ΛΙΓΑΠΟΛΑ

29/05/2012                                            Τι φοβάσαι;   του Παύλου Τσίμα απο το protagon Στις 4 Μαρτίου 1933, στην Ουάσιγκτον, τον καιρό του ζόφου, ανάμεσα στα ανθρώπινα και οικονομικά ερείπια μιας χώρας χτυπημένης από το Μεγάλο Κραχ, ένας νέος Πρόεδρος, ο Ρούζβελτ, ξεκινούσε την εναρκτήρια ομιλία του με την εξής φράση: «Πριν απ όλα θέλω να τονίσω την ακλόνητη πεποίθησή μου ότι το μόνο που έχουμε να φοβόμαστε είναι ο φόβος ο ίδιος- ο απρόσωπος, παράλογος, αδικαιολόγητος τρόμος που παραλύει τις προσπάθειες που απαιτούνται ώστε να μετατρέψουμε την υποχώρηση σε πρόοδο». Είναι μια διατύπωση μνημειώδης, μια από τις σημαντικότερες φράσεις που εκφώνησε πολιτικός στον 20ο αιώνα. Στην Αθήνα του 2012, ανάμεσα σε αντίστοιχα οικονομικά και ανθρώπινα ερείπια, η φράση είναι επίκαιρη όσο ποτέ. Ο φόβος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας. Γιατί, αν τα πράγματα σήμερα είναι πολύ χειρότερα απ’ όσο ήταν την ώρα της χρεοκοπίας, πριν δύ

Στο φετινό λεύκωμα των τελειόφοιτων του Λυκείου έγραψα: “ Η ευθύτητα του λόγου, η ελευθεριότητα στην έκφραση , το θάρρος , ο ηρωισμός , όταν τηρείται το μέτρο και συνοδεύονται με την κατάλληλη παιδεία , είναι σπάνιες αρετές. Όταν το ξεπερνούν και απουσιάζει ο πολιτισμός, εκδηλώνονται σαν αγένεια, αυθάδεια και αμετροέπεια , θράσος, ηλιθιότητα”. Είχα στο μυαλό μου τη συνήθεια πολλών μαθητών, που στην προσπάθειά τους να εντυπωσιάσουν και να δείξουν ότι “δε μασάνε” απέναντι σε καθηγητές, διευθυντές και κάθε είδους “εξουσία” στο σχολικό περιβάλλον, γίνονται αγενείς , αυθάδεις και θρασείς. Στους έφηβους αυτό συγχωρείται, καθώς υπάρχει πάντα η ελπίδα ότι με τον καιρό θα ωριμάσουν οι καρποί της παιδείας και θα υπάρξει κάποτε η αίσθηση του μέτρου. Δεν περίμενα ότι το φαινόμενο θα παρατηρούνταν σε έναν πολιτικό αρχηγό, που φιλοδοξεί να γίνει πρωθυπουργός. Η μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 6ης Μαϊου πράγματι τάραξε τα νερά στο πολιτικό τοπίο της Ελλάδας, αλλ

   Με τη λήξη των μαθημάτων, μαζί με την παρουσίαση των ερευνητικών εργασιών των μαθητών μας στο 2ο ΓΕΛ Ορεστιάδας, αποφασίσαμε να κάνουμε και μια έκθεση ζωγραφικής με έργα των μαθητών και συναδέλφων μας. Αντίγραφα των έργων θα κοσμούν τις αίθουσες του Σχολείου μας.   Ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά, που αποδεικνύουν ότι υπάρχουν εξαιρετικά ταλέντα σε πεδία έξω από τα  κλασικά Σχολικά μαθήματα και δεν αναδεικνύονται μέσα στο σημερινό αναχρονιστικό, καταπιεστικό, ανταγωνιστικό Σχολείο. Υπάρχουν ακόμα σπουδαία ταλέντα στη μουσική, στο χορό, στον αθλητισμό και σε πολλούς άλλους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, που συνθλίβονται από την πρέσα  του  καθημερινού κυνηγητού της "επιτυχίας" στις Παναλλήνιες εξετάσεις.   Τα παιδιά αυτά είναι ήδη επιτυχόντες ακόμα και αν δεν γίνουν ποτέ εισαχθέντες σε Α.Ε.Ι. ή Τ.Ε.Ι. Χουσίδου Ευαγγελίας Μαστορίδου Χριστίνας Σαββοπούλου Χρυσούλας

" Κ' έρχεται η στιγμή για ν' αποφασίσεις,  με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις"  ακούγεται σε ένα τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου . Κι' αν δεν αποφασίσεις, τότε σ' αφήνουν όλοι οι άλλοι, θα μπορούσε να είναι η συνέχεια.  Αυτό το τραγούδι το άκουσαν πολλές φορές φαντάζομαι οι σύντροφοι του ΠΑΣΟΚ, αλλά ελάχιστοι  του έδωσαν τη δέουσα σημασία. Αυτό πληρώνεται κατά τη γνώμη μου με τα αποτελέσματα των εκλογών της 6ης Μαϊου, χωρίς να εξαιρείται φυσικά η Ν.Δ., μαζί με το τίμημα όσων πίστεψαν στο "τέλος των ιδεολογιών".    Το ΠΑΣΟΚ  ξεκίνησε στη μεταπολίτευση σαν κίνημα για τη σοσιαλιστική προοπτική στην Ελλάδα και ανέλαβε το ρόλο του εκφραστή του μη προνομιούχου Έλληνα. Στην πορεία με τη μακρόχρονη παραμονή του στην εξουσία τα στελέχη του σε όλα τα επίπεδα της στελεχιακής του πυραμίδας ταύτισαν τα δικά τους συμφέροντα και τη δική τους ανέλιξη  στην ιεραρχία με τη διατήρηση της "λαϊκής κυριαρχίας", ενώ παράλληλα μετατρέπονταν χωρίς να το

