ΛΙΓΑΠΟΛΑ

Υιοθετώ και αναδημοσιεύω την ανάρτηση: Φράχτης προσβολή, φράχτης βαρβαρότητα, φράχτης στίγμα... απο την  press-a  υπενθυμίζοντας σχετικές μου αναρτήσεις για το θέμα ΕΔΩ  και ΕΔΩ Κατάφερε και προσέλκυσε περισσότερους από 200 ακροατές, χωρίς καν να “διαφημιστεί” ιδιαίτερα η διάλεξή του στη Νέα Ορεστιάδα. Μίλησε με θέμα “άνθρωποι και φράχτες”, όχι σαν προικισμένη με υψηλότατο IQ ιδιοφυΐα , ούτε σαν τετραπέρατο μυαλό που καθηλώνει με την εξυπνάδα του τους λιγότερο ευφυείς, αλλά σαν ένας “μέσος” άνθρωπος που έβαλε κάτω τη λογική, και χωρίς καν να τη στύψει, αντιλήφθηκε αμέσως το αυτονόητο. Ότι δηλαδή είναι τεράστια ανοησία να φαντάζεται κάποιος πως στήνοντας έναν “τοίχο” 10 χιλιομέτρων σε μία γραμμή συνόρων που ξεπερνά τα 100 χλμ., θα δημιουργήσει ανυπέρβλητα,δήθεν, εμπόδια σε εκείνους που προηγουμένως πέρασαν πολλές άλλες, πολύ πιο μεγάλες δυσκολίες, μέχρι να “σκοντάψουν” σε ένα “φράχτη” 2,5 μέτρων ύψους. Ο καθηγητής Νίκος Λυ...

Εκτιμώ πολύ τους ανθρώπους που έρχονται σε ρήξη με κατεστημένες αντιλήψεις και παίρνουν αποφάσεις που ταράζουν τα λιμνάζοντα νερά, ακόμα κι αν τα αποτελέσματα δείχνουν ότι δεν ήταν “ωφέλιμες” επιλογές. Δεν δέχομαι την έννοια του λάθους στην ανθρώπινη δράση. Υπάρχουν επιλογές , που ανάλογα με τις συνθήκες και το περιβάλλον που εξελίσσονται καταλήγουν ευνοϊκά ή δυσάρεστα για τη ζωή μας. Προπάντων όταν η τελική έκβαση των πραγμάτων εξαρτάται από πολλές παραμέτρους, που η κάθε μια επηρεάζει σημαντικά την εξέλιξή τους. Σημειωτέον ότι η ιστορία χαρακτήρισε πολλές φορές ως ιδιοφυείς τολμηρότατες ενέργειες ανθρώπων, που πριν την ευνοϊκή κατάληξή τους αποδίδονταν σε αποκοτιά τρελού με ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας. Αντίθετα, δεν δίνω δεκάρα για τους συνήθεις “σιγουρατζήδες”, που αποφεύγουν τις αποφάσεις με αβέβαιο αποτέλεσμα, κρατώντας πάντα μια “πισινή” για να φορτώσουν σε άλλους τις ενδεχόμενες αποτυχίες τους. Είναι οι τύποι που έχουν εύκολη την κριτική για τα πε...

  του Γιώργου Γραμματικάκη   Η μόνη μου επιθυμία είναι να εξέλθω. To exit. Να εξέλθω από αυτό που είναι σήμερα η πατρίδα, από όσα ζούμε καθημερινά και τα όσα προοιωνίζεται το μέλλον. Να εξέλθω. To exit. Οι πολιτικοί και τα καμώματά τους μου προκαλούν αποστροφή και μόνον τις «Ειδήσεις των 8» -τι είναι άραγε είδηση;- αφορούν η εκλογολογία και οι πληκτικές δηλώσεις τους. Δεν αντέχω άλλο την διαρκή συζήτηση για τα «μέτρα» που έπονται ή την δόση που εκκρεμεί, ούτε για το πόσο κρίσιμος είναι για πολλοστή φορά ο μήνας που διανύομε. Κουράστηκα να είμαι κι εγώ μέρος της μελαγχολίας, που όλο και περισσότερο τυλίγει τα πρόσωπα και τους δρόμους. Δεν αντέχεται η βεβαιότητα: Ότι αν προχωρήσουμε έτσι, μας μέλλονται χειρότερα δεινά, η τραγωδία ενεδρεύει. Να εξέλθω λοιπόν. Αυτό επιθυμώ. Έχω μάλιστα την υποψία ότι αυτό επιθυμούν και πολλοί άλλοι. Αυτό επιθυμούμε για τον καινούργιο χρόνο, που μετρά ήδη ...