ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΣΥΡΙΖΑ : ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΑ ΔΟΧΕΙΑ;
Πριν ένα περίπου χρόνο παρατηρούσαμε μια δημοσκοπική έκρηξη του ΣΥΡΙΖΑ, που έφτασε σε ποσοστά της τάξης του 18%. Το φαινόμενο αυτό δεν ήταν φυσικά άσχετο με τις διεργασίες που είχαν προηγηθεί στο ΠΑΣΟΚ μερικούς μήνες πριν.
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ αναγκάστηκε να πάρει θέση σε τρέχοντα πολιτικά ζητήματα της χώρας , άρχισε με γρήγορους ρυθμούς η επαναφορά στα αρχικά του μέτρα. Όσοι τον εμφάνιζαν σαν πολιορκητικό κριό στο Γ. Παπανδρέου έχασαν τα όπλα τους. Έπρεπε να εφεύρουν άλλα.
Παρατηρείται τελευταία μια ανάλογη δημοσκοπική παρουσία του κινήματος των Οικολόγων Πράσινων, που εμφανίζεται να πολλαπλασιάζει εντυπωσιακά τη δύναμή του. Εμφανίζεται και προβάλλεται από τα ΜΜΕ σαν η εναλλακτική πρόταση για όσους θέλουν να καταδικάσουν το δικομματισμό ή το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του και δεν θα προτιμήσουν τις παραλίες και τα βουνά.
Οι μετρήσεις δείχνουν ότι κατευθύνονται σ’ αυτό σε μεγαλύτερο ποσοστό ψηφοφόροι της Ν.Δ. Είναι φανερό ότι λειτουργεί σαν ένα ασφαλές ανάχωμα της ροής ψηφοφόρων από τη Ν.Δ. προς το ΠΑΣΟΚ., αλλά και μια βολική επιλογή για παλιούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ , που δε θέλουν να το ψηφίσουν με τη κατάσταση που διαμορφώθηκε πριν ενάμιση χρόνο.
Εκτιμώ ότι προβάλλεται σαν ένα προσωρινό καταφύγιο πολιτικών δυνάμεων , που δε βολεύονται με συντριπτική επικράτηση του ΠΑΣΟΚ σ’ αυτές τις εκλογές από τους ίδιους (σε μικρότερο ποσοστό ) , που ένα χρόνο πριν «φούσκωναν» τα πανιά του ΣΥΡΙΖΑ.
Ποιοι δε βολεύονται; Δεν κρύβεται πλέον η λυσσαλέα προσπάθεια των βαρόνων των ΜΜΕ να υπηρετήσουν τη στρατηγική της ήπιας και διαχειρίσιμης ήττας της Ν.Δ.- αφού δε μπορούν να την αποτρέψουν. Είναι το μεγάλο τους στοίχημα. Ας μην εκπλαγούμε , αν την επομένη των εκλογών, σε περίπτωση που η διαφορά είναι κοντά στο 3% ή το ΠΑΣΟΚ δεν υπερβεί τα ποσοστά του 2004 στις Ευρωεκλογές, διαβάζουμε πρωτοσέλιδα που θα προβάλουν «ήττα» του Γ. Παπανδρέου!!! Οι Ευρωεκλογές θα εμφανιστούν σαν την κολυμβήθρα του Σιλωάμ, που θα κρύψει έντεχνα τη λαϊκή αποδοκιμασία της Ν.Δ. και θα ξεπλύνει τα σκάνδαλα και τα πεπραγμένα της, δίνοντας τη δυνατότητα στους βαρόνους ν’ αρχίσουν το πολιτικό παιχνίδι σε νέες βάσεις με τους ίδιους παίκτες.
Ας μη τους δώσουμε αυτή τη δυνατότητα. Όσοι είναι πεπεισμένοι για την ορθότητα των πολιτικών θέσεων των Οικολόγων Πράσινων ή άλλου «μικρού» κόμματος καλώς θα πράξουν να τους ψηφίσουν, αλλά απαιτείται ο καθημερινός αγώνας και η συστηματική καθημερινή τους παρουσία στα πεδία των κοινωνικών αγώνων για να προσμένουν οποιοδήποτε αποτέλεσμα.. Όσοι θέλουν να εκφράσουν την αποστροφή τους στο πολιτικό σύστημα και το δικομματισμό , επιστρέφοντας ξανά στον καναπέ τους , επιλέγουν τον καλύτερο τρόπο να τον ενισχύσουν! Αφήνουν αλώβητους όλους αυτούς που ευθύνονται για την κατάντια της πολιτικής ζωής στη χώρα μας , κάνοντάς τους ξανά κυρίαρχους στο παιχνίδι.
