ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΞΑΝΑΨΗΦΙΖΑ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ



Τέσσερα χρόνια μετά την επιβολή του μνημονίου στην Ελλάδα και την είσοδό της σε καθεστώς οικονομικής (και πολιτικής ) κηδεμονίας πολλοί μύθοι, που κυκλοφορούσαν μέσα στην παραζάλη της κρίσης, έχουν ήδη καταρρεύσει , αλλά δυστυχώς ο βόθρος που ξεχύθηκε στο πολιτικό σύστημα της χώρας, μαζί με όσους τους άρμοζε η μπόχα, λέρωσε και άλλους, που είχαν την ατυχία (ίσως την τύχη, όταν η ιστορία γραφτεί χωρίς τη φόρτιση από τις συνέπειες της κρίσης) να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της μάχης, την ώρα που οι κύριοι υπεύθυνοι έφευγαν από τις πίσω πόρτες της πολιτικής αρένας.
Ένας απ’ αυτούς είναι αναμφίβολα ο Γιώργος Παπανδρέου. Ο άνθρωπος που λοιδορήθηκε, υβρίστηκε, συκοφαντήθηκε και δέχτηκε τόνους λάσπης από τους πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά προπάντων από «συντρόφους», που στην προσπάθειά τους να παραλλάξουν τη λερωμένη τους φωλιά, προσπάθησαν συστηματικά να τον απαξιώσουν με τη βοήθεια των «φίλων» τους στα υπερχρεωμένα και δανειοβίωτα ΜΜΕ της χώρας. Η σύμπραξή τους οδήγησε στην παραίτησή του τον Δεκέμβριο του 2011 και από τότε συστηματικά τον υπονομεύουν και προσπαθούν να τον «τελειώσουν» πολιτικά με κάθε ευκαιρία. Η κατεδάφιση του Γιώργου Παπανδρέου όμως έφερε μοιραία και την ισοπέδωση του πολιτικού φορέα, που συνδέθηκε άρρηκτα με την οικογένεια Παπανδρέου. Η σημερινή πολιτική ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχοντας προφανώς υπόψη της αυτή την ταύτιση, δεν υπερασπίστηκε στο παραμικρό τις πολιτικές επιλογές του κινήματος, ειδικά στην περίοδο της κρίσης, το απαξίωσε και επιδίωξε τη λήθη από τη λαϊκή μνήμη της προσφοράς του στον τόπο στην 30χρονη παρουσία του, σαν πρωταγωνιστής στην πολιτική σκηνή της χώρας.

Σήμερα βλέποντας την έντονη πολιτική κινητικότητα του Γιώργου Παπανδρέου , καθώς διαφαίνεται η ανάληψη πρωτοβουλιών, που πιθανόν θα αλλάξουν το πολιτικό τοπίο της χώρας, ακούω πολλούς, μεταξύ αυτών που πριν 5 χρόνια του έδιναν 44% να μιλούν απαξιωτικά γ’ αυτόν και να περιγράφουν σαν περίπου γραφικούς, όσους εξακολουθούν να πιστεύουν (μεταξύ αυτών και ο γράφων) , ότι από το υπάρχον πολιτικό δυναμικό της χώρας είναι μακράν ο καλύτερος.

Όταν επίμονα ρωτώ να μου αναφέρουν τρία σημαντικά πολιτικά επιχειρήματα, που να δικαιολογούν την άποψή τους, είτε αποφεύγουν να πουν οτιδήποτε, είτε γίνεται απλή αναφορά στα παρακάτω επιχειρήματα:

1) Μας έλεγε ότι «λεφτά υπάρχουν», ενώ ήξερε για την κατάσταση που ήταν η χώρα το 2009
2) Μας έβαλε στο μνημόνιο την άνοιξη του 2010
3) Επί πρωθυπουργίας του μειώθηκαν μισθοί, συντάξεις, κ.λ.π.
4) Δεν είναι ικανός πολιτικός
5) Έκανε μεγάλο λάθος με την πρότασή του για δημοψήφισμα
6) Είναι καλός για ένα κράτος σαν τη Σουηδία, αλλά όχι για την Ελλάδα, που χρειάζεται ηγέτη

1) Λεφτά υπάρχουν:

Ολόκληρη η φράση, που παραλείπεται σκόπιμα φυσικά από όσους θέλουν να λαϊκίζουν ήταν: «Λεφτά υπάρχουν, αν τα διεκδικήσεις, αν προσελκύσεις επενδύσεις, αν νοικοκυρέψεις το κράτος, αν αξιοποιήσεις τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, ώστε να αβγατίσουν και να δημιουργήσουν νέο πλούτο. Αλλά αυτά θέλουν σχέδιο και θέλουν σχέδιο που να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, όχι το συμφέρον των κομματικών παραγόντων, των «ημέτερων» και των ισχυρών στη χώρα μας».

Όσοι κατάλαβαν, ότι τα λεφτά υπάρχουν σε κάποια συρτάρια του υπουργείου οικονομικών και θα μοιράζονταν στο λαό την επομένη της ανόδου του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, είτε είναι ηλίθιοι, είτε έχουν την εντύπωση ότι απευθύνονται σε ηλίθιους. Οι πολιτικάντηδες απομόνωσαν τις δύο πρώτες λέξεις και έστησαν πολιτικές καριέρες πάνω σ’ αυτές.

2) Μας έβαλε στο μνημόνιο

Ας δούμε τα οικονομικά δεδομένα το 2003, όταν κέρδισε τις εκλογές ο κ. Καραμανλής.
A. H ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΠΑΡΕΛΑΒΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΗΜΙΤΗ (Αποτελέσματα 31/12/2003):
1. Πρωτογενείς Δαπάνες ……………………=30 Δις Euro
2. Έλλειμμα Προϋπολογισμού ……………=3,3 % του ΑΕΠ
3. Πρωτογενές Έλλειμμα …………………….= 0
4. Πρωτογενές Πλεόνασμα …………………=1,7 % του ΑΕΠ
5. Έλλειμμα Ισοζυγ. Τρεχ. Συναλλαγών.= 8,65 Δις
6.ΔημόσιοΧρέος……………………………..=178 Δις

