ΠΟΛΙΤΕΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 Δεκατέσσερις περίπου μήνες πριν (Μάϊος 2010) στην ανάρτησή μου με θέμα "ΠΟΛΙΤΕΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ" αναφέρθηκα στη σχέση των πολιτών και των πολιτικών και όλων αυτών με την πολιτική έχοντας στο μυαλό τις σκηνές που ζούμε σήμερα με τη στοχοποίηση των βουλευτών (ειδικά των κυβερνητικών) απο "αγανακτισμένους πολίτες" σε ολόκληρη τη χώρα. Επαναφέρω  εκείνες  τις σκέψεις μου θεωρώντας τες επίκαιρες , όσο ποτέ, καθώς οι σκηνές βίας  και η απαξίωση  των πολιτικών της χώρας μου θυμίζει ανθρώπους που χτυπούν επικίνδυνα το κεφάλι στον τοίχο μετά τη συνειδητοποίηση τραγικών τους λαθών. Συνήθως ο τοίχος μένει ανέπαφος, αλλά τα πρώτα που παραλύουν είναι τα πόδια ακόμα κι όταν το κεφάλι παραμείνει στη θέση του με κάποιους μώλωπες επι πλέον...
   Αλίμονο, αν η κοινωνία μας  δείξει ανοχή  στην αυτοδικία και μάλιστα απέναντι σε ανθρώπους , που θεσμικά τουλάχιστον μας εκπροσωπούν. Όταν φτάσουμε στο σημείο (αν δεν φτάσαμε)  πολιτικές δυνάμεις της χώρας να ανέχονται  τέτοια φαινόμενα, αν δεν τα υποκινούν, τότε πια το (πολύχρωμο) φίδι του φασισμού θα κυκλοφορεί ελεύθερο ανάμεσά μας έχοντας σπάσει από καιρό το τσόφλι του αυγού του!
   Όσοι θεωρούν ότι η χώρα βλάπτεται απο το υπάρχον πολιτικό δυναμικό έχουν τη δυνατότητα να το αλλάξουν, αλλά αυτό γίνεται με συγκεκριμένες διαδικασίες, που προβλέπονται απο το σύνταγμά μας και αφού πρώτα πείσουν τους περισσότερους ότι τους οδηγούν σε ένα καλύτερο μέλλον!

Προτείνω και μερικές άλλες ενδιαφέρουσες απόψεις για το θέμα της βίας  ΕΔΩ (Παύλος Τσίμας στα ΝΕΑ) και ΕΔΩ (Τάκης Θεοδωρόπουλος στα ΝΕΑ)