ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΚΤΙΣΤΗΣ

Εκτιμώ πολύ τους ανθρώπους που έρχονται σε ρήξη με κατεστημένες αντιλήψεις και παίρνουν αποφάσεις που ταράζουν τα λιμνάζοντα νερά, ακόμα κι αν τα αποτελέσματα δείχνουν ότι δεν ήταν “ωφέλιμες” επιλογές. Δεν δέχομαι την έννοια του λάθους στην ανθρώπινη δράση. Υπάρχουν επιλογές, που ανάλογα με τις συνθήκες και το περιβάλλον που εξελίσσονται καταλήγουν ευνοϊκά ή δυσάρεστα για τη ζωή μας. Προπάντων όταν η τελική έκβαση των πραγμάτων εξαρτάται από πολλές παραμέτρους, που η κάθε μια επηρεάζει σημαντικά την εξέλιξή τους. Σημειωτέον ότι η ιστορία χαρακτήρισε πολλές φορές ως ιδιοφυείς τολμηρότατες ενέργειες ανθρώπων, που πριν την ευνοϊκή κατάληξή τους αποδίδονταν σε αποκοτιά τρελού με ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας.

Αντίθετα, δεν δίνω δεκάρα για τους συνήθεις “σιγουρατζήδες”, που αποφεύγουν τις αποφάσεις με αβέβαιο αποτέλεσμα, κρατώντας πάντα μια “πισινή” για να φορτώσουν σε άλλους τις ενδεχόμενες αποτυχίες τους. Είναι οι τύποι που έχουν εύκολη την κριτική για τα πεπραγμένα των άλλων, αλλά σπάνια εκτίθενται οι ίδιοι στην κοινή κρίση .

Στην πολιτική σκηνή οι πρώτοι είναι οι πραγματικοί πολιτικοί , οι δεύτεροι οι κοινοί πολιτικάντηδες. Οι μεν γράφουν την ιστορία πληρώνοντας συνήθως το κόστος, οι δε διαχειρίζονται το νέο τοπίο που προκύπτει και νέμονται τα όποια οφέλη μέχρι τη βαθιά του σήψη. Θυμόμαστε μόνο αυτούς που γκρεμίζουν ένα σάπιο οικοδόμημα και τρώνε όλη τη βρώμα και τη σκόνη, καθώς και αυτούς που κτίζουν το καινούργιο. Τους διαχειριστές δεν τους θυμάται ποτέ κανείς.

Δεν έχω τα πραγματικά δεδομένα, ούτε είμαι γνώστης των πολιτικών παρασκηνίων για να μπορώ να αποτιμήσω τις πολιτικές δράσεις του Γιώργου Παπανδρέου. Το γεγονός ότι οι περισσότεροι γίναμε φτωχότεροι στα δύο τελευταία χρόνια, ότι πολλοί άνθρωποι έχασαν την εργασία τους , ότι πολλοί νέοι δε μπορούν να βρουν δουλειά , ότι βρισκόμαστε γενικά σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία με απρόβλεπτες ακόμη συνέπειες στο τέρμα της, αποτελούν αρνητικά στοιχεία για τη συνολική αποτίμηση. Αν υπήρχε τρόπος να είχε κινηθεί μια παράλληλη πορεία με διαφορετικές πολιτικές αποφάσεις για τους μισούς Έλληνες χωρίς μνημόνια και τρόϊκες και να μπορούσαμε να συγκρίνουμε τη θέση τους με την τωρινή δική μας, ίσως να αισθανόμασταν ευτυχείς, που δεν είχαμε την τύχη τους ή να δικαιούμαστε να στείλουμε στο εκτελεστικό απόσπασμα όλα τα μέλη των κυβερνήσεων της τελευταίας διετίας. Όταν κάποιος μπαίνει στο Νοσοκομείο με λίγες πιθανότητες να ζήσει και φεύγει τελικά ζωντανός, μα ακρωτηριασμένος, δεν ξέρει αν πρέπει να είναι ευγνώμων στους θεράποντες γιατρούς ή να τους θεωρεί υπεύθυνους για την αναπηρία του. Τα πολιτικά γεγονότα δυστυχώς εξελίσσονται μονοσήμαντα χωρίς να μπορεί ποτέ κανείς να γυρίσει πίσω το χρόνο. Αυτή η νομοτέλεια είναι άλλωστε η τροφή της πολιτικής.

Παρόλα αυτά κανείς δεν αμφιβάλει ότι είμαστε στη διαδικασία μιας δύσκολης γέννας, που θα μας οδηγήσει σε μια νέα πολιτική, οικονομική, πολιτισμική και κοινωνική πραγματικότητα, στην ανανέωση του πολιτικού προσωπικού με τα στοιχεία της νέας κοινωνικοπολιτικής μας ταυτότητας. Το τοπίο που θα αναδειχθεί αμέσως μετά την έξοδό μας από το τωρινό σκοτεινό τούνελ , όποτε αυτή συμβεί, θα συμψηφιστεί λογικά στη συνολική αποτίμηση της προσφοράς του Γιώργου Παπανδρέου στην ιστορική μας διαδρομή.

Όταν οι τωρινές κραυγές των ΜΜΕ, που απευθύνονται στο θυμικό και προσπερνούν τη λογική, οι δηλώσεις των δελφίνων και οι θέσεις των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, μετρημένες πια, θα είναι μακρινές αναμνήσεις και αντικείμενα μελετών της ιστορίας, ο καθένας θα πάρει σ' αυτήν τη θέση που του αξίζει.

Το δυσκολότερο είναι να γκρεμίσεις ένα σάπιο οικοδόμημα και να αντέξεις τη βρώμα της σαπίλας, καθώς κατακρημνίζεται στη σκόνη του. Ότι και να κτιστεί πλέον στη θέση του θα είναι σίγουρα καλύτερο και πιο όμορφο.

Ζητείται κτίστης...