Ω ΠΤΩΧΕΥΜΕΝΗ ΕΛΛΑΣ! Ω ΠΤΩΧΕΥΜΕΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!

Σ΄ αυτή τη χώρα πάντα συνέβαιναν τα πιο απίθανα πράγματα! Κανένας μεγάλος άνδρας στη φιλοσοφία, στις επιστήμες, στην πολιτική δεν αναγνωρίστηκε ποτέ από τους συμπολίτες, αλλά και την επίσημη πολιτεία την εποχή που υλοποιούνταν το έργο του. Τελευταίοι οι Έλληνες μάθαιναν πόσο σημαντικοί ήταν από τη λάμψη τους, που έρχονταν με αντανάκλαση από άλλες χώρες και με μεγάλη χρονικά καθυστέρηση. Είχαν προλάβει ήδη οι ίδιοι να τους στείλουν στο περιθώριο σαν ανεπιθύμητους, να τους φυλακίσουν, να τους εξορίσουν, να τους εκτελέσουν.
      Εύκολα μπορεί κανείς να βρει ποιο ήταν το τέλος μεγάλων ανδρών όπως ο Σωκράτης, ο Δημοσθένης, ο Αριστοτέλης, ο Πυθαγόρας, ο Αίσωπος, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης, ο Αριστοφάνης, ο Ισοκράτης, ο Αναξαγόρας, ο Πρωταγόρας, ο Θουκυδίδης, ο Ηρόδοτος, ο Ικτίνος, ο Μιλτιάδης, ο Φειδίας, ο Παυσανίας από την αρχαία Ελλάδα, καθώς και Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, Γιάννης Μακρυγιάννης, Μαντώ Μαυρογένους, Ιωάννης Καποδίστριας, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, Πάνος Κολοκοτρώνης. Χαρίλαος Τρικούπης και Ελευθέριος Βενιζέλος από τη νεότερη Ελλάδα. Δεν αναφέρω κανέναν από τη σύγχρονη Ελληνική ιστορία. Αυτούς θα τους αποκαλύψει η ίδια η ιστορία πολλά χρόνια αργότερα. Δεν θα ζούμε δυστυχώς οι περισσότεροι για να δούμε ποιοι θα είναι.
Μια κατάρα θαρρείς πως μας κυνηγά. Να απαξιώνουμε , να φυλακίζουμε, να εξορίζουμε, να εκτελούμε όσους πήγαιναν ένα βήμα μπροστά την Ελλάδα, να φέρνουμε ξανά και ξανά στο προσκήνιο μετά βαϊων και κλάδων την παρακμή και τους υπαίτιους γι΄ αυτήν.
       Η Ελλάδα βρίσκεται εδώ και δέκα χρόνια στα όρια της πτώχευσης. Κύριος υπεύθυνος γι’ αυτήν ο κ. Κώστας Καραμανλής ο νεότερος, η Ν.Δ. και τα πολιτικά της στελέχη. Άλλα παρέμειναν κρυπτόμενα και σιωπηλά , άλλα μετακόμισαν στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ως συνεργαζόμενοι των ΑΝΕΛ με ανταλλαγή την πολιτική (και ποινική ;) ασυλία τους. Σ’ αυτούς προσθέτω και πολλά από τα ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που ταυτίστηκαν πολιτικά με τη δεξιά παίζοντας το ίδιο παιχνίδι, είτε γιατί είχαν τις ίδιες πολιτικές ευθύνες, είτε γιατί ήταν εντεταλμένοι στα ίδια σκοτεινά κέντρα διαπλοκής και ήταν πρωταγωνιστές στην υπονόμευση και την τελική πτώση του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου. Η ειρωνεία της ιστορίας είναι ότι οι υπεύθυνοι για ό,τι ζήσαμε και ζούμε φιλοδοξούν να επιστρέψουν σαν «σωτήρες» στην πολιτική ζωή του τόπου, ενώ αυτοί που αντιμετώπισαν και διαχειρίστηκαν την κρίση, αναλώνοντας το πολιτικό τους κεφάλαιο (και κεφάλι),αν επαληθευτούν οι προβλέψεις, βρίσκονται πολιτικά πτωχευμένοι και υπόλογοι, εκλογικά ηττημένοι. Είναι η αριστερά στο σύνολό της , είτε αυτή ανήκει στις συνιστώσες του ΚΙΝΑΛ, είτε σ’ αυτές του ΣΥΡΙΖΑ. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ξέπλυνε τον κ. Καραμανλή και τη δεξιά από τις πολιτικές τους ευθύνες, στην προσπάθειά της να λεηλατήσει την εκλογική δεξαμενή του ΠΑΣΟΚ. Μεγάλο στρατηγικό λάθος ή βρώμικη επιλογή, που θα έχει βαρύτατες συνέπειες για την αριστερά, που οδηγείται σε πολιτική χρεοκοπία.