Την ιστορία με τον τσομπάνη που θύμωσε και έκοψε τ’ .******* του , ρωτώντας μετά αν κλαίει το χωριό φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι τη γνωρίζουν.
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ αναγκάστηκε να πάρει θέση σε τρέχοντα πολιτικά ζητήματα της χώρας , άρχισε με γρήγορους ρυθμούς η επαναφορά στα αρχικά του μέτρα. Όσοι τον εμφάνιζαν σαν πολιορκητικό κριό στο Γ. Παπανδρέου έχασαν τα όπλα τους. Έπρεπε να εφεύρουν άλλα.
Παρατηρείται τελευταία μια ανάλογη δημοσκοπική παρουσία του κινήματος των Οικολόγων Πράσινων, που εμφανίζεται να πολλαπλασιάζει εντυπωσιακά τη δύναμή του. Εμφανίζεται και προβάλλεται από τα ΜΜΕ σαν η εναλλακτική πρόταση για όσους θέλουν να καταδικάσουν το δικομματισμό ή το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του και δεν θα προτιμήσουν τις παραλίες και τα βουνά.
Οι μετρήσεις δείχνουν ότι κατευθύνονται σ’ αυτό σε μεγαλύτερο ποσοστό ψηφοφόροι της Ν.Δ. Είναι φανερό ότι λειτουργεί σαν ένα ασφαλές ανάχωμα της ροής ψηφοφόρων από τη Ν.Δ. προς το ΠΑΣΟΚ., αλλά και μια βολική επιλογή για παλιούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ , που δε θέλουν να το ψηφίσουν με τη κατάσταση που διαμορφώθηκε πριν ενάμιση χρόνο.
Εκτιμώ ότι προβάλλεται σαν ένα προσωρινό καταφύγιο πολιτικών δυνάμεων , που δε βολεύονται με συντριπτική επικράτηση του ΠΑΣΟΚ σ’ αυτές τις εκλογές από τους ίδιους (σε μικρότερο ποσοστό ) , που ένα χρόνο πριν «φούσκωναν» τα πανιά του ΣΥΡΙΖΑ.
Ποιοι δε βολεύονται; Δεν κρύβεται πλέον η λυσσαλέα προσπάθεια των βαρόνων των ΜΜΕ να υπηρετήσουν τη στρατηγική της ήπιας και διαχειρίσιμης ήττας της Ν.Δ.- αφού δε μπορούν να την αποτρέψουν. Είναι το μεγάλο τους στοίχημα. Ας μην εκπλαγούμε , αν την επομένη των εκλογών, σε περίπτωση που η διαφορά είναι κοντά στο 3% ή το ΠΑΣΟΚ δεν υπερβεί τα ποσοστά του 2004 στις Ευρωεκλογές, διαβάζουμε πρωτοσέλιδα που θα προβάλουν «ήττα» του Γ. Παπανδρέου!!! Οι Ευρωεκλογές θα εμφανιστούν σαν την κολυμβήθρα του Σιλωάμ, που θα κρύψει έντεχνα τη λαϊκή αποδοκιμασία της Ν.Δ. και θα ξεπλύνει τα σκάνδαλα και τα πεπραγμένα της, δίνοντας τη δυνατότητα στους βαρόνους ν’ αρχίσουν το πολιτικό παιχνίδι σε νέες βάσεις με τους ίδιους παίκτες.
Ας μη τους δώσουμε αυτή τη δυνατότητα. Όσοι είναι πεπεισμένοι για την ορθότητα των πολιτικών θέσεων των Οικολόγων Πράσινων ή άλλου «μικρού» κόμματος καλώς θα πράξουν να τους ψηφίσουν, αλλά απαιτείται ο καθημερινός αγώνας και η συστηματική καθημερινή τους παρουσία στα πεδία των κοινωνικών αγώνων για να προσμένουν οποιοδήποτε αποτέλεσμα.. Όσοι θέλουν να εκφράσουν την αποστροφή τους στο πολιτικό σύστημα και το δικομματισμό , επιστρέφοντας ξανά στον καναπέ τους , επιλέγουν τον καλύτερο τρόπο να τον ενισχύσουν! Αφήνουν αλώβητους όλους αυτούς που ευθύνονται για την κατάντια της πολιτικής ζωής στη χώρα μας , κάνοντάς τους ξανά κυρίαρχους στο παιχνίδι.
Την ιστορία με τον τσομπάνη που θύμωσε και έκοψε τ’ .******* του , ρωτώντας μετά αν κλαίει το χωριό φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι τη γνωρίζουν.