  Σ' αυτές τις εκλογές έχω την αίσθηση ότι θα έχουμε μεγάλες εκπλήξεις. Δεν αμφισβητώ φυσικά την επιστημονική αξία των δημοσκοπήσεων που έγιναν από διάφορες εταιρίες, ούτε σταμάτησε ξαφνικά το εργαλείο μέτρησης της κοινής γνώμης να λειτουργεί. Όμως σε οποιαδήποτε στατιστική  έρευνα γίνεται αποδοχή κάποιων παραμέτρων που σε κανονικές συνθήκες δίνουν ασφαλή συμπεράσματα. Το ερώτημα που τίθεται για τις εκλογές της 6ης Μαϊου είναι, αν οι συνθήκες για μια πρόβλεψη του εκλογικού αποτελέσματος  είναι κανονικές σε μια περίοδο βαθιάς κρίσης.   Λέγεται, ότι  μικρό ποσοστό των πολιτών δέχεται να απαντήσει στις ερωτήσεις.  Οι περισσότεροι κλείνουν απλά το τηλέφωνο αρνούμενοι να συμμετάσχουν στη διαδικασία. Αν αυτό είναι αλήθεια και το ποσοστό των ανθρώπων που δεν είναι πρόθυμοι να απαντήσουν είναι μεγάλο, τότε το δείγμα περιορίζεται σημαντικά σε έναν πληθυσμό που είναι πρόθυμος να απαντήσει, ώστε να στείλει πρώιμα το μήνυμά του πριν το εκφράσει στην κάλπη.  Ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων είναι

Μια συνάντηση με τον Γιώργο Παπανδρέου έχει πάντα το δικό της ενδιαφέρον. Ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο, είναι ο άνθρωπος που όλοι θα θέλαμε να τον ρωτήσουμε για όλα όσα συνέβησαν τα τελευταία δυόμισι χρόνια στη χώρα που μοιάζουν με δεκαετίες ολόκληρες. Ο πρώην Πρωθυπουργός μιλά για όλα σήμερα στην εφημερίδα Πελοπόννησος, και τον Δημήτρη Αβραμίδη λίγες μέρες πριν τις κρίσιμες εκλογές της 6ης Μαϊου Αποσπάσματα της συνέντευξης Κύριε πρόεδρε, πείτε μου παρακαλώ, γιατί θα πρέπει ένας πολίτης να ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ στις 6 Μαΐου ; Πρώτον, γιατί, μην κρυβόμαστε, είναι η μοναδική σοβαρή επιλογή, αν θέλουμε να μην κινδυνεύσει η παρουσία της χώρας στο ευρώ και αν θέλουμε να μην πάνε χαμένες οι μεγάλες θυσίες που έκαναν μέχρι τώρα οι Ελληνες πολίτες. Δεύτερον, γιατί το δίλημμα που αντιμετωπίζουμε σε αυτές τις εκλογές είναι καθαρό. Η Ελλάδα, την επόμενη των εκλογών χρειάζεται μια σταθερή κυβέρνηση, βασισμένη στην ευρύτερη δυνατή συμμαχία σταθερότητας και προόδου, που να μπορεί

   Εκφράζεται από πολλούς η άποψη, ότι οι εκλογές της 6ης Μαϊου  θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και  κρίσιμες. Συμφωνώ ότι θα είναι ενδιαφέρουσες, αλλά εκτιμώ ότι κρίσιμες θα είναι οι επόμενες.   Αν τα αποτελέσματα είναι περίπου όπως καταγράφτηκαν στις τελευταίες δημοσκοπήσεις και δεν έχουμε εκπλήξεις από την κάλπη, το πολιτικό τοπίο που θα προκύψει θα καταγράψει απλά και το τυπικό τέλος μιας μεγάλης μεταπολιτευτικής περιόδου, που τελειώνει άδοξα συνοδευόμενη από την απώλεια πολλών "κεκτημένων"  αυτής της περιόδου.   Η ψήφος σ' αυτές τις εκλογές θα έχει κυρίαρχο στοιχείο τον καταλογισμό ευθυνών και ελάχιστα θα αναδεικνύονται οι πολιτικές δυνάμεις, που θα κληθούν να διαμορφώσουν τη νέα πραγματικότητα. Αυτό, είτε το θέλουμε , είτε όχι, θα συμβεί στις μεθεπόμενες εκλογές με τελείως διαφορετικούς όρους. Όσοι έχουν τη διορατικότητα να πολιτευτούν βλέποντας λίγο πέρα από τη μύτη τους θα είναι οι πραγματικοί τελικοί νικητές. Οι άνθρωποι κατά την Kubler-Ross ( γιατί όχι κι