Η ΑΥΡΙΑΝΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Παρακολουθούμε όλοι τις εξελίξεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα αποτελέσματα των εκλογών για την ανάδειξη του (της) νέου (ας) αρχηγού της Ν.Δ. θα επηρεάσουν σημαντικά το πολιτικό σκηνικό της χώρας μας, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Οι εξελίξεις στα κόμματα εξουσίας , ειδικά σε ένα διπολικό πολιτικό σύστημα βάζουν τη σφραγίδα τους θετικά ή αρνητικά στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Καθορίζουν εν πολλοίς και την ποιότητα της Δημοκρατίας μας.
Βέβαια πάντως θεωρώ δύο πράγματα:
1ο . Δεν υπάρχει περίπτωση διάσπασης της Ν.Δ. σ’ αυτή τη φάση , όπως πολλοί πιθανολογούν. Ένα τέτοιο σενάριο δεν θα μπορούσε να αφορά το ένα μόνο από τα δύο κόμματα εξουσίας. Θα μπορούσε να παιχτεί μόνο σε συνθήκες έκρυθμης και ασταθούς πολιτικής κατάστασης στη χώρα μας , εξ αιτίας εξαιρετικών γεγονότων , που δεν αποκλείεται να δούμε στο μέλλον, αν γίνουν σοβαρές προσπάθειες να διορθωθεί η υπάρχουσα στρεβλή πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση στη χώρα μας. Όλοι θεωρούμε ότι πρέπει να αλλάξουν πολλά γύρω μας , αλλά να μείνουν άθικτα τα δικά μας «προνόμια». Ονομάζω «προνόμια» , ότι μπόρεσε η κάθε ομάδα να κερδίσει διαχρονικά για τον εαυτό της , παίζοντας το παιχνίδι της εκάστοτε εξουσίας. Επομένως κάθε προσπάθεια εκλογίκευσης της καθεστηκυίας τάξης θα βρίσκει απέναντι πολλές ομάδες, που θα επιχειρούν πάση θυσία να κρατήσουν τα δικά τους «κεκτημένα» , ακόμα κι αν αποτελούν κατάφορες παραβάσεις κάθε έννοιας ισονομίας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Σε ένα τέτοιο κλίμα μπορούν να βρουν έδαφος κινήσεις πολιτικάντηδων , που θα κλείνουν το μάτι σε όλους και θα υπόσχονται στην ουσία διατήρηση της ίδιας κατάστασης, με τα απαραίτητα μερεμέτια και την αρωγή , αν όχι την καθοδήγηση, ισχυρής «υπερκομματικής» έντυπης και ηλεκτρονικής μερίδας του τύπου. Σε μια τέτοια κίνηση θα βρουν εύκολα στέγη οι «βολεμένοι» όλων των αποχρώσεων. Θα εμφανιστεί να εκπροσωπείται ο πάλαι ποτέ «μεσαίος χώρος» από συγκεκριμένους πολιτικούς από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα.
Τέτοιο σκηνικό στην παρούσα φάση δεν υπάρχει. Επομένως ο χαμένος στις ενδοκομματικές εκλογές της Ν.Δ. θα παραμείνει ο Νο2 της παράταξής του για το επόμενο χρονικό διάστημα έτοιμος πάντα να «παίξει» στο σενάριο που προανέφερα. Άλλωστε , κατά πάσα πιθανότητα, αυτός που θα εκλεγεί τώρα θα είναι ο «ενδιάμεσος» ή ο «αναλώσιμος» αρχηγός μέχρι τον επόμενο που θα έχει πιθανότητες να γίνει πρωθυπουργός, όσο βέβαια είναι ισχυρό το σημερινό δικομματικό-διπολικό σύστημα. Η λογική λέει ότι εκτός απροόπτου ο νέος αρχηγός της Ν.Δ. θα υποστεί τις δύο τουλάχιστον επόμενες εκλογικές ήττες, ώσπου να έρθει το πλήρωμα του χρόνου για να διεκδικήσει ξανά την εξουσία η συντηρητική παράταξη. Οι πραγματικοί «παίκτες» και οι πρωταγωνιστές της, όταν θα είναι στο κατώφλι της εξουσίας, σ΄ αυτή τη φάση μάλλον απέφυγαν να διεκδικήσουν την ηγεσία της και εμφανίζονται απλά ως εγγυητές της ενότητας.
