ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Σχολιάζοντας τα τελευταία γεγονότα στα Δημοτικά πράγματα της πόλης μας και τα όσα ακούγονται ή γράφονται σχετικά, θα ήθελα κι εγώ να καταγράψω τις σκέψεις μου σαν πολίτης αυτού του Δήμου ανεξάρτητα απο το ενδιαφέρον που παρουσιάζουν. Έχω συνηθίσει (καλό ή κακό αδιάφορο) να σκέπτομαι φανερά και να δοκιμάζω τις απόψεις μου , γιαυτό άλλωστε διατηρώ αυτό το Blog.
Ο Λευτέρης έκανε μία επιλογή. Πρέπει να κρίνεται γιαυτή την επιλογή του, σαν άνθρωπος αυτεξούσιος, είτε συμφωνεί, είτε διαφωνεί κανείς μαζί του. Η λάσπη και οι κριτικές με βάση τα σενάρια που έχει ο καθένας στο μυαλό του είναι απαράδεκτα. Οι πολιτικές πράξεις των Δημόσιων προσώπων πρέπει να ελέγχονται , αν είναι χρήσιμες για το κοινωνικό σύνολο και στη βάση αυτή και μόνο πρέπει να αξιολογούνται. Ο Λευτέρης είχε το θάρρος να αναλάβει την πολιτική ευθύνη για την επιλογή του, ζυγίζοντας ο ίδιος με τα δικά του κριτήρια τα υπέρ και τα κατά.
Κρίνοντας πολιτικά και μόνο την κίνησή του θα διαφωνούσα για ένα και μόνο λόγο: Την ομάδα που ψήφισα να με εκπροσωπεί στο Δήμο τη θέλω να λειτουργεί συλλογικά, δημοκρατικά, αποφασιστικά. Αν οι τρεις είχαν σοβαρές διαφωνίες για τη στάση, που θα κρατούσαν, μπορούσαν να πάνε το θέμα σε ένα διευρυμένο παραταξιακό Συμβούλιο και να παρθούν Συλλογικές αποφάσεις. Οι προσωπικές πολιτικές συνήθως οδηγούν σε ίντριγκες και διαπροσωπικές διαμάχες , που καθόλου δεν απασχολούν τους πολίτες , απεναντίας μάλιστα τους οδηγούν σε απαξίωση των πολιτικών και της πολιτικής.
Στην πολιτική υπάρχουν άνθρωποι, που έχουν τις ίδιες ή παρόμοιες απόψεις σε διάφορα θέματα και συνεργάζονται μεταξύ τους για να έχουν καλύτερα αποτελέσματα. Τότε φτιάχνουν ομάδες, Συλλόγους , παρατάξεις, κόμματα και λειτουργούν μέσα σ' αυτά και αποφασίζουν για τη δράση τους μέσα απο συζητήσεις, όπου αναπτύσσονται τα υπέρ και τα κατά της κάθε δράσης και βρίσκεται η κοινή συνισταμένη, που την υποστηρίζουν πλέον όλοι. Όταν κάποιος θεωρεί , ότι η ομάδα που ανήκει δεν τον εκφράζει, τότε αποχωρεί απ' αυτήν και πάει σπίτι του ή παίρνει το ρίσκο να φτιάξει άλλη. Οι επιλογές του καθενός κρίνονται και τα κέρδη ή οι ζημίες λογαριάζονται στον καιρό τους. Δεν υπάρχουν σωστές ή λαθεμένες επιλογές. Υπάρχουν απλά ΕΠΙΛΟΓΕΣ, που χαρακτηρίζονται εκ των υστέρων σωστές ή λαθεμένες , ανάλογα με τα αποτελέσματα , που έχουν.
Όλοι μας πρέπει να σεβόμαστε τους θεσμούς και τους κανόνες λειτουργίας της Δημοκρατίας μας, αλλά περσσότερο - με θρησκευτική ευλάβεια- αυτοί που τους υπηρετούν στα διάφορα αξιώματα. Όταν όμως η Δημοκρατία και οι θεσμοί που την υπηρετούν χρησιμοποιούνται για να ¨νομιμοποιηθούν" ενέργειες και πράξεις , που βρίσκονται σε εμφανή αντίθεση με το Δημόσιο αίσθημα και την κοινή περί δικαίου αντίληψη, τότε η αποχή απο τα όργανα , που ενεργοποιούν τους θεσμούς έχει την ένοια της προστασίας τους απο τους επίδοξους καταχραστές.
Το ζητούμενο λοιπόν σ' αυτές τις περιπτώσεις είναι η συμβατότητα των επιδιώξεων των θεσμικών οργάνων με τις προσμονές των πολιτών λαμβανομένων υπόψη και των διαφορετικών προσεγγίσεων που φυσικά υπάρχουν. Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια κρίνονται και οι πολιτικές πράξεις των πολιτικών προσώπων, που δίνουν τη δυνατότητα σ' εμάς τους πολίτες να εμπιστευθούμε την ψήφο μας στον ένα ή στον άλλο εκτιμώντας την κρίση τους και την πολιτική πρακτική τους.
Η αλήθεια δεν είναι, κατά τη γνώμη μου, μία και μοναδική. Ο καθένας μας βλέπει τα γεγονότα απο τη δική του οπτική γωνία ανάλογα με τα βιώματά του, την πολιτική και πνευματική του συγκρότηση, γιατί όχι, τα προσωπικά του συμφέροντα.
Εξέφρασα και γω τη γνώμη μου όντας έξω απο τα πράγματα χωρίς να έχω όλα τα δεδομένα, που επηρέασαν και επηρεάζουν τις πράξεις των πρωταγωνιστών στα Δημοτικά πράγματα της πόλης μας, απο την πλευρά ενός πολίτη που δε θα κρίνει τελικά απο μια μόνο συγκεκριμένη σκηνή, αλλά όταν δει ολόκληρο το έργο την ώρα που θα πέσουν οι τίτλοι και θα εμφανιστεί τo "ΤΕΛΟΣ" στην εξέλιξη του σεναρίου.
Θέλω να ξέρω όμως και τους ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ λόγους για τους οποίους απέχουν οι τρείς της συμπολίτευσης στο Δημοτικό συμβούλιο, που ενώ αντιπολιτεύονται την πλειοψηφία , εν τούτοις παραμένουν μέλη της. Άλλο πράγμα είναι η αντιπολίτευση στον εκάστοτε Δήμαρχο και άλλο η προσπάθεια αποδυνάμωσής του και η υποκατάστασή του στην ουσία στην άσκηση της εξουσίας απο ομάδες χωρίς συγκεκριμένο πολιτικό στίγμα και με συνεκτική δύναμη την εξυπηρέτηση των προσωπικών τους παιχνιδιών. Τότε έχουμε όντως θεσμική εκτροπή που δεν τη δέχεται φαντάζομαι κανένας Δημότης ακόμα κι αν ο οποιοσδήποτε Δήμαρχος αποδεικνύονταν ανεπαρκής στην εκτέλεση των καθηκόντων του. Τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στις Δημοκρατίες τον έχει (και πρέπει να τον έχει) ο λαός.