Και ας δούμε πως ήταν οι ίδιοι οικονομικοί δείκτες, όταν αποχώρησε ο κ. Καραμανλής.
Β. Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Αποτελέσματα 31/12/2009):
1. Πρωτογενείς Δαπάνες …………..= 59 Δις (Αύξηση 96,66%)
2. Έλλειμμα Προϋπολογισμού…….=15.6 % του ΑΕΠ (36 Δις -Αύξηση 387,5%)
3.Πρωτογενές Έλλειμμα …………….. =10,6 % του ΑΕΠ (24,5 Δις- Αύξηση = ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ
4. Πρωτογενές Πλεόνασμα ………….=0
5. Έλλειμμα Ισοζυγίου Τρεχουσών
(Εξωτερικών) Συναλλαγών …………=25,8 Δις (11,2%
του ΑΕΠ) Αύξηση 198,2%
6. Δημόσιο Χρέος ………………………..=299 Δις (129,7%
του ΑΕΠ) Αύξηση σε Euro: 67,98%
ΕΔΩ μπορεί να βρει, όποιος ενδιαφέρεται για τεκμηρίωση όσων διαβάζει, διάφορα στατιστικά στοιχεία  σε διάφορους τομείς.
Η Δημοσιονομική κατάρρευση της χώρας, «επίτευγμα» της κυβέρνησης Καραμανλή, ήταν η αιτία που τα επιτόκια ανέβηκαν στα ύψη και ουσιαστικά έθεσε την Ελλάδα εκτός αγορών. Όταν οι ίδιοι αντιλήφθηκαν τι συμβαίνει, όσοι έχουν καλή μνήμη θα θυμούνται, έκλεισαν μεσάνυχτα τη βουλή (καλοκαίρι του 2009) και πήγαν εσπευσμένα σε εκλογές.

Κανένα από τα ΜΜΕ δεν εγκάλεσε τον απίθανο τύπο που παρίστανε τον πρωθυπουργό για πέντε χρόνια να εξηγήσει πως τα πέτυχε όλα αυτά. Δεν υπάρχει προηγούμενο σε καμία χώρα του κόσμου πρώην πρωθυπουργός και μετέπειτα βουλευτής, εδώ και πέντε χρόνια, να μη πάρει ποτέ το λόγο για να δώσει οποιεσδήποτε εξηγήσεις!!! Γιατί υπάρχει αυτή η αφύσικη προστασία; Γιατί δεν ασχολείται μ’ αυτόν ο κωμικός κ. Λάκης Λαζόπουλος; Έφτασαν στο σημείο να μας τον προβάλουν και σαν υποψήφιο πρόεδρο της Δημοκρατίας!!!

Το μνημόνιο ήταν αποτέλεσμα της αδυναμίας της χώρας να καλύψει τις δανειακές της ανάγκες.
Το δελτίο τύπου για τις υποχρεώσεις της χώρας τον Απρίλιο-Μάιο 2010 έγραφε:

Οι επόμενοι 2 μήνες αναμένεται να είναι οι πιο θερμοί μήνες του οικονομικού έτους 2010,τόσο για το ελληνικό δημόσιο. Το δίμηνο Απρίλιος-Μάϊος το Ελληνικό Δημόσιο πρέπει να αναχρηματοδοτήσει ομόλογα και γραμμάτια (συν τόκους) που λήγουν, ύψους 25 δις € ενώ παράλληλα οι ελληνικές Τράπεζες πρέπει να αποπληρώσουν χρέη προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ύψους περίπου 28 δις € !!!
Συγκεκριμένα το Δημόσιο πρέπει να δανειστεί εκ νέου ώστε να καλύψει :
Α.Το πενταετές ομόλογο που λήγει στις 20 Απριλίου ύψους € 8,224 δις € που εκδόθηκε το 2005 με επιτόκιο 3 %.
Β.Το δεκαετές ομόλογο που λήγει στις 19 Μαΐου, ύψους € 8,466 δις € που εκδόθηκε το 2000 με επιτόκιο 6%.
Γ. Υπόλοιπες δανειακές υποχρεώσεις (Γραμμάτια, ειδικές εκδόσεις, στρατιωτικές δαπάνες), ύψους περίπου 6 δις €
Δ. Τόκους περίπου 2,75 δις €

Η χώρα, όφειλε, είτε να βρει τρόπο να πληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, είτε να κηρύξει άτακτη πτώχευση! Πιθανόν ο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ να είχαν διασωθεί πολιτικά, αν μάλιστα φόρτωνε όλες τις ευθύνες στους προκατόχους του και τους έσερνε σε ειδικά δικαστήρια. Μαζί τους όμως θα μπαίναμε όλοι σε άγνωστες περιπέτειες. Δεν είναι εύκολο να πεις στον κόσμο μέσα στην καλή του χαρά ότι από αύριο θα πληρώνεται το μισό του μισθό ή τη σύνταξη ή ότι δεν θα μπορεί να κάνει ανάληψη  των καταθέσεών του.

Υπενθυμίζεται ότι δεν υπήρχε μηχανισμός στήριξης από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτός δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία και αγώνα Γιώργου Παπανδρέου και ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες λειτουργίας του λίγες ώρες πριν λήξουν οι προθεσμίες πληρωμής, καθώς έπρεπε να εγκριθεί από τα κοινοβούλια των χωρών-μελών της Ε.Ε. Επομένως δεν υπήρχε ο πολιτικός χρόνος για άλλου είδους κινήσεις από την πλευρά της Ελληνικής κυβέρνησης.

Κάποιοι κυκλοφόρησαν παραμύθια για φίλους Κινέζους, που ήταν έτοιμοι να τα πληρώσουν, αλλά αρνήθηκε ο Παπανδρέου, γιατί δεν τον άφηναν οι Αμερικανοί, άλλοι ότι ήταν πρόθυμοι οι φίλοι μας οι Ρώσοι και άλλοι ότι υπήρχαν ομογενείς Αμερικανοί που διέθεταν 600 δις και περίμεναν νεύμα Παπανδρέου για ν’ ανοίξουν τα πουγγιά τους . Ό,τι παλαβομάρα κυκλοφορούσε υιοθετούνταν από όλα τα μέσα και δηλητηρίαζε το πολιτικό κλίμα με τον Σαμαρά και τον Τσίπρα να ανταγωνίζονται σε «αντιμνημονιακή» ρητορεία εκ του ασφαλούς.