2ο Η σημερινή σιωπή για τα αίτια της συντριβής της Ν.Δ. στις εκλογές του Οκτώβρη έχει ημερομηνία λήξης την ημέρα εκλογής του νέου αρχηγού. Προβλέπω άγρια αποκαθήλωση του Κώστα Καραμανλή. Θα τον ρίξει στην κυριολεξία στο πυρ το εξώτερο , όποιος και αν εκλεγεί. Θα του φορτώσουν (όχι άδικα) όλες τις ευθύνες για τη συντριβή , θα αναδειχθεί σε όλο της το μεγαλείο η ατολμία και η αναποφασιστικότητά του, καθώς, ως αποδιοπομπαίοι τράγοι, θα φορτώνονται το άγος και οι άμεσοι συνεργάτες του, που δρούσαν «ανεξέλεγκτοι» από τα άμοιρα στελέχη τα οποία κανείς δεν άκουγε , όσο έκρουαν κώδωνες και καμπάνες!!! Για ευνόητους λόγους δε μιλάει τώρα κανείς (από όσους εμπλέκονται στο παιχνίδι της διαδοχής τουλάχιστον) . Όλοι χρειάζονται τη στήριξη από τους πιστούς του για να πάρουν την αρχηγία. Μετά τις εκλογές όμως; Όλοι ξέρουν ότι , αν δεν υπάρξει αποκαθήλωση , πόνος, κορύφωση του δράματος και εξιλέωση δεν υπάρχει περίπτωση να έρθει η ανάσταση. Όπως επίσης , αν δεν υπάρξει ανανέωση προσώπων, ιδεών και αντιλήψεων δεν είναι εύκολο να επανέλθουν στην εξουσία. Όμως τα νέα πρόσωπα χρειάζονται χρόνο να γίνουν αναγνωρίσιμες πολιτικές προσωπικότητες, που θα διεκδικήσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών. Ο Ραγκούσης , ο Παπακωνσταντίνου, η Ξενογιανακοπούλου και πολλά ακόμα από τα νέα πρόσωπα του ΠΑΣΟΚ του 2004 , που είναι πρωταγωνιστές σήμερα , καθώς και πολλά από τα μικρότερης εμβέλειας νέα στελέχη, κέρδισαν πολύ δύσκολα την εμπιστοσύνη των πολιτών και ίσως να μην το είχαν καταφέρει ακόμα , αν η Ν.Δ. κρατούσε το επίπεδο διαβίωσης των Ελλήνων στα δεδομένα του 2004, αν δεν παρουσίαζε αυτήν την ανικανότητα και στην απλή ακόμα διαχείριση της εξουσίας. Το ΠΑΣΟΚ στην πορεία για την ανανέωσή του αναγκάστηκε να αποκηρύξει τον πρώην πρωθυπουργό του, μολονότι είχε να επιδείξει εξαιρετικό έργο και η ιστορία τον δικαιώσει νωρίτερα του αναμενόμενου.
Φυσικά αυτό το γνωρίζει πολύ καλά και ο κ. Καραμανλής. Γιαυτό , ας μην εκπλαγούμε, αν τον δούμε στο αμέσως επόμενο διάστημα να εγκαταλείπει την πολιτική και τη χώρα…
Βέβαια πάντως θεωρώ δύο πράγματα:
1ο . Δεν υπάρχει περίπτωση διάσπασης της Ν.Δ. σ’ αυτή τη φάση , όπως πολλοί πιθανολογούν. Ένα τέτοιο σενάριο δεν θα μπορούσε να αφορά το ένα μόνο από τα δύο κόμματα εξουσίας. Θα μπορούσε να παιχτεί μόνο σε συνθήκες έκρυθμης και ασταθούς πολιτικής κατάστασης στη χώρα μας , εξ αιτίας εξαιρετικών γεγονότων , που δεν αποκλείεται να δούμε στο μέλλον, αν γίνουν σοβαρές προσπάθειες να διορθωθεί η υπάρχουσα στρεβλή πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση στη χώρα μας. Όλοι θεωρούμε ότι πρέπει να αλλάξουν πολλά γύρω μας , αλλά να μείνουν άθικτα τα δικά μας «προνόμια». Ονομάζω «προνόμια» , ότι μπόρεσε η κάθε ομάδα να κερδίσει διαχρονικά για τον εαυτό της , παίζοντας το παιχνίδι της εκάστοτε εξουσίας. Επομένως κάθε προσπάθεια εκλογίκευσης της καθεστηκυίας τάξης θα βρίσκει απέναντι πολλές ομάδες, που θα επιχειρούν πάση θυσία να κρατήσουν τα δικά τους «κεκτημένα» , ακόμα κι αν αποτελούν κατάφορες παραβάσεις κάθε έννοιας ισονομίας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Σε ένα τέτοιο κλίμα μπορούν να βρουν έδαφος κινήσεις πολιτικάντηδων , που θα κλείνουν το μάτι σε όλους και θα υπόσχονται στην ουσία διατήρηση της ίδιας κατάστασης, με τα απαραίτητα μερεμέτια και την αρωγή , αν όχι την καθοδήγηση, ισχυρής «υπερκομματικής» έντυπης και ηλεκτρονικής μερίδας του τύπου. Σε μια τέτοια κίνηση θα βρουν εύκολα στέγη οι «βολεμένοι» όλων των αποχρώσεων. Θα εμφανιστεί να εκπροσωπείται ο πάλαι ποτέ «μεσαίος χώρος» από συγκεκριμένους πολιτικούς από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα.
