ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΟΙ ΣΠΟΡΟΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!

"Μόνο όταν το τελευταίο δέντρο πεθάνει,
το τελευταίο ποτάμι δηλητηριαστεί,
το τελευταίο ψάρι πιαστεί
θα συνειδητοποιήσουμε ότι τα χρήματα δεν τρώγονται"
Wolf Robe
Ινδιάνος Καγιέν

                                                  

Οι σπόροι είναι ένα πολύτιμο αγαθό της φύσης, οι οποίοι κουβαλάνε μία ιστορία χιλιάδων ετών της κουλτούρας όλων των λαών της γης, από όταν ο άνθρωπος άρχισε να καλλιεργεί την τροφή του στις αρχές της Νεολιθικής Επανάστασης. Δεν μπορούν να γίνουν αντικείμενο ιδιοκτησίας, να πατενταριστούν και να υποταχθούν σε νόμους περί «δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας» από καμία εταιρεία. Είναι καθήκον και ευθύνη μας να τους προστατέψουμε και να τους περάσουμε στις μελλοντικές γενιές.


«Ελέγξτε το πετρέλαιο και θα ελέγχετε έθνη.
  Ελέγξτε το φαγητό και θα ελέγχετε τον κόσμο». 
Χένρι Κίσιγκερ  1974


