ΨΕΚΑΣΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 

    Την παγκόσμια οικονομία αναμφισβήτητα παίζει στα δάχτυλά του σαν κομπολόι ο Σόρος. Για την τεχνολογία, τη μορφή της κοινωνίας μας μετά εκατό χρόνια, τη ρύθμιση του πληθυσμού στη γη, τους ιούς που θα εμφανιστούν η θα εξαφανιστούν το απόλυτο αφεντικό είναι ο Μπιλ" Γκέιτς με την παρέα του. Πίσω τους φυσικά είναι οι Εβραίοι, οι οποίοι διαχρονικά ελέγχουν τον κόσμο και για να θολώσουν τα νερά δημιούργησαν εις βάρος τους  ένα ολοκαύτωμα και μια γενοκτονία!

        Όλα φυσικά γίνονται στο απόλυτο σκοτάδι με όλα τα συνωμοτικά πρωτόκολλα, ώστε όλα εμείς τα πρόβατα να βόσκουμε ανέμελα στα λιβάδια μας, αποκοιμισμένοι από τα κόμματα, τα πληρωμένα ΜΜΕ και τους στημένους επιστήμονες. Λοβοτομημένοι από το "σύστημα". Αυτοί, που υπολογίζουν στη λεπτομέρεια το μέλλον του πλανήτη, μάλλον  είναι αρκετά αφελείς, ώστε αυτά που σκέφτονται συνωμοτικά στα σκοτεινά τους άβατα τα γράφουν και τα λένε δημόσια! Ακόμη μισούν κατά περίεργο τρόπο τους ανθρώπους, χάρη στους οποίους έγιναν πάμπλουτοι  και επεξεργάζονται την αραίωση του πλανήτη ξεκινώντας κατά προτεραιότητα  απ’ αυτούς που ήδη  έχουν υποτελείς τους, καθώς είναι ενταγμένοι στο «σύστημα»  και δεμένοι χειροπόδαρα με τα κάθε είδους μπόλια, που πλασάρουν. Τους ξεφεύγουν ο Μπάμπης από τα Πετράλωνα, ο Μήτσος από την Άνω Ραχούλα και η Μαριώ  από τις Μαύρες Πέτρες, με τους οποίους κάποια στιγμή θα παλεύουν μόνοι και απροστάτευτοι, καθώς θα έχουν ξεκάνει τα δικά τους πιόνια-στρατιωτάκια!

Για κάθε σκοτεινή πτυχή του σύμπαντος υπάρχουν οι "αντί", που  ρίχνουν  φως στα κοιμισμένα  πρόβατα για να ¨ξυπνήσουν". Οι "έξυπνοι, οι οποίοι δεν αποκοιμήθηκαν από το σύστημα και δεν έπεσαν στην παγίδα της μελέτης και τελικής αποστήθισης των βιβλίων του.

Όλα αυτά, που όσοι πιάστηκαν στον ιστό του «συστήματος» και του Γκεϊτς δεν αντιλαμβάνονται, τα αποκρυπτογράφησαν, τα έγραψαν σε βιβλία και βίντεο και τα διακινούν κάτω από τη μύτη του με τα ίδια μέσα που υποτίθεται αυτό μας ελέγχει απόλυτα!. Πωλούν τα βιβλία τους. όπου δημοσιοποιούνται τα «απόρρητα» και  αποκαλύπτονται τα επτασφράγιστα «μυστικά»  -στα «συστημικά» ΜΜΕ με τους Βελόπουλους τώρα και τους  Αδώνιδες νωρίτερα.  Τα διακινούν στο διαδίκτυο, που ελέγχεται απόλυτα από τα ¨αφεντικά» του πλανήτη, τα οποία τα απαγορεύουν, αλλά μπορείς να τα βρεις σε διάφορα sites, αν τα προλάβεις πριν τα " κατεβάσουν". Άγιοι, προφήτες, ακόμα και ο ίδιος ο Ιησούς με επιστολές τους συνδράμουν στην αποκάλυψη της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, που μας κρύβουν, αλλά  και στον πόλεμο εναντίον του!

      Ο ρόλος της πολιτικής υποβαθμίζεται συνειδητά. Τα κόμματα δεν είναι πυλώνες της δημοκρατίας, αλλά διεφθαρμένα εργαλεία του συστήματος. Δεν έχει σημασία τι προτείνει για τη λύση των κοινωνικών προβλημάτων ο κάθε ορκισμένος «αντίπαλος» του συστήματος. Αρκούν οι υποσχέσεις ότι θα το κατεδαφίσει για να αποκτήσει πολιτική οντότητα και ορκισμένους ψηφοφόρους.

                Με αυτό το αφήγημα, σ’ αυτό το πολιτικό πλαγκτόν  φύονται πολιτικές συνειδήσεις, διαμορφώνονται χαρακτήρες, κτίζονται πολιτικές καριέρες, δημιουργούνται πολιτιστικά πλαίσια, ενεργοποιούνται πολλών ειδών «αντι…στές» γεννιούνται  «αγωνιστές» και κατά φαντασίαν ήρωες. Συνθλίβονται οι συλλογικές αντιλήψεις, διαστρεβλώνονται οι δημοκρατικές συνειδήσεις, διακωμωδούνται οι θεσμοί και επωάζονται τα αυγά του φασισμού, του ρατσισμού, του εθνικισμού και πολλών ακόμα –ισμών. Οι υπεραπλουστευμένες  θεωρίες, που αποτυπώνουν τον κόσμο σαν έναν τεράστιο θίασο μαριονεττών, υποβαθμίζουν την ανάγκη της μελέτης, της σκέψης, της σύνθεσης και της υπεύθυνης πολιτικής θέσης, καθώς είναι δύσκολη δουλειά και όχι για όλους. Τα έτοιμα και εύπεπτα  σενάρια δίνουν τη δυνατότητα στον κάθε ημιμαθή να υπερασπίζεται την ατράνταχτη αλήθεια του.

