Ο Γόρδιος δεσμός και ο σύγχρονος "Μέγας Αλέξανδρος"

Παρακολούθησα μια συζήτηση, μεταξύ εκπροσώπων των κομμάτων, για την ΕΡΤ.

Μεταξύ τους η εκπρόσωπος τύπου της Ν.Δ. κ. Ασημακοπούλου. Μου προξένησε κατάπληξη το ύφος της κυρίας. Η ίδια ίσως να φαντάζονταν τον εαυτό της σαν μια σύγχρονη «Μεγάλη Αλεξάνδρα», που παίρνει σβάρνα τους γόρδιους δεσμούς της εποχής μας και τους κόβει αδίστακτα.

   Η ΕΡΤ, είπε η κυρία, ήταν ένα φαύλο, αμαρτωλό, διεφθαρμένο κρατικό κανάλι, ένας σύγχρονος γόρδιος δεσμός,  και, εφόσον δε μπορέσαμε να βρούμε άκρη στον κόμπο για να τον λύσουμε, χρησιμοποιήσαμε το σπαθί μας.  Πολύ ωραία λογική! Φυσικά της διέφυγε η λεπτομέρεια των συμβολισμών στο μύθο του γόρδιου δεσμού. Αυτός ο μύθος  απέδιδε μάλλον νομιμότητα έναντι των θεών σ’ αυτόν που θα τον έλυνε σε οποιαδήποτε αλλαγή της εξουσίας,  στο βασίλειο της κεντρικής Ανατολίας . Τους θεούς λοιπόν  ήθελε αρωγούς του και νομιμοποιητική αρχή ο Αλέξανδρος για την εκπλήρωση της υπόσχεσης της κυριαρχίας επί της Ασίας. Ο Αριστόβουλος , ως αυτόπτης μάρτυρας, έγραψε ότι ο Αλέξανδρος το δεσμό τον έλυσε με έναν έξυπνο, απλό και μυστικό τρόπο, που είχε σχέση με τον πύρο στο τιμόνι του άρματος. Έτσι οι θεϊκές δυνάμεις που κρατούσε δέσμιες ο κόμπος, ελευθερώθηκαν ευνοϊκά για τον Αλέξανδρο, όπως προέβλεπαν οι χρησμοί. Η άποψη ότι τον έκοψε με το σπαθί του διαδόθηκε για να συμβολίσει στα μάτια των υπηκόων τη θεϊκή διάσταση του Αλέξανδρου, που σαν ισότιμός τους είχε τη δύναμη να τους αγνοήσει.

    Δεν ξέρω, αν η κυρία εννοεί ότι ο κ. Σαμαράς απέκτησε το δικαίωμα να κόβει, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, όποιο δεσμό αδυνατεί να λύσει. Όταν αρχίσεις να κόβεις αδιάκριτα όποιο δύσκολο δεσμό συναντάς μπροστά σου κινδυνεύεις να κόψεις και εκείνους, που κρατούν τη στοιχειώδη κοινωνική συνοχή, το στοιχειώδη σεβασμό στη Δημοκρατία, το στοιχειώδη σεβασμό στον άνθρωπο. Φαντάζομαι ότι αυτό προκάλεσε τρόμο στον κόσμο και τον έφερε στους δρόμους, είτε συμμερίζεται, είτε όχι την άποψη για το κλείσιμο της ΕΡΤ.  Το 1967 είχαμε κάποιον που εμφανίστηκε με χειρουργικό λεπίδι νομίζοντας ότι ήταν χειρούργος  γιατρός , έβαλε την Ελλάδα με το ζόρι στο κρεβάτι του  χειρουργείου και χωρίς αναισθητικό έκοβε και έραβε αδίστακτα στο σώμα της. Δυστυχώς στο τέλος απεδείχθη ότι ήταν ένας αδέξιος χασάπης, που προκάλεσε θανάσιμα πλήγματα στην Ελλάδα. Δεν χρειαζόμαστε και κατά φαντασία «Μεγάλους Αλέξανδρους», που με τα  μάτια τους η Ελλάδα είναι ένας  γόρδιος δεσμός.

   Η λογική ότι,  οτιδήποτε είναι δύσκολο να το διορθώσουμε και να βελτιώσουμε τη λειτουργία του πρέπει πρώτα να το σκοτώσουμε, είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Κάποιοι ίσως σκεφτούν το ίδιο και για τη Δημοκρατία μας. Αφού έτσι κι’ αλλιώς είναι προβληματική, καχεκτική, στρεβλή γιατί να μη τη σκοτώσουμε πρώτα για να τη φτιάξουμε από την αρχή; Μόνο που για να σκοτώσεις κάτι αρκεί μόνο μια σφαίρα στην καρδιά. Για να το ξαναφτιάξεις όμως χρειάζονται πολλά χρόνια με κόπους, θυσίες, αίμα…

  Τους πολιτικούς μας δεν τους θέλουμε αποτελεσματικούς στις εκτελέσεις. Τους θέλουμε ικανούς στο κτίσιμο, στη δημιουργία. Μαστόρους στο λύσιμο και στο δέσιμο. Να μη μπερδεύουν το ιατρικό λεπίδι με το χασαπομάχαιρο, ούτε τα προβλήματα της Ελλάδας με τους Γόρδιους δεσμούς…