Σχόλια
Tου Διονυση Γουσετη / diongous@central.ntua.gr
Τους είδαν ν’ ανεβαίνουν δημοσκοπικά. Να γίνονται τρίτο κόμμα. Ν’ απειλούν. Και σκέφτηκαν πώς να τους χτυπήσουν. Ο καλύτερος τρόπος είναι τα εθνικά θέματα. Τι είναι εθνικά θέματα; Είναι αυτά που εξάπτουν και κινητοποιούν μια ορισμένη «εθνική ομοψυχία». Συνήθως για να προπηλακίσουν κάποιον. Ιμπεριαλιστής ο Ατσεσον, ανθέλλην ο Πινέιρο, μαριονέτα ο Ανάν και πάει λέγοντας. Πρόκειται για την εθνική ομοψυχία που χαντακώνει τα όποια δίκια υπάρχουν στη χώρα. Με κατάληξη οι ομόψυχοι να μιλούν εκ των υστέρων για «χαμένες ευκαιρίες».
Εστρεψαν λοιπόν τον προπηλακισμό στον επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου των Οικολόγων- Πράσινων Μιχάλη Τρεμόπουλο, προσάπτοντάς του «ανθελληνικές» απόψεις. Τυχαίνει όμως οι απόψεις του να συμπίπτουν με απόψεις ιθαγενών ή διεθνών φορέων. Κινδυνεύουν όλοι αυτοί να κατηγορηθούν για ανθέλληνες; Οχι βέβαια. Στην εθνική ομοψυχία δεν υπάρχει συνοχή και συνέπεια.
Κατηγορήθηκε ο κ. Τρεμόπουλος ότι παρουσίασε στη Θεσσαλονίκη ένα αλφαβητάρι της μειονοτικής μακεδονικής γλώσσας. Το αλφαβητάρι όμως, το εξέδωσε το ελληνικό κράτος το 1924. Ισως τώρα προσπαθεί να το ξεχάσει, αλλά πλέον την ύπαρξη της γλώσσας τη βεβαιώνει το «Ευρωπαϊκό Γραφείο των Ολιγότερο Ομιλουμένων Γλωσσών» (EBLUL), που αντιπροσωπεύει 40 εκατομμύρια πολίτες που μιλούν μειονοτικές γλώσσες στην Ε.Ε. Σε συνέδριό του, εισηγητής ήταν ο Φινλανδός πρωθυπουργός Μάρτι Αχτισάαρι. Στην παρουσίαση του ίδιου βιβλίου στην Αθήνα, υπό τις ύβρεις της Χρυσής Αυγής, μετείχε και ο υπογράφων.
Ο κ. Τρεμόπουλος κατηγορήθηκε ακόμη ότι διαπραγματεύτηκε εκλογική συνεργασία με τους «εχθρούς του έθνους»: το μειονοτικό κόμμα Ουράνιο Τόξο. Ωστόσο, οι «εχθροί» έχουν ήδη συνεργαστεί εκλογικά με το ΠΑΣΟΚ. Και όταν η Ν.Δ. κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ ως προδοτικό, το Ουράνιο Τόξο αποκάλυψε ότι και η Ν.Δ. διαπραγματεύτηκε μαζί του.
Τώρα τα δύο κόμματα σιωπούν, μήπως υποστούν κι άλλες διαρροές. Ακόμα και οι ίδιοι οι Οικολόγοι- Πράσινοι τρόμαξαν και υπέκυψαν στη λογική του χαϊδέματος της εθνικής ομοψυχίας. Προσπαθούν αμήχανα να «μαζέψουν» τις δηλώσεις του υποψηφίου τους. Μια μιλούν για «κατεψυγμένες δηλώσεις». Μια δηλώνουν ότι ο κ. Τρεμόπουλος, όταν εξέφρασε τις απόψεις του, δεν ήταν κομματικό τους μέλος. Μια αποποιούνται τις διαπραγματεύσεις που όντως έκαναν με το Ουράνιο Τόξο. Η εθνική ομοψυχία, δηλαδή ο πρωτόγονος εθνικισμός, θριάμβευσε ακόμα μια φορά.
Γράφω «πρωτόγονος εθνικισμός», για να περιγράψω και να αντιδιαστείλω τον εθνικισμό που αφορά τις εδαφικές διεκδικήσεις και τα διάφορα σύμβολα, δηλαδή τον εθνικισμό της αγροτικής περιόδου μιας κοινωνίας, με τη φιλοπατρία της βιομηχανικής περιόδου. Αυτή η τελευταία αφορά την αντίληψη και την προσπάθεια να πάψει το έθνος να είναι πρώτο σε ρατσισμό και διαφθορά και τελευταίο σε ανάπτυξη και καινοτομία. Να πάψει να εξευτελίζεται και να γελοιοποιείται επειδή δεν επιτρέπει σε υπηκόους του να μιλούν τη γλώσσα των μανάδων τους. Φαίνεται πως αυτή η φιλοπατρία σπανίζει. Ας ευχηθούμε προσωρινά.