη χρησιμοποιεί (βλ. συνέντευξη ΓΑΠ). Για να υλοποιηθεί ο Καλλικράτης χρειάζονται του κόσμου τα ΠΔ. Δεν έχω την αφέλεια να πιστεύω οτι το κεντρικό κράτος μέσω αυτών θα παραχωρήσει μέρος της εξουσίας του. Μακάρι να το κάνει. Αλλά, ποιός θα ψηφίσει τέτοου είδους αλλαγές. Κανένας δεν απεμπολεί την εξουσία (του).

Τώρα, αν οι πόλεις μας είναι βρωμερές κα τρισάθλιες, αν στις Δημοτικές Πολεοδομίες κυβερνούν τα λαμόγια, αν οι κάδοι σκουπιδιών ζέχνουν άπλυτοι και είναι η χαρά των γάτων, αν πάτησες το πρωί μια ροχάλα και κόντεψες να πέσεις, όλα είναι θέμα Παιδείας. Και παρόλες τις προσπάθειες η Παιδεία μας χωλαίνει σ' αυτό ακριβώς. Ο καθένας ψηφίζει την αυτοδιοίκηση που του αξίζει.
Σ' ευχαριστώ για τον κόπο να διαβάσεις αυτές τις σκόρπιες σκέψεις.
Ο χρήστης Χρήστος Χαρακοπίδης είπε…
Φίλε Στέργιο, σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου. Δυστυχώς για πολλά πράγματα έχεις δίκιο. Το πολιτικό αποτέλεσμα οποιασδήποτε εκλογικής διαδικασίας είναι η κοινή συνισταμένη όλων αυτών που ανέφερες.
Εξάλλου τί είναι η πολιτική; Μια αέναη μάχη συμφερόντων δεν είναι; Η διαφορά βρίσκεται πάντα στον τρόπο που αντιλαμβάνεται ο καθένας την εξυπηρέτηση του συμφέροντός του και το βάθος χρόνου, στο οποίο θεωρεί ότι το εξασφαλίζει. Άλλοι προσπαθούν να ικανοποιήσουν τα ατομικά τους συμφέροντα σε κάθε χρονική στιγμή αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους και άλλοι προσπαθούν να ικανοποιήσουν τα συμφέροντα της ευρύτερης ομάδας στην οποία ανήκουν , ώστε μαζί με το κοινωνικό συμφέρον να βελτιώνεται και η δική τους θέση μέσα στο σύνολο. Στην πρώτη περίπτωση ο καθένας προσπαθεί να γαντζωθεί από τα πρόσωπα που ασκούν εξουσία και όντως επιλέγει αυτούς, που θα τον πείσουν ότι θα είναι με τους προνομιούχους, ενώ στη δεύτερη αναζητούνται αυτοί, που θα θεσμοθετήσουν τις κατάλληλες δομές, ώστε να εξασφαλίζεται το συλλογικό συμφέρον. Στην πρώτη περίπτωση "κατάλληλοι" είναι οι καπάτσοι που αναφέρει ο Ανώνυμος 9.08, ενώ στη δεύτερη, όσοι θεσμοθετούν προνοώντας και γι' αυτούς που δεν είναι ευνοούμενοι της εκάστοτε εξουσίας. Είναι φυσικά θέμα παιδείας να κατανοήσει κανείς ότι η καθιέρωση δίκαιων θεσμών, με τη σκέψη ότι ο καθένας από μας μπορεί να βρεθεί ανά πάσα στιγμή στη θέση του μη προνομιούχου, εξασφαλίζει διαχρονικά τα συμφέροντα όλων μας. Μ΄ αυτή τη λογική και αυτό το στόχο συμμετέχουμε στα κοινά προσπαθώντας εκ των έσω να βελτιώσουμε την κατάσταση. Η λογική της αποχής και της απαξίωσης όλων αυτών που ασχολούνται με τα κοινά ποιούς ευνοεί; Το σίγουρο είναι ότι δεν βοηθά αυτούς που προσπαθούν να βελτιώσουν, έστω και λίγο, τα πράγματα. Δε ζούμε σε κοινωνία αγγέλων, αλλά σίγουρα, ούτε σε κοινωνία διαβόλων. Οι άνθρωποι γύρω μας στη συντριπτική τους πλειοψηφία μοιάζουν με τους πατεράδες μας , τις μανάδες μας, τους θείους μας, τους γείτονές μας, τα παιδιά μας και τις θυγατέρες μας. Κάποιοι απ' αυτούς είναι σε θέσεις εξουσίας . Όλοι εμείς αποτελούμε το "σύστημα". Οι θεωρίες των συνομωσιών και τα σενάρια των συμβολαίων είναι ένα καλό άλλοθι για να αδρανούμε και να δικαιολογούμε την απραξία μας. Τα φορτώνουμε όλα στο "σύστημα" και ησυχάζουμε μια και καλή από αγώνες και πολλές άλλες κουραστικές ιστορίες...

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ

Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ 2ου ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑΣ

ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ: ΤΟ ΝΗΣΙ ΠΟΥ ΕΡΩΤΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