ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΣΕΝΑΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΝΑΛ

 

     Μια που γίνεται τόση κουβέντα για τις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ και γράφονται τόσα και τόσα σενάρια για τις συνέπειες της καθόδου του Γιώργου Παπανδρέου σαν υποψήφιου για την ηγεσία του, ας  γράψω και εγώ ένα, με το οποίο εξ αρχής παραδέχομαι ότι επιχειρώ  να συμβάλλω στην υποστήριξή του. Οι  μεγαλόσχημοι δημοσιογράφοι και οι  καθηγητάδες, που ξαφνικά τους έπιασε ο πόνος  για τα πολιτικά δρώμενα στο ΚΙΝΑΛ, χωρίς να είναι μέλη ή φίλοι του, γράφουν διάφορα,  κάνοντας τάχα μου υψηλού επιπέδου πολιτική ανάλυση, χωρίς να παραδέχονται ότι προμοτάρουν κάποιον. Επικαλούνται μάλιστα και δημοσκοπήσεις , στις οποίες όμως βγαίνουν περίεργα πράγματα, χωρίς να δίνουν επαρκείς εξηγήσεις. Όπως για παράδειγμα ο Παπανδρέου βγαίνει τρίτος και καταϊδρωμένος, στην προτίμηση των ψηφοφόρων που ψήφισαν ΚΙΝΑΛ τις προηγούμενες  εκλογές, αλλά πρώτος στην παράσταση νίκης. Το δικό μου σενάριο δίνει απαντήσεις και σ’ αυτά τα παράδοξα.

   Κάποτε στο μακρινό 2011 λοιπόν κάποιος πρωθυπουργός, που εξελέγη με 44% εξαναγκάζεται σε παραίτηση από μια ομάδα δικών του βουλευτών . Μεγάλο μέρος αυτού του 44% των ψηφοφόρων του απογοητεύεται από τις εξελίξεις και προσπαθεί να βρει στέγη σε άλλα κόμματα, καθώς διαπιστώνει  ότι η ομάδα που οδήγησε τον πρωθυπουργό του σε παραίτηση  και κατέλαβε ηγετικές θέσεις στο κόμμα γίνεται η ουρά της ΝΔ εξυπηρετώντας συγκεκριμένα  συμφέροντα, που βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία με το μιντιακό κατεστημένο . Στις εκλογές του 2015 μεγάλο  ποσοστό ψηφοφόρων μετακινείται προς τον ΣΥΡΙΖΑ δίνοντάς του την πρώτη θέση έχοντας την ψευδαίσθηση ότι μια νέα κεντροαριστερά γεννιέται. Στην πορεία διαπιστώνεται  και από τυφλούς πλέον ότι πρόκειται για μια σύμπραξη πρωτοπαλίκαρων του Καραμανλή και επίδοξων διεκδικητών της εξουσίας  από το χώρο της παραδοσιακής αριστεράς.  Οι δεύτεροι καταλαμβάνουν τα κυβερνητικά πόστα λεηλατώντας την εκλογική  βάση του ΠΑΣΟΚ και οι πρώτοι εξασφαλίζουν την ασυλία τους  για τις εγκληματικές τους ευθύνες  για την ουσιαστική χρεοκοπία της χώρας, συμμετέχοντας με καίρια πόστα στην κυβέρνηση (Υπουργείο Εθνικής άμυνας, Υπουργείο δικαιοσύνης  π.χ.) .  Έχοντας ξεκαθαρίσει πλέον το  πολιτικό τοπίο, με το οποίο βαδίζει η χώρα ένα ποσοστό τουλάχιστον 20% των παλιών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ (στο σενάριό μου εγώ καθορίζω το  ποσοστό, γιατί έτσι με βολεύει) απέχει από τις επόμενες εκλογές . (Η αποχή των ψηφοφόρων από το 26% του 2007 φτάνει στο 44%  το 2015 και είναι στο 43% στις τελευταίες εκλογές του 2019, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία). Σε όλες τις μετρήσεις των  τελευταίων ετών αυτοί συνήθως κλείνουν το τηλέφωνο, όταν οι δημοσκόποι κάνουν τις έρευνές τους. Όλες σχεδόν οι μετρήσεις γίνονται στη βάση αυτών που ψήφισαν το 2019. 43 στους 100 πολίτες μένουν  σιωπηλοί, είτε όταν στήνονται οι κάλπες, είτε στις έρευνες των δημοσκόπων.

Φτάνουμε στο 2021, έχοντας πια έναν ΣΥΡΙΖΑ σε εμφανή αντιπολιτευτική αδυναμία ( η πολιτική ιστορία του τόπου  έχει γι αυτούς  μια μαύρη τρύπα από το 2004 έως το 2009, αλλά , φευ, αυτή ήταν ικανή να καταπιεί τη Ν.Δ. σε οποιοδήποτε κανονικό κράτος )  μια κυβέρνηση, που κρατιέται στην κυριολεξία από τις «Πέτσινες» επιχορηγήσεις στα ΜΜΕ  και ένα ΚΙΝΑΛ στο οποίο οι επίδοξοι αρχηγοί  δειλά-δειλά υποστηρίζουν την πολιτική ΠΑΣΟΚ του 2009-2011 και  παραδέχονται μεν ότι με τεράστιο πολιτικό κόστος  αντιμετώπισε τον κίνδυνο επίσημης πτώχευσης και εξόδου από την Ευρωζώνη, αλλά αρνούνται να χρεώσουν αυτό το πολιτικό επίτευγμα στους φυσικούς του πρωταγωνιστές. Η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά  με την προσωπική της ακτινοβολία, την ενωτική φιλοσοφία και τη σχέση του ονόματος που κουβαλούσε με την ιστορία του ΠΑΣΟΚ το κράτησε στο 8% , αλλά το ΚΙΝΑΛ δεν μπορούσε να συγκινήσει το 20% των πολιτών, που επέμενε να απέχει. 