    Η πολυδιάσπαση των κοινωνιών σε πολλών ειδών  -ιστές και αντι-ιστές είναι ένα πολύ βολικό δημιούργημα του «συστήματος», το οποίο υποτίθεται είναι στο στόχαστρό τους. Το «σύστημα» δεν κινδυνεύει από κανέναν μεμονωμένο ακτιβιστή ή πολλές σκόρπιες πολιτικά άοσμες  ομάδες ανθρώπων, όσο φανατικοί και αν είναι, όση φασαρία και αν κάνουν. Ένας πολιτικός χυλός, χωρίς συγκεκριμένη πολιτική συνισταμένη και δεδομένη διεύθυνση και φορά είναι μια τελείως ακίνδυνη «αδρανής μάζα» για το σύστημα. Τρέμει μόνο τις ξεκάθαρες πολιτικές στοχεύσεις από οργανωμένες και συμπαγείς ομάδες πολιτών σε μεγάλο κοινωνικό και γεωγραφικό εύρος, όπου εκ των πραγμάτων πρέπει να λειτουργούν αυστηροί κανόνες οργάνωσης για τη λήψη αποφάσεων και συγκεκριμένων πολιτικών δράσεων. Μόνο κόμματα με  ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα και δημοκρατική λειτουργία, που συνδέονται με αμιγώς πολιτικούς δεσμούς σε ολόκληρο τον κόσμο. μπορούν να αλλάξουν τα πολιτικά δεδομένα για τους λαούς προς το συμφέρον τους.

   Εν κατακλείδι. Η μεγαλύτερη κρίση της εποχής μας δεν είναι η οικονομία, δεν είναι η πανδημία, δεν είναι οι πρόσφυγες, δεν είναι η παγκοσμιοποίηση, ούτε οι εμβολιασμένοι, ούτε οι ανεμβολίαστοι. Είναι το κραυγαλέο έλλειμμα του αντίθετου πολιτικού πόλου απέναντι στον κυρίαρχο νεοφιλελευθερισμό, που τις τελευταίες δεκαετίες κάνει παιχνίδι μόνος του διαμορφώνοντας ταυτόχρονα τους κανόνες.  Οι κρίσεις σε όλα αυτά τα πεδία γιγαντώθηκαν, γιατί οι πολιτικές ηγεσίες των «προηγμένων» κρατών ελέγχονται και εκφράζουν τον κλασικό, απαράλλακτο, σκληρό καπιταλισμό, που  τις διαχειρίζεται στη βάση της πολιτικής του επιβίωσης χωρίς να δίνει δεκάρα για τους οικονομικά αδύναμους πολίτες. Το πιο τραγικό είναι, ότι το ίδιο το σύστημα δημιουργεί εικονικούς «αντιπάλους» του, που παραπλανούν το εκλογικό σώμα και λειτουργούν σαν απομυθοποιητές του πραγματικού πολιτικού τους συμμάχου. Ενώ  οι πολίτες ζουν καθημερινά στο πετσί τους το σκληρό πρόσωπο ενός πολιτικού συστήματος, παραδόξως συνεχίζουν να το στηρίζουν. Έχοντας μάλιστα την ψευδαίσθηση ότι το πολεμούν! Χτυπούν εικονικούς στόχους και παλεύουν ως σύγχρονοι Δον Κιχώτες με ανεμόμυλους, που το ίδιο τους στήνει. Το «σύστημα» δεν είναι οι πλούσιοι. Αυτοί είναι ένα από τα παράγωγά του, όπως ακριβώς και η απέραντη φτώχεια. Βολεύεται με τη στοχοποίηση των πλούσιων ως υπεύθυνων για τις τραγωδίες των φτωχών, όπως ακριβώς οι φτωχοί  εμφανίζονται σαν η μεγάλη απειλή για όσους  προσωρινά εξασφαλίζουν μια «αξιοπρεπή» διαβίωση. Η «απειλή» είναι οι μετανάστες, οι πρόσφυγες, οι αλλόθρησκοι.  Οι «έξυπνοι» και οι διαχειριστές κάθε μορφής «αφύπνισης» βάζουν στη φάκα και τα δυο είδη τυριών.  Δεν είναι τυχαίο ότι οι «εχθροί» του Γκέϊτς, του Μασκ και του Ροκφέλερ είναι ταυτόχρονα ρατσιστές, φονταμενταλιστές και εθνικιστές. Το «σύστημα» έχει τον τρόπο του να εξοστρακίζει τους αφελείς  «εχθρούς» του, κρατώντας τους μακριά από κόμματα και πολιτικές οργανώσεις, που θα του ήταν πραγματικά επικίνδυνες.

     Σ’ αυτό το πολιτικό κενό βρίσκουν τεράστιες χαραμάδες και εισχωρούν με τη βοήθεια του «συστήματος» τα κάθε είδους πολιτικά υπολείμματα της κοινωνίας μας, όπου επωάζονται κάθε είδους αυγά. Μερικά τέρατα που ξεμυτίζουν από τα τσόφλια  τους  κατασπαράζουν μεθοδικά ότι κατέκτησαν μέχρι τώρα οι άνθρωποι με αγώνες και αίμα πάνω στις ιδέες αυτών, που εμπνεύστηκαν  τα πολιτικά ρεύματα των προηγούμενων αιώνων, τα οποία οι σύγχρονοι «αγωνιστές»  εύκολα χαρακτηρίζουν γραφικά απολιθώματα της ιστορίας.