3) Επί πρωθυπουργίας του μειώθηκαν μισθοί, συντάξεις, κ.λ.π.
Όντως αυτά συνέβησαν. Υπενθυμίζω όμως ότι έως τον Δεκέμβριο του 2011 οι μειώσεις των μεσαίων και μικρών μισθών και συντάξεων ήταν σχεδόν ασήμαντες

Οι περιβόητες περικοπές κατά το 2010 και 2011, ήταν ασήμαντες έως μηδενικές. Γιατί :
Α. Στον ιδιωτικό τομέα δεν υπήρξε καμία περικοπή στους μισθούς και στα δώρα.
Β.Στο Δημόσιο ( το ίδιο χρονικό διάστημα ) και για ετήσιες αποδοχές έως 32 - 33 χιλιάδες (μικτά), η μικρή μείωση των ονομαστικών αποδοχών, καθώς και η μείωση στα δώρα, ισοσταθμίστηκε από τις βελτιωμένες φορολογικές κλίμακες που καθιέρωσε η κυβέρνηση ΓΑΠ. Οι βελτιωμένες φορολογικές κλίμακες είχαν ως αποτέλεσμα χαμηλότερους συμπληρωματικούς φόρους για το 2009 και μείωση των παρακρατούμενων φόρων για το 2010 και το 2011 και σε συνδυασμό με την επιστροφή φόρου που υπήρξε το 2011 λόγω συλλογής αποδείξεων, η μείωση των αποδοχών υπήρξε από ελάχιστη έως μηδενική!!!
(Βέβαια υπήρξε για ομάδες εργαζομένων μείωση αποδοχών από το φθινόπωρο του 2011 λόγω ενιαίου μισθολογίου).
Γ. Συντάξεις : α. Οι συντάξεις έως 1000 ευρώ το μήνα δεν είχαν καμία μείωση (Η μείωση στα δώρα ισοσταθμίστηκε από τη μείωση των παρακρατούμενων φόρων και την επιστροφή φόρων λόγω αποδείξεων) β.Στις Επικουρικές Συντάξεις δεν υπήρξε καμία μείωση ούτε στις μηνιαίες αποδοχές ούτε στα δώρα. Σε συνδυασμό δε, με τα προηγούμενα (μειωμένοι φόροι λόγω φορολογικών κλιμάκων, επιστροφή φόρου λόγω αποδείξεων) στις Συντάξεις των ετών 2010 και 2011 ύψους έως 33.000 ετησίως δεν υπήρξε καμία μείωση. Οι κλαυθμοί και οδυρμοί αφορούσαν τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ (Ραδιοτηλεοπτικοί Σταθμοί και Εφημερίδες) που σε απόλυτη αρμονία με το ΣΥΝΟΛΟ της τότε αντιπολίτευσης δημιούργησαν πανικό, που είχε ολέθριες επιπτώσεις στην οικονομία. Ακόμα και οι αδαείς ξέρουν τις επιπτώσεις που έχει η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ των πολιτών στην οικονομική δραστηριότητα. Η ανεργία ήταν στο 21%. Ήταν τότε που οι πλατείες γέμισαν με αγανακτισμένους (δικαίως ). Μ’ αυτά τα δεδομένα την διετία 2010-2011 το Έλλειμμα μειώθηκε κατά 14.3 Δις (6,2% του ΑΕΠ)! Ποιος μπορεί να μας πει σήμερα (από το 2012 και μετά) πόσο μειώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις; Και από τα χρήματα που καταβάλλονται πόσα επιστρέφονται με παντός είδους χαράτσια; Σε τι ποσοστό είναι η ανεργία σήμερα; Που πήγαν οι αγανακτισμένοι; Τι άλλαξαν προς το καλύτερο όσοι κυβέρνησαν από το 2012 και μετά, για να δικαιούνται αν όχι επαίνους, έστω την ανοχή των μίντια; Ποιος απ’ όλους αυτούς απαξιώνεται και δέχεται  επιθέσεις από τα ΜΜΕ, στην ελάχιστη έστω ένταση, αυτών που  δέχονταν τότε και δέχεται ακόμη ο Γιώργος Παπανδρέου; Τι κατάφεραν όλοι αυτοί έχοντας μάλιστα μηδενική λαϊκή αντίδραση στα τρία χρόνια που πέρασαν, υποστήριξη των ΜΜΕ και πολιτική στήριξη από το σύνολο σχεδόν του πολιτικού φάσματος εκτός ΣΥΡΙΖΑ και κάποιων άλλων ασήμαντων πολιτικών δυνάμεων;

Στα δυο χρόνια της κυβέρνησης Παπανδρέου θεσπίστηκαν με λυσσώδης αντιδράσεις από τα ΜΜΕ:

· Εισαγγελέας Οικονομικού Εγκλήματος,

· Άρση του Τραπεζικού Απορρήτου,

· ΔΙΑΥΓΕΙΑ,

· Open Gov,

· Φορολόγηση των Offshore,

· Νόμος για το Ξέπλυμα του Βρώμικου Χρήματος,

· Ηλεκτρονική Κάρτα Αποδείξεων

· Καλλικράτης,

· Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση.

· Ηλεκτρονική συνταγογράφιση φαρμάκων

· Απογραφή αριθμού Δημοσίων υπαλλήλων

Ότι πρέπει δηλαδή, για να γίνει κόκκινο πανί για το Πολιτικό - Οικονομικό - Εκδοτικό Κατεστημένο! Παραοικονομία, Διαφθορά , Φοροδιαφυγή σε μια ανίερη συμμαχία από ένα λαό που τα έχει στο DNA του, με συντονιστές τους μόνιμους εργολάβους των εθνικών έργων και συνάμα ιδιοκτήτες των ΜΜΕ. Τόλμησε να «χαλάσει την πιάτσα» και να μη συνηγορήσει στα εκδοτικά Θαλασσοδάνεια. Οι λίστες με παράνομες εξαγωγές χρήματος, που εμφανίστηκαν και οι συλλήψεις «επώνυμων», που οδηγούνταν στις φυλακές δεν προέκυψαν εκ του μηδενός. Ήταν φαινόμενα που θορύβησαν πολλούς. Υπάρχει κάποιος που δεν καταλαβαίνει ακόμα γιατί το Εκδοτικό Οικονομικό Πολιτικό Κατεστημένο λύσσαξε εναντίον του και ακόμα και τώρα βγάζει σπυράκια και απαξιώνει με κάθε τρόπο κάθε υποψία επανεμφάνισής του στο πολιτικό προσκήνιο;