          Εμφανίζεται αναπάντεχα  ο Γιώργος Παπανδρέου να διεκδικεί την ηγεσία του κινήματος. Με το δικό μου σενάριο συγκινεί αυτό το 20% των πολιτών, που απείχε. Ενεργοποιεί το ενδιαφέρον  τους για την πολιτική και την πρόθεσή τους να επιστρέψουν δυναμικά στο πολιτικό προσκήνιο. Ας δούμε μαζί ξανά τους αριθμούς , αν αυτό το σενάριο έχει πιθανότητες να είναι αληθινό. Στις εκλογές του 2019 προσήλθαν να ψηφίσουν οι 57 από τους 100 πολίτες και απ’ αυτούς οι 2 ψήφισαν άκυρο-λευκό, άρα έγκυρα ψήφισαν 55. Τα επίσημα στοιχεία ΕΔΩ . Τα ποσοστά των κομμάτων ήταν: ΝΔ: 39,85%, ΣΥΡΙΖΑ:31,53%, ΚΙΝΑΛ: 8,1%, ΚΚΕ: 5,3%, ΛΟΙΠΟΙ: 15,21%. Δηλαδή από τους 55 πολίτες 22 ψήφισαν ΝΔ, 17 ΣΥΡΙΖΑ, 5 ΚΙΝΑΛ, 3 ΚΚΕ και 8 άλλα κόμματα. Ας υποθέσουμε τώρα ότι 20 από τους 43 πολίτες, που απείχαν (αυτοί  που έφυγαν μαζί με τον Παπανδρέου) εμφανίζονται στις επόμενες εκλογές και ψηφίζουν ΚΙΝΑΛ.  Όλοι οι άλλοι ψηφίζουν ότι και στις προηγούμενες εκλογές. Δηλαδή 22 ΝΔ, 17 ΣΥΡΙΖΑ, 25 ΚΙΝΑΛ (5+20) 3 ΚΚΕ και 8 άλλα κόμματα. Ψήφισαν 77 πολίτες με αποχή κοντά σ’ αυτήν του 2007. Τα ποσοστά τώρα θα είναι: ΝΔ 28,6%, ΣΥΡΙΖΑ 22,1%, ΚΙΝΑΛ 32,5%, ΚΚΕ: 4%  λοιποί: 10,3%. Συμμετέχουν τώρα  77 ψηφοφόροι  και απέχουν  23. Πρώτο κόμμα το ΚΙΝΑΛ και τρέξτε να ρωτήσετε με ποιον θα πάει ο Μητσοτάκης ή ο Τσίπρας!  Τουτέστιν το αποτέλεσμα των εκλογών το καθορίζουν σχεδόν με τον ίδιο τρόπο και αυτοί που ψηφίζουν και αυτοί που απέχουν. Στο ερώτημα ποιος θα μπορέσει να οδηγήσει σε νίκη το ΚΙΝΑΛ , όταν απευθύνεται σ’ αυτούς που το ψήφισαν στις προηγούμενες εκλογές, δεν έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα, όποια και αν είναι η απάντηση, όσο οι 20, που αποτραβήχτηκαν από την πολιτική, απέχουν.  Αν όμως  αυτοί  προτίθενται να πάνε, επειδή  κάτι αναθερμαίνει τις ελπίδες τους, το αποτέλεσμα μπορεί να αλλάξει άρδην το πολιτικό σκηνικό.  Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, που εμφανίζουν εκρηκτική άνοδο στο ΚΙΝΑΛ, αλλά προπάντων μεγάλο ενδιαφέρον για το χώρο , (45% τον μετρούν) που άραγε να οφείλεται; Τι τάραξε τη νηνεμία;  Γιατί  τόσοι πολλοί βάλθηκαν να πείσουν την κοινή γνώμη, ότι ο Παπανδρέου χάνει τη μάχη των εκλογών; Γιατί δεν κρύβουν τη σκέψη ότι πρέπει οπωσδήποτε να ηττηθεί; Πόσα άρθρα έγραψαν οι εργολάβοι της ενημέρωσης για τους άλλους πέντε υποψήφιους;  Οι ομότυποι  του  Μπέου , τα συστημικά ΜΜΕ, οι Πρετεντέρηδες, οι Μαρινάκηδες, οι Αλαφούζοι , οι κάθε είδους βολεμένοι στα στασίδια της εξουσίας με αυτό το πελατειακό μοντέλο, έχουν μεγάλη ταραχή. Είχαν πιστέψει στον πολιτικό του θάνατο και φρόντιζαν για τη μοιρασιά της πολιτικής κληρονομιάς της κεντροαριστεράς σε αρχηγούς της αρεσκείας τους.  Αυτοί  που έδωσαν 44% στις εκλογές στο ΠΑΣΟΚ του Παπανδρέου και απείχαν από την πολιτική, όταν εξοστρακίστηκε,  μπερδεύουν τους δημοσκόπους και  άρχισαν να απαντούν στα τηλεφωνήματα  για να δώσουν ένα απλό μήνυμα: Επιστρέφουμε.  Το 2011 χάθηκε μια μάχη. Ο πόλεμος συνεχίζεται. Τα υπόλοιπα  τα λέμε  στην κάλπη.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ

Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ 2ου ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑΣ

ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ: ΤΟ ΝΗΣΙ ΠΟΥ ΕΡΩΤΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