ΛΕΥΤΕΡΙΑ στα παιδιά

Το παρακάτω κείμενο το διάβασα στο blog "της τρελλής" και εκφράζει φαντάζομαι όλους εμάς τους χρήστες του διαδικτύου, που θα είμασταν υποκριτές , αν υποστηρίζαμε ότι δε γίναμε ποτέ μας πειρατές, είτε στο μέγεθος ενός ασήμαντου μούτσου, είτε ενός θρυλικού Κάπτεν Χουκ ...



"Παρακαλω οποιος δεν εχει κατεβασει ποτε του απο το ιντερνετ τραγουδια, ταινιες, βιβλια ή τηλεοπτικες σειρες να σηκωσει το χερι του.

Ευχαριστω.

Οσοι σηκωσατε το χερι σας να περασετε εξω, για να μεινουνε οι υπολοιποι. Εσεις να πατε να κοιταξετε τα μεηλ σας με την 24αρα σας συνδεση.

Ειμαι στο ιντερνετ απο την εποχη του Ναπστερ. Ειμαι ενοχη πειρατείας εδω και πολλα χρονια, και μην κοιτατε που το Πειρατικο το καπετανευει η Γιωτα, ειναι που εμενανε με πιανει κομματι η θαλασσα. (Και δεν ξερω και κολυμπι). Εχω κατεβασει απειρα μουσικα κομματια, εχω ανακαλυψει δεκαδες συγκροτηματα που δεν ηξερα, δισκους που δεν ηξερα, εχω κανει ερευνα αγορας και εχω αγορασει αυθεντικα ολα αυτα που αξιζανε τον κοπο. Διοτι αν ολα αυτα τα αγοραζα για να δω αν πραγματικα αξιζουνε, τωρα θα σας καθαριζα το παρμπριζ στα φαναρια, δε θα καθομουνα να σας γραφω εδω.

Και ναι ζουμε στη χωρα της πειρατειας. Δεν ειναι αναγκη να κοιταξεις στο ιντερνετ για να το δεις αυτο. Καφε πας να πιεις κι ερχονται δεκα φουρνιες εγχρωμοι να σου πουλησουνε σιντι και ταινιες. Και δεν κανουνε κι ενα διαχωρισμο ανα ειδος να ξερεις τι σου γινεται. Να περασει ο θριλερας, ο δραμας, ο κωμωδιας, να ξερεις και συ ποιον να προτιμησεις. Τελως παντων.

Επισης, ως λαος ειμαστε πειρατες εκ φυσεως, διοτι εχουμε εκεινο το "καλα διαβασα ενα βιβλιο φοβερο, θα στο φερω αυριο να το διαβασεις", ή "ακουσες τον καινουργιο δισκο των ταδε, καταπληκτικος, θα στον φερω να τον ακουσεις". Αυτο ειναι παρανομο. Κανονικα πρεπει να πεις "διαβασα ενα φοβερο βιβλιο, αυτο, να πας να το αγορασεις" διοτι αλλιως το κρατος χανει ενα σωρο φορους, και χανονται χιλλιαδες θεσεις εργασιας. Αληθεια. Τοπανε και στις ειδησεις.

Αλλα, επειδη ειμαστε και λιγο χυμα λαος, ποτε κανεις δεν ασχοληθηκε με αυτο. Ασχολιοντουσαν με αλλα πραγματα, τη ζημενς και το βατοπεδι, και το πως θα κανουνε καλυτερη μπαζα καθε φορα που ερχοντουσαν στην εξουσια, και ποιος χεστηκε τωρα που καποιοι τρελλοι μοιραζονται αρχεια αναμεταξυ τους. Εδω καλε δε νοιαστηκαν μεγαθηρια σα τη sony και τη microsoft, γκρινιαζανε μεν, μετα λεγανε, σιγα τους ψωριαρηδες τους ελληνες, μιας χουφτας αγορα, και μας παραταγανε στην ησυχια μας.

Και μετα ηρθε η τσοντα.

Και τα χαμενα χρηματα απο την προικα της πρωταγωνιστριας, και τα πνευματικα δικαιωματα του δημιουργου.

Και χρειαστηκε μια τσοντα, για να χαθουνε με μιας απο το διαδικτυο ολα τα ελληνικα τορρεντς.

Χρειαστηκε μια τσοντα μονο, για να χαθουνε σπανιες σειρες που δεν προβαλλονται πια, σπανιες ταινιες ελληνικες και ξενες παμπαλαιες, σπανιοι δισκοι που καποιοι ειχανε το μερακι να μετατρεψουνε σε ψηφιακα αρχεια και να τα μοιραστουνε με τους γυρω τους. Χρειαστηκε μια τσοντα μονο, για να χασουνε οι ελληνες του εξωτερικου τους ελληνικους αγωνες ποδοσφαιρου και τα ελληνικα σηριαλ, ακομα και τα ελληνικα δελτια ειδησεων που καποιοι ανεβαζαν για να τους ευχαριστησουν...

Δε χρειαστηκε καμμια πολυεθνικη.

Μονο μια τσοντα.

Και τωρα, ολοι θα τρεχουμε να αγοραζουμε καθε νεα κυκλοφορια, καθε νεο dvd, καθε νεο cd, και θα το κρυβουμε καλα στο ντουλαπι μας, και θα λεμε στο φιλο μας να παει να το αγορασει αμα θελει να το ακουσει, τι μας περασε εμας, πειρατες να του το δανεισουμε;

Ο νομος σε τουτη τη χωρα, με μια τσοντα εφαρμοζεται.

Και ετσι, καθαρισαμε σε μια νυχτα απο ολους αυτους τους κλεφτες που βουταγαν τα χρηματα του κρατους... "