4) Δεν είναι ικανός πολιτικός
Για την ικανότητα ενός πολιτικού αποφαίνεται συνήθως η ιστορία. Όταν οι μελετητές έχουν στη διάθεσή τους και τις αφηγήσεις άλλων πρωταγωνιστών των υποθέσεων που χειρίστηκε. Τότε μόνο μπορεί κανείς να εκτιμήσει με ποιες συνθήκες πάρθηκαν οι αποφάσεις που καθόρισαν τα ιστορικά γεγονότα και τις δυνατότητες που είχε ο κάθε παίκτης να τα επηρεάσει προς το συμφέρον της χώρας του. Όταν αποκαλύπτονται και οι ρόλοι άλλων παραγόντων, που συνήθως, την ώρα που παίζονται τα παιχνίδια είναι αθέατοι, αλλά πολλοί σημαντικοί. Τότε μπορεί να αποδειχθεί ένας πολιτικός πολύ μεγάλος, ενώ δεν κατάφερε κάτι θετικό, αλλά απέτρεψε μια μεγάλη καταστροφή ή μπορεί να αποδειχθεί πολύ λίγος αν κατάφερε λίγα, ενώ είχε την ευκαιρία να πετύχει πολλά. Ήδη άρχισαν να αποκαλύπτονται πολλά από τα παρασκήνια των διαπραγματεύσεων τις κρίσιμες ώρες, που μπορούν να αξιολογηθούν από όποιον δεν έχει παρωπίδες. .

Ενδείξεις για τις ικανότητές του μπορεί να έχει κανείς από την εκτίμηση που έχει από τα πολιτικά υποκείμενα, με τα οποία συνεργάζεται ή συγκρούεται στη διεθνή πολιτική αρένα. Με λίγα λόγια πόσο τον υπολογίζουν στα διεθνή πολιτικά φόρα. Το γεγονός ότι συνεχίζει να εκλέγεται πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, να προσκαλείται στα πλέον σημαντικά διεθνή tink tanks και να συγκαταλέγεται από ξένους πολιτικούς παρατηρητές στους εκατό πιο σημαντικούς πολιτικούς του κόσμου, ίσως να αποτελεί μια ένδειξη, αλλά όχι τόσο σημαντική για όσους θεωρούν ότι οι ξένοι δεν ξέρουν τι τους γίνεται, ενώ έχει μεγάλη βαρύτητα η γνώμη του Καμμένου, του Άδωνι, της Βούλτεψη και της Μιμής.

5) Έκανε μεγάλο λάθος με την πρότασή του για δημοψήφισμα

Δεν χρειάζεται να γράψω κάτι περισσότερο γ΄αυτό. Θα παραπέμψω στην ανάρτησή μου με τίτλο «Η ιστορία θα κρίνει, αν η απόφαση για δημοψήφισμα ήταν σωστή» που έγινε λίγα μόνο εικοσιτετράωρα μετά την σχετική απόφαση από τον τότε πρωθυπουργό.

6) Είναι καλός για ένα κράτος σαν τη Σουηδία, αλλά όχι για την Ελλάδα, που χρειάζεται ηγέτη.
Aν θέλουμε να παραμείνουμε ένα τριτοκοσμικό, πελατειακό κράτος, τότε ναι, είναι ένα επιχείρημα, που δύσκολα μπορώ να αντικρούσω. Μας αρκούν τότε οι πολιτικοί που έχουμε ήδη στην κυβέρνηση. Το να παραμείνει η χώρα, ως έχει είναι μια σεβαστή άποψη, που ίσως κατά βάθος έχει τη στήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών. Μόνο που φοβάμαι, πως οι περισσότεροι θα ήθελαν πολύ να αλλάξει, αλλά μόνο για τους άλλους.  Τα παράθυρα για χαριστικές διευθετήσεις να ήταν ανοιχτά μόνο για τις δικές μας υποθέσεις, η ανοχή μόνο για τις μικροπαρανομίες μας , για τη φοροδιαφυγή μας, για το βόλεμα μόνο των δικών μας παιδιών. Για τους άλλους αυστηροί νόμοι, αξιοκρατία, Γερμανική πειθαρχία. Αν βρισκόταν κ’ ένα κόμμα που, ενώ για όλους τους άλλους θα ήταν Δευτέρα, για μας να εξασφάλιζε μονίμως Κυριακή, θα το ψηφίζαμε με δέκα χέρια! 

Οι ηγέτες, όπως τους ξέραμε τουλάχιστον μέχρι τώρα, μάλλον μας έχουν τελειώσει. Αντικαταστάθηκαν ήδη από τεχνοκράτες, οι οποίοι φάνηκαν πολύ λίγοι στη διαχείριση της πολιτικής. Πλέον οι νέες γενιές πολιτών έχουν και γνώσεις και μόρφωση, που ξεπερνά κατά πολύ τον μέσο όρο της πλειοψηφίας των παλιών πολιτικών και σύγχρονων τεχνοκρατών. Δεν ψάχνουν για μεσσίες. Οι νέοι χρειάζονται πολιτικούς με εντιμότητα και πραγματική θέληση να δώσουν ρόλους στους πολίτες. Πολιτικούς, που να υπηρετούν αξίες και να κινούνται ανάμεσά μας σαν κοινοί θνητοί και όχι σαν περιούσιοι ολιγάρχες.

 Προ(σ)καλώ τους φίλους σε συζήτηση με πολιτικά επιχειρήματα χωρίς κραυγές, προκαταλήψεις και ιδεοληψίες.