Τέτοιο σκηνικό στην παρούσα φάση δεν υπάρχει. Επομένως ο χαμένος στις ενδοκομματικές εκλογές της Ν.Δ. θα παραμείνει ο Νο2 της παράταξής του για το επόμενο χρονικό διάστημα έτοιμος πάντα να «παίξει» στο σενάριο που προανέφερα. Άλλωστε , κατά πάσα πιθανότητα, αυτός που θα εκλεγεί τώρα θα είναι ο «ενδιάμεσος» ή ο «αναλώσιμος» αρχηγός μέχρι τον επόμενο που θα έχει πιθανότητες να γίνει πρωθυπουργός, όσο βέβαια είναι ισχυρό το σημερινό δικομματικό-διπολικό σύστημα. Η λογική λέει ότι εκτός απροόπτου ο νέος αρχηγός της Ν.Δ. θα υποστεί τις δύο τουλάχιστον επόμενες εκλογικές ήττες, ώσπου να έρθει το πλήρωμα του χρόνου για να διεκδικήσει ξανά την εξουσία η συντηρητική παράταξη. Οι πραγματικοί «παίκτες» και οι πρωταγωνιστές της, όταν θα είναι στο κατώφλι της εξουσίας, σ΄ αυτή τη φάση μάλλον απέφυγαν να διεκδικήσουν την ηγεσία της και εμφανίζονται απλά ως εγγυητές της ενότητας.
2ο Η σημερινή σιωπή για τα αίτια της συντριβής της Ν.Δ. στις εκλογές του Οκτώβρη έχει ημερομηνία λήξης την ημέρα εκλογής του νέου αρχηγού. Προβλέπω άγρια αποκαθήλωση του Κώστα Καραμανλή. Θα τον ρίξει στην κυριολεξία στο πυρ το εξώτερο , όποιος και αν εκλεγεί. Θα του φορτώσουν (όχι άδικα) όλες τις ευθύνες για τη συντριβή , θα αναδειχθεί σε όλο της το μεγαλείο η ατολμία και η αναποφασιστικότητά του, καθώς, ως αποδιοπομπαίοι τράγοι, θα φορτώνονται το άγος και οι άμεσοι συνεργάτες του, που δρούσαν «ανεξέλεγκτοι» από τα άμοιρα στελέχη τα οποία κανείς δεν άκουγε , όσο έκρουαν κώδωνες και καμπάνες!!! Για ευνόητους λόγους δε μιλάει τώρα κανείς (από όσους εμπλέκονται στο παιχνίδι της διαδοχής τουλάχιστον) . Όλοι χρειάζονται τη στήριξη από τους πιστούς του για να πάρουν την αρχηγία. Μετά τις εκλογές όμως; Όλοι ξέρουν ότι , αν δεν υπάρξει αποκαθήλωση , πόνος, κορύφωση του δράματος και εξιλέωση δεν υπάρχει περίπτωση να έρθει η ανάσταση. Όπως επίσης , αν δεν υπάρξει ανανέωση προσώπων, ιδεών και αντιλήψεων δεν είναι εύκολο να επανέλθουν στην εξουσία. Όμως τα νέα πρόσωπα χρειάζονται χρόνο να γίνουν αναγνωρίσιμες πολιτικές προσωπικότητες, που θα διεκδικήσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών. Ο Ραγκούσης , ο Παπακωνσταντίνου, η Ξενογιανακοπούλου και πολλά ακόμα από τα νέα πρόσωπα του ΠΑΣΟΚ του 2004 , που είναι πρωταγωνιστές σήμερα , καθώς και πολλά από τα μικρότερης εμβέλειας νέα στελέχη, κέρδισαν πολύ δύσκολα την εμπιστοσύνη των πολιτών και ίσως να μην το είχαν καταφέρει ακόμα , αν η Ν.Δ. κρατούσε το επίπεδο διαβίωσης των Ελλήνων στα δεδομένα του 2004, αν δεν παρουσίαζε αυτήν την ανικανότητα και στην απλή ακόμα διαχείριση της εξουσίας. Το ΠΑΣΟΚ στην πορεία για την ανανέωσή του αναγκάστηκε να αποκηρύξει τον πρώην πρωθυπουργό του, μολονότι είχε να επιδείξει εξαιρετικό έργο και η ιστορία τον δικαιώσει νωρίτερα του αναμενόμενου.
Φυσικά αυτό το γνωρίζει πολύ καλά και ο κ. Καραμανλής. Γιαυτό , ας μην εκπλαγούμε, αν τον δούμε στο αμέσως επόμενο διάστημα να εγκαταλείπει την πολιτική και τη χώρα…
Σχόλια