Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΗΜΑΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΕΛΑΣΕΩΝ

      28^η Οκτωβρίου, 25^η Μαρτίου. Ημερομηνίες ορόσημα για την Ελληνική ιστορία. Σημαίες, παρελάσεις, γιορτές,  «Εθνική Ανάταση». Ακούγεται συχνά η λέξη πατριωτισμός. Σαν φυτό που ανθεί μόνο στην Ελλάδα  και υπάρχει  άφθονο στον τόπο μας όπως η θάλασσα, τα βουνά, ο γαλάζιος ουρανός, οι πέτρες. Ο πατριωτισμός έχει και επίσημο ένδυμα. Τυλιγμένος στη γαλανόλευκη περιφέρεται σα στοιχειό στους δρόμους με τη συνοδεία μαθητών, προσκόπων, αδελφών νοσοκόμων, στρατιωτών, αρμάτων μάχης και αεροπλάνων,  αποδίδοντας τιμές στους κυβερνητικούς εκπροσώπους, στους τοπικούς άρχοντες και τη στρατιωτική ηγεσία, λες και τους τις χρωστάει. Ανθεί, καρποφορεί και ωριμάζει σε μια μέρα δυο φορές το χρόνο. Εμφανίζεται στις πλατείες κάθε Οκτώβρη και Μάρτη, σαν τους καλικάντζαρους  και κρύβεται όλες τις άλλες μέρες του χρόνου στη μυστική του κρυψώνα.

  Τι είναι όμως ο πατριωτισμός; Ο Καλικάντζαρος που εμφανίζεται κάθε Εθνική επέτειο και βουτάει όλους τους Έλληνες στην «πατριωτική σαλαμούρα» για να συντηρηθεί μέχρι την επόμενη φορά  η «ανωτερότητα» της φυλής μας; Δεν πιστεύω αυτή την εκδοχή. Θα έλεγα ότι είναι η αγάπη που έχει ο καθένας για την πατρίδα του και είναι συνεχής στο χρόνο. Και τι είναι η πατρίδα; Ο τόπος που γεννήθηκε κανείς, εκεί που μεγάλωσε και ζουν οι γονείς του, τα αδέρφια του, οι φίλοι του. Ο χώρος όπου μπορεί να αισθάνεται ασφαλής από απρόβλεπτες καταστάσεις και υπάρχουν άνθρωποι και δομές που θα φροντίσουν για την παιδεία , την υγεία  και την επικοινωνία του ίδιου και των αγαπημένων του προσώπων. Είναι η αγκαλιά που υπάρχει για το κάθε μέλος της ίδιας πατρίδας για κάθε αναποδιά. Αυτή είναι η πατρίδα που τα όριά της ξεκινούν από την οικογένεια και φτάνουν , ως εκεί  που για τον καθένα υπάρχει η αίσθηση ότι υπολογίζεται σαν πολίτης και σαν άνθρωπος. Τα όρια δεν είναι ίδια για όλους.

  Επομένως πατριώτης είναι αυτός που υπηρετεί με συνέπεια την πατρίδα. Δηλαδή όποιος φροντίζει, ώστε ο τόπος που ζει να είναι μια ασφαλής αγκαλιά για κάθε συμπατριώτη του, χωρίς να τον ξεχωρίζει ούτε από το χρώμα, ούτε από την καταγωγή, ούτε από την κοινωνική του θέση . Ο πολιτικός, που θεωρεί υποχρέωσή του τη δημιουργία θεσμών και δομών, ώστε οι πολίτες να αισθάνονται ασφαλείς με την δουλειά τους, την υγεία τους, το μέλλον των παιδιών τους, ο γιατρός που ενδιαφέρεται πρώτιστα για την υγεία του συμπολίτη του, ο Εκπαιδευτικός που φροντίζει συνειδητά για την παιδεία όλων των νέων, ο Δημόσιος υπάλληλος που αισθάνεται υπηρέτης και όχι δυνάστης  στον κάθε πολίτη, ο επιχειρηματίας που είναι συνεπής με τις φορολογικές του υποχρεώσεις απέναντι στην πατρίδα, ο βιομήχανος που αισθάνεται υποχρέωσή του να εξασφαλίζει εργασία και δίκαια αμοιβή στους συμπολίτες του,  ο αστυνόμος που θεωρεί υποχρέωσή του να υπηρετεί την ασφάλεια των συμπολιτών του.

   Ο πατριωτισμός  δεν εκδηλώνεται με  τις σημαίες στα μπαλκόνια, με τις  παρελάσεις στους δρόμους, με υπερφίαλα  λογύδρια  και εθνικιστικές κορώνες σε γιορτές και πανηγύρια. Είναι ένας καθημερινός τρόπος ζωής και συνέπειας απέναντι στην κοινωνία και τους συμπατριώτες μας. Γιαυτό  δεν έχει καμία σχέση με τους πατριδοκάπηλους,  που στο όνομα της σημαίας, της πατρίδας και της θρησκείας ασχημονούν και περιφέρουν το μίσος και το διχασμό  ξεφτιλίζοντας έννοιες, αξίες και ιστορικές μνήμες.