Σχόλια

Ο χρήστης Λευτέρης Χαμαλίδης είπε…
Αγαπητέ Χρήστο.
Διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον την ανάρτηση σου.
Ο μαθηματικός τρόπος σκέψης και λειτουργίας σου ως άνθρωπος, αποτύπωσε με τον καλύτερο τρόπο, συνοπτικά αλλά ουσιαστικά, τα ιστορικά γεγονότα που προηγήθηκαν της σημερινής πολιτικής κατάστασης, που δεν ξέρω αν όμοια της έχει ξαναζήσει, το νεοελληνικό κράτος.
Δεν πιστεύω ότι ένας πολιτικός αναλυτής, χωρίς παρωπίδες και οδηγίες χρήσης, θα έβρισκε καλύτερο τρόπο για να παρουσιάσει τα πράγματα όπως συνέβησαν. Και είμαι σίγουρος ότι η ιστορία θα γράψει με πολύ θετικά σχόλια την πολιτική του πορεία ως αρχηγός.
Είναι αλήθεια ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ίσως ο μόνος πολιτικός που χτυπήθηκε τόσο βάναυσα από το μιντιακό διεφθαρμένο σύστημα. Είναι ο μόνος πολιτικός, που έγινε τεράστια προσπάθεια να απαξιωθεί πολιτικά και να περάσει στη συνείδηση των πολιτών ως ένας δοσίλογος, υποκινούμενος μπαλαδόρος ενός διεθνούς οικονομικού κατεστημένου.
Θα συμφωνήσω στα περισσότερα απ' όσα καταγράφεις και θα τολμήσω να υποστηρίξω ακόμη περισσότερο τις τελευταίες παραγράφους σου.
Το σημερινό πολιτικό προσωπικό είναι τόσο χαμηλής "πολιτικής στάθμης" ή τόσο διεφθαρμένο, που πράγματι ο Γιώργος Παπανδρέου μπροστά τους είναι μακράν ο καλύτερος. Βέβαια θα προτιμούσα να κρινόταν σ' ένα πολιτικό σκηνικό με προσωπικότητες που έχουν ειδικό βάρος, αλλά δυστυχώς αυτοί έχουν τελειώσει εδώ και χρόνια και θα είναι απίθανο να ξαναδούμε πριν από έναν παγκόσμιο πόλεμο ή παγκόσμια κατάρρευση.
Η μόνη μου ένσταση, όσον αφορά τις επιλογές του Γιώργου Παπανδρέου είναι:
1. Γιατί δεν ξεμπρόστιασε τα πολιτικά κόμματα και τους αρχηγούς τους κατά την ψήφιση του μνημονίου ζητώντας 180 ψήφους από τη Βουλή, δηλαδή διευρυμένη νομιμοποίηση. Είναι ίσως από τα ελάχιστα σημεία που συμφωνώ με τον Βενιζέλο.
2. Γιατί δεν ζήτησε δημοψήφισμα, αν δεν δεχόταν την προηγούμενη λύση τα κόμματα, τον Μάιο του 2010. Είμαι σαφέστατα υπέρ του δημοψηφίσματος, αλλά πιστεύω ότι η πολιτική ιστορία του τόπου θα ήταν διαφορετική αν ακολουθούνταν αυτές οι επιλογές.
Αυτά σε πρώτη φάση φίλε μου για να ανοίξω την διαδικτυακή κουβέντα που πολύ εύστοχα ξεκίνησες.
Ο χρήστης Χρήστος Χαρακοπίδης είπε…
1) Πράγματι Λευτέρη υπάρχει από πολλούς αυτή η άποψη, αλλά προϋπέθετε ένα πολιτικό προσωπικό, που θα έβαζε μπροστά το συλλογικό από το στενά κομματικό συμφέρον. Με δεδομένη την αυτοδυναμία που είχε στη βουλή τότε το ΠΑΣΟΚ, ήταν αμφίβολο (προσωπικά θεωρώ αδύνατο) να αναλάμβαναν τότε οποιαδήποτε πολιτική ευθύνη τα άλλα κόμματα. (βασικά η Ν.Δ., γιατί τα άλλα τότε είχαν ασήμαντη δύναμη και κανένα λόγο συναίνεσης). Θεωρώ βέβαιο ότι θα άφηναν τη χώρα να πτωχεύσει άτακτα στα χέρια του Γιώργου Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ και θα του φόρτωναν μετά την ευθύνη για ό,τι ακολουθούσε (κάτι που έκαναν φυσικά και εξακολουθούν να κάνουν ακόμα και τώρα). Εάν ακολουθούνταν αυτός ο δρόμος, που είχε αυτό το ρίσκο, δεν θα έμενε πλέον πολιτικός χρόνος για οτιδήποτε άλλο. Με λίγα λόγια ο Παπανδρέου θα ήταν έρμαιο στις αποφάσεις του Σαμαρά. Δικαιώθηκε σ' αυτή του την εκτίμηση από τη στάση του ανθρώπου τον Ιούνιο του 2011, όταν επιχειρήθηκε για πρώτη φορά από τον Παπανδρέου η συνεννόηση με τη Ν.Δ. για ένα εγχείρημα τύπου Παπαδήμου που επιβλήθηκε αργότερα από τα γεγονότα σαν λύση ανάγκης. Καλό είναι να μελετήσει κανείς τα γεγονότα εκείνων των ημερών και τη στάση του Βενιζέλου, που έγινε όψιμος θιασώτης των συναινέσεων αρκετούς μήνες αργότερα! Κατά τη γνώμη μου, αν ο Παπανδρέου ήθελε να διασωθεί ο ίδιος και να σώσει και την παράταξη, θα έπρεπε στις αρχές του 2010 να ανακοινώσει επισήμως την κατάσταση που βρισκόταν η χώρα και να πάει σε νέες εκλογές με καινούρια ατζέντα, στην οποία θα περιλαμβάνονταν η απόδοση ευθυνών σ' αυτούς που έδωσαν ψευδή στοιχεία στο Ελληνικό λαό και την Ε.Ε., καθώς και την πρόθεση της νέας κυβέρνησης να διαπραγματευτεί πλέον με τους δανειστές έχοντας ΔΕΔΟΜΕΝΗ τη ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ. Κίνηση με πολύ υψηλό ρίσκο, καθώς κανείς δε μπορεί να γνωρίζει σε ποια κατάσταση θα οδηγούνταν η χώρα σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο και σε τι βαθμό θα μπορούσε αυτή να ελεγχθεί. Φαντάζομαι ήταν πολιτική απόφαση του Παπανδρέου να οδηγηθούμε σε μια ελεγχόμενη κατάσταση και είχε πιθανόν την εκτίμηση, ότι θα είχε, αν όχι τη βοήθεια τουλάχιστον την ανοχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης σ' εκείνη την προσπάθεια. (κάτι που δεν συνέβη δυστυχώς)
