Ο ΕΒΡΟΣ ΜΕ ΜΙΑ (άλλη) ΜΑΤΙΑ
Οι περισσότεροι Έλληνες γνωρίζουν τον νομό Έβρου από τη στρατιωτική τους θητεία με το αφόρητο κρύο τις νύχτες του χειμώνα και τον παραλυτικό καύσωνα του καλοκαιριού. Θεωρείται από πολλούς προορισμός των "εξόριστων" του στρατού και των Δημόσιων υπαλλήλων, καθώς και των νεοδιόριστων, συμβολίζοντας έτσι τον αποχωρισμό από τα αγαπημένα τους πρόσωπα μα ταυτόχρονα την απεξάρτηση από τη φροντίδα των γονιών , το πρώτο πέταγμα με τα δικά τους φτερά. Για τους περισσότερους προσωρινός τόπος διαμονής λίγο πριν ή μετά την είσοδό τους στο παραγωγικό δυναμικό του τόπου. Νομίζω λοιπόν, ότι ελάχιστοι είχαν τα μάτια να δουν τον Έβρο χωρίς τα παραμορφωτικά πρίσματα των συνθηκών που τους έφεραν εδώ σε κάποια φάση της ζωής τους. Επειδή στις ελεύθερες μέρες τους είχαν συνήθως τα μάτια στραμμένα στο δικό τους τόπο, λίγοι έκαναν τον κόπο να ανακαλύψουν τις πολλές κρυμμένες ομορφιές του. Στους περισσότερους από τους περιστασιακούς επισκέπτες έμεινε η εικόνα ενός τόπου με το ποτάμι -μισό-μισό...