      Η Ελλάδα και η αριστερά πορεύονται σε μια παράλληλη πορεία πτώχευσης και παρακμής, επειδή δεν εκτίμησαν δεόντως τους ηγέτες που πραγματικά δούλεψαν και θυσιάστηκαν για τις αρχές και τις αξίες της. Γιατί, όπως συμβαίνει διαχρονικά, δεν μαθαίνουν ποτέ από τα λάθη τους και δεν εκπονούν, ούτε στηρίζουν μακρόχρονες στρατηγικές πολιτικής επιβίωσης. Γιατί οι ψηφοφόροι της εκπαιδεύονται, σκέπτονται και ενεργούν σύμφωνα με τα πρότυπα που παράγουν, προωθούν και καθοδηγούν τα εργαλεία που κατέχουν οι κινητήριες δυνάμεις της «βαθιάς δεξιάς» στα ΜΜΕ, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στις ίδιες τις δομές της κοινωνίας. Η αριστερά θα ταυτίζεται για πολλά χρόνια με τον θίασο της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Όσο γρηγορότερα απαλλαγεί απ’ αυτή την ταύτιση , τόσο πιο σύντομα θα συνέλθει από την πολιτική της πτώχευση. Όσοι την πονάμε πραγματικά θα βρεθούμε σίγουρα στις ίδιες αίθουσες συζητήσεων, αλλά μετά τις εκλογές. Οι πιο κρίσιμες δεν είναι στις 7 Ιουλίου. Είναι αυτές που θα ακολουθήσουν σε τέσσερα χρόνια ή πιο σύντομα. Όταν όλοι αντιληφθούν τις ευθύνες τους γιατί φτάσαμε εδώ και πολλά πράγματα τεθούν πλέον στην πραγματική τους διάσταση. Όταν επιστρέψει ο ορθολογισμός στην πολιτική μας σκέψη. Πολλές φορές μια ήττα σε μια μάχη αποδεικνύεται πολύ πιο χρήσιμη για να κερδίσει κανείς τον πόλεμο! Ο στόχος της κεντροαριστεράς πρέπει να είναι η νίκη στον πόλεμο με τη συντήρηση. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να ξαναβρεθεί με τις κοινωνικές ομάδες που εκπροσωπεί, να ξαναβρεί τον αξιακό της κώδικα, καθώς και την εσωτερική της δημοκρατία, που είναι προϋπόθεση και πυξίδα για τον ορθολογισμό σε οποιαδήποτε πολιτική δράση.
         Η ψήφος στη ΝΔ δεν είναι λύση. Είναι μια ακόμα καταδίκη της Ελληνικής κοινωνίας σε ένα ακόμα σπιράλ πτωτικής πορείας και βύθισης στη συντήρηση, ένα ακόμα πισωγύρισμα στο πελατειακό, κομματικό και αναποτελεσματικό κράτος, με πολιτικούς που δοκιμάστηκαν και απέτυχαν.
     Δεν έχουμε πλέον το δικαίωμα να λέμε ότι δεν γνωρίζαμε. Την ιστορία στην περίοδο της κρίσης τη ζήσαμε δέκα ολόκληρα χρόνια. Ας σκεφτούμε ποιοι μας είπαν ψέματα και ποιοι αλήθειες. Ποιοι έκανα πραγματικές θεσμικές παρεμβάσεις για να πάει η Ελλάδα ένα βήμα μπροστά και ποιοι τη χρησιμοποίησαν για να καταλάβουν καρέκλες και αξιώματα. Ποιοι λιποτάκτησαν στα δύσκολα και ποιοι στάθηκαν όρθιοι και αναλώθηκαν με πραγματικούς αγώνες και δύσκολες αποφάσεις στην περίοδο της κρίσης. Αν αναζητήσουμε απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα, δεν θα δυσκολευτούμε να καταλήξουμε στην σωστή επιλογή μας για τις εκλογές της 7ης Ιουλίου.
       Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ είναι στο χέρι μας να μη γίνει νίκη του κ. Μητσοτάκη και της Ν.Δ. Ας φροντίσουμε για τη νίκη του ορθολογισμού στην πολιτική ζωή της χώρας μας!