2) και το δημοψήφισμα, αν γινόταν τότε, θα είχε το ίδιο ρίσκο, όπως ανέφερα παραπάνω και δεν θα υπήρχε χρόνος για λύση χωρίς χρεωκοπία στα πλαίσια της Ε.Ε. Επιχειρήθηκε αυτή η λύση, όταν πλέον ο Παπανδρέου ήταν πεπεισμένος ότι δεν υπήρχε κανένα ενδεχόμενο ομαλής διευθέτησης της κατάστασης με την τότε στάση των κομμάτων, αλλά και των κοινωνικών κινημάτων που ενεργοποιούνταν καθημερινά με την ανοχή τους αν όχι τη φανερή οργάνωση και υποστήριξή τους. Σ' εκείνη τη φάση όμως είχε ήδη επιτευχθεί ο ισοσκελισμός του προϋπολογισμού και οι επιπτώσεις δεν ενείχαν πλέον τους κινδύνους των αρχών του 2010, καθώς και οι πολίτες ήταν πλέον υποψιασμένοι και έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο.
Ο χρήστης Λευτέρης Χαμαλίδης είπε…
Νομίζω Χρήστο ότι τελικά κι η προσέγγιση που κάνεις δεν έχει ιδιαίτερη διαφορά απ' αυτά που λέω. Βέβαια τεράστια διαφορά έχει η πρόταση για δημοψήφισμα με συγκεκριμένα ερωτήματα, από μια παραδοχή της κατάστασης κι εκλογές. Οι εκλογές είχαν και την πιθανότητα να αλλάξουν τους πολιτικούς συσχετισμούς για το ΠΑΣΟΚ, χωρίς λόγο καθώς πολλοί συμπολίτες μας θα παρασυρόταν από τον λαϊκίστικο λόγο που θα θριάμβευε εκείνη την περίοδο. Ενώ με το δημοψήφισμα θα ήταν συγκεκριμένα τα ερωτήματα και η επιλογή των πολιτών θα επικεντρώνονταν σ' αυτά.
Όσον αφορά την συναίνεση συμφωνώ ότι εκείνη την περίοδο δε θα υπήρχε, με τους συγκεκριμένους αρχηγούς κι ηγέτες της αντιπολίτευσης, αλλά και τους δεδομένους συσχετισμούς των κομμάτων.
Εγώ βέβαια δεν μπορώ να καταλάβω πως θα ξεπεράσει ο Παπανδρέου το γεγονός ότι τελικά ο Βενιζέλος δε θα κατέβει ως Δημοκρατική Παράταξη αλλά ως ΠΑΣΟΚ ή τουλάχιστον ως βασικό όνομα το ΠΑΣΟΚ. Πως θα "νομιμοποιήσει" ηθικά την επιλογή δημιουργίας νέου κόμματος;
Ο χρήστης Χρήστος Χαρακοπίδης είπε…
Μια ακόμα ενδιαφέρουσα επιστολή, που μπορεί να μπει στη συζήτηση.
http://www.epikairo.gr/index.php/en/apopsi/item/9239-epistoli-20-neon-epistimonon-pou-protrepoun-ton-papandreou-na-kanei-komma
Ο χρήστης Unknown είπε…
Και τωρα τι θα αλλάξει αν έιναι έτσι ΄όπως τα λέτε τα πραγματα... ΜΜΕ διαπλοκή κλπ. τι άλλαξε ; γιατί τώρα θα μπορέσει να λειτουργήσει αν κάνει κομμα... έιχε την ευκαιρία... και ιστορία τα έκρινε τα πράγματα..πέρα από αυτό , όπως όλοι που ήταν στην εξουσία, είναι και αυτός συστημικός... δεν βγήκε μόνος του τον βοήθησε ένα ολόκληρο σύστημα... Και επίσης και τώρα τον βοηθάει το σύστημα...
Ο χρήστης Χρήστος Χαρακοπίδης είπε…
κ. Μπρακατσούλα
Δυστυχώς ή ευτυχώς στη λειτουργία μιας πολιτικής παράταξης και μάλιστα, όταν αυτή ασκεί εξουσία, οι μεγαλύτερες και αποτελεσματικότερες αντιστάσεις, που ακυρώνουν πολλές σωστές προθέσεις και αποφάσεις, βρίσκονται "εντός των τειχών". Είναι δεδομένο για μένα, ότι από το 2004 και μετά, ζώντας από μέσα την κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ,υπήρχε ένας ανελέητος αγώνας μεταξύ αυτών που έγιναν το νέο ¨κατεστημένο" της Ελληνικής κοινωνίας στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και βολεύονταν με το πελατειακό κράτος και εκείνων, που υπηρετούσαν πραγματικά με ανιδιοτέλεια τις αρχές και αξίες της σοσιαλιστικής ιδεολογίας. Η κρίση που μας οδήγησε εδώ, δυστυχώς αποτέλεσε μια οδυνηρή ήττα για τους δεύτερους, μεταξύ των οποίων ήταν και ο Παπανδρέου,που τελικά εξοβελίστηκε κάποια στιγμή και ο ίδιος.
Στο δικό μου μυαλό το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών επιχειρεί να εκφράσει αυτόν τον ηττημένο σ' αυτή τη φάση κόσμο σε μια προσπάθεια να επανακτήσει τη συνοχή του και να λειτουργήσει απαλλαγμένος από τις πολιτικές δυνάμεις που τον κρατούσαν δέσμιο σ' αυτό το γνωστό πελατειακό πολιτικό σύστημα.
Κρίνοντας και αξιολογώντας τις προσπάθειες που έγιναν (αποτυχημένες έστω) από το Γιώργο Παπανδρέου στη διετία 2009-2011 καταλήγω ότι από το υπάρχον πολιτικό προσωπικό αξίζει να υποστηριχθεί, γιατί, κατά τη γνώμη μου, είναι συνεπής στους στόχους και τις αξίες που πιστεύω.
Ο χρήστης Ευάγγελος είπε…
Ενδιαφέρουσα και τεκμηριωμένη η επιχειρηματολογία σας πάνω στα βασικότερα σημεία που στηρίχτηκε η κριτική εναντίον του Γιώργου Παπανδρέου.