Τα τελευταία 20 χρόνια παρατηρείται μία τρομακτική αύξηση της δύναμης και μια ραγδαία επέκταση των μεγάλων πολυεθνικών αγροβιομηχανικών εταιριών, μεταξύ των οποίων η Bayer, η Monsanto, η Syngenta και η Limagrain, οι οποίες ελέγχουν ήδη το 67% της παγκόσμιας αγοράς σπόρων και οι οποίες δεν θα άφηναν για κανένα λόγο να χάνουν και το υπόλοιπο της αγοράς, όταν θα μπορούσαν να επιβάλουν και στον υπόλοιπο κόσμο τις πατενταρισμένες ποικιλίες τους οι οποίες αναπτύσσονται μόνο με τη χρήση χημικών λιπασμάτων και παρασιτοκτόνων τα οποία παράγουν και ελέγχουν οι ίδιες. Και ενώ ο πλανήτης δείχνει να περνάει μία από τις μεγαλύτερες επισιτιστικές κρίσεις της σύγχρονης ιστορίας του, την περίοδο 2007-2008 εταιρίες όπως η Monsanto και η Κάρκγιλ σχεδόν διπλασίασαν τα κέρδη τους. 
     Οι χρηματιστές στον ανεπτυγμένο κόσμο τζογάρουν με τα τρόφιμα, ανεβοκατεβάζοντας τις τιμές, παίζοντας με το θεμελιώδες δικαίωμα των ανθρώπων να έχουν πρόσβαση στο φαγητό. Την ίδια στιγμή σχεδόν ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο το κόσμο υποσιτίζονται και 25.000 πεθαίνουν κάθε μέρα από πείνα. Μήπως όμως ο πλανήτης αδυνατεί να θρέψει πλέον τους κατοίκους του; ΟΧΙ. Τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο. Αυτή τη στιγμή η γη παράγει τα περισσότερα τρόφιμα από ποτέ και στον ανεπτυγμένο κόσμο η παχυσαρκία τείνει να γίνει η κυριότερη ασθένεια της κοινωνίας μας. Μέσα σε ένα χρόνο μέχρι το Μάρτιο του 2008 η τιμή του καλαμποκιού είχε ανέβει κατά 31%, του ρυζιού κατά 74% και του σιταριού κατά 130%,  όχι εξαιτίας της μείωσης της παραγωγής αλλά επειδή αυτές οι πολυεθνικές αποφάσισαν να αυξήσουν τα κέρδη τους. Η Κάργκιλ, η οποία ελέγχει το εμπόριο του 25% των δημητριακών που διακινούνται στον πλανήτη, το πρώτο τρίμηνο του 2008, είχε ραγδαία αύξηση των κερδών της που άγγιξαν το 1,3 δισεκατομμύρια δολάρια.
Το 91% των μεταλλαγμένων σπόρων κατασκευάζεται και ανήκει στην Monsanto, η οποία κυρίως στην Ινδία αλλά και σε όλο κόσμο, κατάφερε ύστερα από συμφωνίες με τις εκάστοτε κυβερνήσεις και με την πίεση από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων, να επιβάλει στους αγρότες να καλλιεργούν μόνο τους δικούς της σπόρους. Οι γενετικά τροποποιημένοι σπόροι δεν μπορούν να αποθηκευτούν από τους αγρότες για να χρησιμοποιηθούν για σπορά και την επόμενη χρονιά, έτσι αυτοί οι αγρότες, οι οποίοι για χιλιάδες χρόνια κρατούσαν σπόρο για να τον ξανασπείρουν την επόμενη χρονιά, ξαφνικά βρέθηκαν εγκλωβισμένοι σε ένα σύστημα όπου θα έπρεπε κάθε χρόνο να αγοράζουν το σπόρο και μαζί με αυτόν τα χημικά λιπάσματα και φυτοφάρμακα, τα οποία κατασκευάζει επίσης η ίδια εταιρεία, και χωρίς τα οποία οι σπόροι αυτοί δεν μπορούν να αποδώσουν, ανεβάζοντας το κόστος παραγωγής στα ύψη και οδηγώντας  αυτούς τους αγρότες στην καταστροφή.
    Στην Ε.Ε., ύστερα από επιβολή, από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων, ψηφίστηκε πριν από λίγο καιρό και θα αρχίσει να ισχύει σύντομα ο νέος διατροφικός κώδικας (Codex Alimentarious). Μεταξύ πολλών ρυθμίσεων που έχει, όσον αφορά την ποιότητα, την διακίνηση και τη χρήση  των τροφίμων, των βοτάνων κ.τ.λ., όχι φυσικά προς όφελος του καταναλωτή όπως θέλουν να λένε, αποτελεί ουσιαστική απειλή για τη διατήρηση και χρήση των ντόπιων παραδοσιακών ποικιλιών, οδηγώντας μέχρι την απαγόρευση και την ποινικοποίηση της χρήσης αυτών των σπόρων. Ενώ αντιθέτως αυτές οι ρυθμίσεις ευνοούν τις μεγάλες εταιρίες σπόρων, μέσα από τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και του ελέγχου του γενετικού υλικού στις εμπορικές φυτικές ποικιλίες.
Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα έχουν εξαφανιστεί όλες οι παραδοσιακές ποικιλίες σταριού, ενώ μόνο το 2-3% των παραδοσιακών ποικιλιών λαχανικών, που υπήρχαν πριν 50 χρόνια, έχει διασωθεί και καλλιεργείται μέχρι τις μέρες μας.
 Η εξαφάνιση ντόπιων σπόρων προχώρησε μαζί με την εξαφάνιση μικρών αγροτών, πολιτισμών τοπικής διατροφής καθώς και της τοπικής γνώσης για τη καλλιέργεια και χρήση ντόπιων ποικιλιών φυτών.   
  Το πρώτο καθήκον και δικαίωμα των αγροτών, είναι να προστατεύουν και να ανανεώνουν τη βιοποικιλότητα. Για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, είναι απαραίτητη, η διατήρηση των σπόρων. Νόμοι «πνευματικής ιδιοκτησίας» και νόμοι για πατέντες είναι απειλή για το μέλλον του σπόρου και για τα δικαιώματα των αγροτών στη διατήρηση τη προστασία και την ανταλλαγή σπόρων παραδοσιακών ποικιλιών. 
 Η μελλοντική εξέλιξη της ανθρωπότητας πάει μαζί με το μέλλον και την ελεύθερη εξέλιξη των σπόρων μας. Η ποικιλία των σπόρων και η γνώση για την καλλιέργειά τους, που ενσωματώθηκε και εξασκήθηκε σε αγροτικούς πολιτισμούς από αρχαιοτάτων χρόνων απαιτεί την μέγιστη δυνατή υποστήριξη από όλους μας.
Όχι στις πατέντες για την βιομηχανία Σπόρων!
Οι σπόροι πρέπει να παραμείνουν κοινό αγαθό


ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΣΠΟΡΟΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ


ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑΣ

Ενδιαφέρουσα εκδήλωση  την Κυριακή 29 Μαϊου στο Άλσος Ορεστιάδας από την ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ με ένα θέμα που, μολονότι δεν τυχαίνει ιδιαίτερης προβολής από τα ΜΜΕ, είναι ένα κεφαλαιώδες ζήτημα για όλους μας. Ο έλεγχος της διατροφής μας, για τον οποίο γίνονται σκληρές μάχες μεταξύ των εταιρειών σποροπαραγωγής στα σκοτεινά παρασκήνια του διεθνούς εμπορίου είναι καταλυτικός παράγοντας για τη διατήρηση της διατροφικής μας ανεξαρτησίας που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ύπαρξη των κάθε είδους ελεύθερων επιλογών  και ανεξαρτησίας σε όλα τα υπόλοιπα πεδία.