Αν και το παρελθόν έχει παρέλθει κι εκείνο που θα πρέπει πρωτίστως να μας ενδιαφέρει είναι η θεμελίωση ενός σταθερού κι ελπιδοφόρου μέλλοντος για τη χώρα, για εμάς και τα παιδιά μας, ο Γ. Παπανδρέου έπρεπε από το 2004 να έχει επιλέξει την οδό της ρήξης μ' εκείνο το αλλοτριωμένο εσωκομματικλο κατεστημένο, το οποίο τελικά, όχι μονο τον κατηύθυνε σε παλληνωδίες και λάθη, αλλά τελικά τον εκπαραθύρωσε μετατρέποντάς τον σε αποδιοπομπαίο τράγο της πολιτικής. Επιπλέον, το 2011 δεν έπρεπε να αφήσει μετά την πρωθυπουργία και την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. 'Επρεπε, νομίζω, να το παλαίψει.

Το "Κίνημα" που τώρα επιχειρεί είναι βέβαιο ότι απελευθερώνει κάποιες δυνάμεις του κεντροαριστερού χώρου κι ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ που είχαν διασπαρεί σε άλλα κόμματα, δεν ξέρω όμως αν ο χρόνος κι οι συνθήκες που στο μεταξύ έχουν διαμορφωθεί επιτρέψουν ν' αποτυπωθούν σ' ένα εκλογικό αποτέλεσμα που να του δίνει ουσιαστικό ρόλο και λόγο στις μετεκλογικές εξελίξεις.

Οψόμεθα! Καλή χρονιά! Χαίρομαι που μέσω facebook συνάντησα το πολύ ενδιαφέρον ιστολόγιό σας!
Ο χρήστης Ελλάς: Η χώρα του φωτός! είπε…
Γιατί ξέχασες να αναφέρεις την παράδοση της Εθνικής Κυριαρχίας,που υπέγραψε ο Γιώργος Παπανδρέου, με την βάση του Μνημονίου 1, Άρθρο 14, παρ. 5;;; Γιατί δε τα λες όλα, όπως πρέπει;;
Ο χρήστης Χρήστος Χαρακοπίδης είπε…
Eλλάς.Χωρα του φωτος,
Δεν είμαι ειδικός στα νομικά και προπάντων αυτά που αφορούν το διεθνές δίκαιο και τη νομοθεσία που διέπει τις διεθνείς συμβάσεις και τις υποχρεώσεις των δανειοδοτούμενων κρατών. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι ΚΑΝΕΙΣ δεν δανειοδοτεί κανέναν χωρίς όρους και προϋποθέσεις, ώστε να διασφαλίζονται τα χρήματά του. Ακόμα και οι χειρότεροι όροι όμως σε ένα δάνειο τίθενται σε ισχύ, όταν αθετείς τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνεις.
Η συμμετοχή ενός κράτους σε μια ευρύτερη κοινότητα κρατών, π.χ. Ε.Ε. δεν συνεπάγεται μόνο δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις. Αν αυτές οι υποχρεώσεις ερμηνεύονται σαν εκχώρηση Εθνικής κυριαρχίας, τότε μπορούμε να συζητήσουμε, αλλά σε άλλη βάση και με άλλο θέμα.
Ο χρήστης Χρήστος Χαρακοπίδης είπε…
Ευάγγελε,
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Συμφωνώ στα περισσότερα απ' αυτά που γράφεις. Δεν είναι καθόλου εύκολο όμως να διαλύσεις ένα κόμμα που ψηφίζεται από το 35-40% του Ελληνικού λαού (τόσα ήταν τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ εκείνη την εποχή) Τώρα που είναι σε προχωρημένη αποσύνθεση μιλούν για διάσπαση. Φαντάζεσαι τι θα γινόταν τότε;
Ο χρήστης toErwthmatologio είπε…
Καλή χρονιά νάχετε.Ενδιαφέρουσα και πολύ φιλότιμη προσπάθεια να δικαιολογήστε τον ΓΑΠ.Οφείλω να ομολογήσω ότι όταν έτυχε να τον συναντήσω από πολύ κοντά και να μιλήσω μαζί του για λίγα λεπτά,μου δημιούργησε την εντύπωση,αυτού που λέμε ''καλού παιδιού''.Από σπίτι και με αρχές.Δεν θέλω να επεκταθώ σε λεπτομέρειες, αναλύοντας και αντικρούοντας την επιχειρηματολογία σας,για την συνολική παρουσία του ΓΑΠ και τον ρόλο που έπαιξε στην Ελληνική πολιτική σκηνή.Παρ όλα αυτά θα πρέπει να σας υπενθυμίσω ότι ,εκ του αποτελέσματος αλλά και από τις δεδομένες αξιακές αρχές ηγεσίας,ο άνθρωπος κρίνεται από συγκεκριμένες μετρήσιμες συμπεριφορές και πράξεις που άλλαξαν ή επηρρέασαν ,προς το καλύτερο την ζωή μας.Τα προφανή και αυτονόητα,κατά τα λεγόμενά του,δεν χρειάζονται ερμηνεία.Ο ΓΑΠ κρίνεται αυστηρά,όχι γι αυτά που έκανε αλλά γι αυτά που δεν έκανε.Ακριβώς αντίθετα δηλαδή απ τον πατέρα του.Διαβάστε λοιπόν τα χαρακτηριστηκά του ηγέτη αλλά και τις αποτελεσματικές αρχές ηγεσίας που πρέπει να έχει κάποιος που καλείται να κυβερνήσει μια χώρα,σε κατάσταση κρίσης,και θα δείτε ότι,δεν θα βρείτε να έχει καμία.Και πάντως,σίγουρα,το ''καλό παιδί'',δεν υπάρχει στην λίστα!!!!
Ο χρήστης Χρήστος Χαρακοπίδης είπε…
Ervthmatologio,
Καλό είναι να μελετήσετε με προσοχή την πολιτική ιστορία της Ελλάδας από το 1910 και μετά και ιδιαίτερα των ηγετών που κατά καιρούς κατάφεραν να συσπειρώσουν τον δημοκρατικό πόλο της Ελλάδας στην αέναη σύγκρουσή του με την συντηρητική φιλομοναρχική (ως το 1974) παράταξη. Ελευθέριος Βενιζέλος, Γεώργιος Παπανδρέου, Ανδρέας Παπανδρέου. Υπήρχαν χρονικές περίοδοι έντονης απαξίωσης και των τριών με συντριπτικές εκλογικές ήττες και περιφανείς νίκες. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος πέθανε εξόριστος και εκλογικά ηττημένος στη Γαλλία. Την περίοδο 1958-1961 ο Γεώργιος Παπανδρέου και η παράταξή του ήταν σε πλήρη ανυποληψία. Δεν ξέρω, αν έζησες την περίοδο 1989-1993 την απαξίωση στο πρόσωπο του Ανδρέα Παπανδρέου από πολλούς μέσα στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και αν έχεις υπόψη σου την περίοδο πριν την δικτατορία, όταν αναγκάστηκε σε παραίτηση από αναπληρωτής υπουργός συντονισμού από το κομματικό κατεστημένο της τότε Ένωσης Κέντρου.
Ο καιρός έχει πολλά γυρίσματα στην πολιτική διαδρομή των ηγετών και η ιστορία τους κατατάσσει στους μικρούς ή στους μεγάλους ανάλογα με την αντοχή τους στο χρόνο και αφού αποτιμηθούν τα πολιτικά τους πεπραγμένα μακριά από τα πάθη και τις σκοπιμότητες την ώρα που αυτά εξελίσσονται. Εμείς στην καθημερινότητά μας κρίνουμε τους πολιτικούς σε σχέση με την ποιότητα της δικής μας ζωής στο δεδομένο χώρο και χρόνο σαν το δένδρο μέσα στο δάσος. Ο ιστορικός τους κρίνει σε σχέση με την εικόνα του δάσους αφού περάσουν από πάνω του θύελλες και καταιγίδες χωρίς να νοιάζεται αν κάποια δένδρα έζησαν ή τα πήρε ο άνεμος.
Φυσικά και δεν κρίνεται, αν είναι ή δεν είναι "καλό παιδί". Δεν είναι όμως σημαντικό να είναι σταθερά συνεπής στις αρχές και αξίες για τις οποίες αγωνίζεται;
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
"5) Έκανε μεγάλο λάθος με την πρότασή του για δημοψήφισμα. Δεν χρειάζεται να γράψω κάτι περισσότερο γ΄αυτό". Να μαντέψω πως δεν σε συμφέρει να ασχοληθείς με το γεγονός ότι η είσοδος στο ΔΝΤ είχε συμφωνηθεί αμετακλήτως πάρα μα πάρα πολύ πιο πριν από το δημοψήφισμα του αέρα. Ο Στρος Καν βγήκα και το είπε ο ίδιος. Ψιλό γαζί ο Γιωργάκης και τον ξαναθέλει ο ποπούλης μερικών. Ώρα σας καλή, τι να πω... Καλημέρα, και του χρόνου!!!
Ο χρήστης Χρήστος Χαρακοπίδης είπε…
115...κλπ,
Να γράψετε, γιατί να μη γράψετε; Η αντίθετη άποψη είναι σεβαστή και απαραίτητη για να έχουμε ένα διάλογο χωρίς κραυγές και αφορισμούς.
Όταν ένας πρωθυπουργός έχει μπροστά του ένα σοβαρό πρόβλημα εξυπηρέτησης του χρέους και οι πόρτες των αγορών χρήματος κλείνουν ερμητικά δεν νομίζετε ότι είναι υποχρεωμένος να συζητήσει και να αναζητήσει κάθε περίπτωση που δίνει κάποια διέξοδο; Μπορείτε να μου αναφέρετε ένα διεθνές θεσμικό όργανο εκτός του ΔΝΤ, που μπορούσε να απευθυνθεί οποιαδήποτε κυβέρνηση για άμεση χρηματοδότηση; Υπενθυμίζεται ότι δεν υπήρχε τότε κανένας μηχανισμός στήριξης στα πλαίσια της Ε.Ε. Ακόμη κι αν τα πράγματα είναι όπως τα λέτε, δεν είναι αυτονόητο, ότι οποιαδήποτε τέτοια συζήτηση δεν θα μπορούσε να γίνεται δημοσίως;
Υπάρχει και η άποψη, που λέει ότι έπρεπε να προτιμηθεί η χρεοκοπία. Είναι σεβαστή και μπορούμε να συζητήσουμε, αν θέλετε κι αυτή την εκδοχή. Τότε θα ήταν καλό να είχαμε στη συντροφιά μας και έναν πολίτη από χώρα που έζησε μια τέτοια εμπειρία, για να μπορούμε να κάνουμε συγκρίσεις.
Πάντως σας βεβαιώνω ότι για ότι γράφω δεν έχω κανένα απολύτως ατομικό συμφέρον. Ζω και εργάζομαι σ΄ ένα μικρό χωριό του Έβρου και γράφω σαν ένας απλός ψηφοφόρος που με δυσκολία τα φέρνει βόλτα, όπως η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών. Όμως θεωρώ απαραίτητο μεταξύ μας, οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι, να συζητάμε με επιχειρήματα και γνώση και όχι σαν οπαδοί ομάδων, κι ας διαφωνούμε. Αν καταφέρουμε να κατανοήσουμε και να διορθώσουμε τα πραγματικά αίτια που μας έφεραν εδώ, ίσως μπορέσουμε να προχωρήσουμε παραπέρα. Αλλιώς δεν έχουμε καμία ελπίδα ανακυκλώνοντας μίση και μιζέριες με πλαστά διλήμματα περί μνημονιακών και αντιμνημονιακών δυνάμεων.
Να είστε καλά και καλή χρονιά με υγεία!
Ο χρήστης sarafis είπε…
Ευτυχως υπαρχουν και ανθρωποι, που διαθετουν γονιδια ανθεκτικοτητας στο ψεκασμα!Οχι αυτων που κανουν ταχα μου τα αεροπλανα,αλλα των συστηματικων ''ψεκασμων'' που εγιναν και γινονται απο τα συστημικα και περιφερειακα ΜΜΕ.Συγχαρητηρια κ.Χ.Χ.Η αληθεια,αργα η' γρηγορα νικα το ψεμα, που ως γνωστον,εχει κοντα ποδαρια.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ

Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ 2ου ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑΣ

ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ: ΤΟ ΝΗΣΙ ΠΟΥ ΕΡΩΤΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