ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΝΑ (ΞΑΝΑ)ΕΚΦΡΑΣΕΙ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ;

     Ως πρώην συντονιστής της Δημοτικής οργάνωσης ΠΑΣΟΚ (2005-2008) δέχτηκα πρόσκληση της Νομαρχιακής Επιτροπής του κόμματος για συμμετοχή σε συζήτηση με την παρουσία του - για τέσσερις φορές εκλεγμένου πρώην δημάρχου Καλλιθέας-, κ. Κώστα Ασκούνη. Έχοντας στο μυαλό μου τις προσπάθειες και τις συζητήσεις που γίνονται πανελλαδικά για την συνεννόηση όλων των πολιτικών φορέων, που αυτοπροσδιορίζονται στο χώρο της κεντροαριστεράς θεώρησα χρήσιμο να παρακολουθήσω τις εργασίες σ' αυτή την πολιτική εκδήλωση. Έγινε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πολιτική εισήγηση από τον κ. Κώστα Ασκούνη, τα βασικά συμπεράσματα της οποίας ήταν, ότι ο πολιτικός φορέας, ο οποίος κράτησε τη χώρα όρθια , όταν όλοι οι πολιτικοί του αντίπαλοι συναγωνίζονταν σε λαϊκισμό και κατασκευές μύθων και ψεκασμένων σεναρίων συνωμοσίας, πλήρωσε το μεγαλύτερο ποσοστό σε πολιτικό κόστος στο ταμείο της οικονομικής κρίσης, παρότι όλοι, όσοι τον διαδέχτηκαν, φορτώνοντας στις πλάτες του Ελληνικού λαού ακόμα μεγαλύτερα βάρη, αποδέχτηκαν στην ουσία το μονόδρομο που είχε να περπατήσει η Ελλάδα, αν ήθελε να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή οικογένεια. Μίλησε για την πολιτική δικαίωση του ΠΑΣΟΚ για τις επιλογές του στην πρώτη περίοδο της κρίσης και τις μεταρρυθμίσεις που προώθησε την περίοδο 2009-2011. Πήρα το λόγο στη συζήτηση που ακολούθησε και είπα περίπου τα εξής:

"Αγαπητοί φίλοι, υιοθετώ πλήρως την ανάλυση και την αφήγηση των γεγονότων, που παρέθεσε ο κ. Ασκούνης και με απαλλάσσει από τον κόπο να αναφερθώ στην πορεία του ΠΑΣΟΚ από το 2008 μέχρι σήμερα. Θα πρέπει όμως να συμπληρώσω και μερικά ακόμα στοιχεία, που υποθέτω προσπέρασε ο ομιλητής λόγω της θέσης του και του ρόλου του στη σημερινή συνάντηση. Στην πορεία του ΠΑΣΟΚ από το 2009 και μετά εκτός των πολιτικών αντιπάλων του κόμματος έδρασαν και πολλά ακόμα στελέχη εντός των τειχών, τα οποία τυχαία(;) είτε έγιναν υπουργοί του κ. Σαμαρά, είτε σήμερα είναι υπουργοί του κ. Τσίπρα. Με εξαιρετική ευκολία είτε κατάπιαν τις αντιμνημονιακές τους κορώνες την περίοδο 2009-2011 και ψήφισαν με τα δύο χέρια άλλα σκληρότερα μνημόνια, είτε πρόσφεραν την κολυμβήθρα του Σιλωάμ στον κ, Σαμαρά με τη συμμετοχή τους στην κυβέρνησή του. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι ήταν αναμενόμενο να φορτώσουν τις ευθύνες της κρίσης στο ΠΑΣΟΚ που βρέθηκε εκείνη την εποχή με την καυτή πατάτα στα χέρια. Ο κ. Σαμαράς ήθελε να απαλλάξει τη δική του παράταξη από τις τραγικές της ευθύνες. Ο κ. Τσίπρας ήθελε να λεηλατήσει το εκλογικό σώμα που το υποστήριζε προσφέροντας κάλυψη στον κύριο υπεύθυνο του εκτροχιασμού, Κώστα Καραμανλή, που κρύφτηκε και εξακολουθεί να κρύβεται στο λαγούμι του. Το μοιραίο όμως για το ΠΑΣΟΚ επήλθε από την επίσης τραγική ηγεσία του, που διαδέχτηκε πραξικοπηματικά  το Γιώργο Παπανδρέου, αφού τον εξανάγκασε σε παραίτηση. Θεώρησαν κι αυτοί ότι βρήκαν τον αποδιοπομπαίο τράγο, που θα έπαιρνε μαζί του τις αμαρτίες ολόκληρου του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος. Επειδή μάλιστα η μεταπολίτευση συνδέθηκε άρρηκτα με τον Ανδρέα Παπανδρέου, δεν δίστασαν να εγκαταλείψουν κάθε προσπάθεια υποστήριξης του μεγάλου έργου και της σφραγίδας που έβαλε στην Ελληνική κοινωνία η περίοδος διακυβέρνησής του με όλα τα λάθη και τις παραλήψεις. Θέλησαν να δραπετεύσουν από τις δικές τους ευθύνες για να παρουσιαστούν σαν μεταννοημένες  Μαγδαληνές, ζητώντας μάλιστα και συγνώμη από τον Ελληνικό λαό. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που το ΠΑΣΟΚ έφτασε σ' αυτά τα ποσοστά. Η πολιτική του ηγεσία ανακάλυψε επιτέλους την αναγκαιότητα να υπερασπιστεί τις σωστές επιλογές της περιόδου 2009-2011, καθώς και την ιστορία του ΠΑΣΟΚ. Αφήνει όμως απέξω τον πολιτικό, που ήταν υποτίθεται επικεφαλής και πολλές φορές μόνος σ' εκείνο τον αγώνα, τον πρωθυπουργό που προώθησε, όπως σημείωσε ο ομιλητής, το 85% τουλάχιστον των μεταρρυθμίσεων, με τις οποίες μηδενίστηκε σε δύο χρόνια το πρωτογενές έλλειμμα με τεράστιες θυσίες φυσικά των Ελλήνων πολιτών. Θα ζητήσει από τους Έλληνες πολίτες τη στήριξή τους, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι δικαιώνεται πολιτικά, τη στιγμή που το ίδιο αρνείται να δικαιώσει τον άνθρωπο που ήταν ο εμπνευστής αυτών των πολιτικών.

Σήμερα σ' αυτή την αίθουσα περίμενα να συζητήσουμε όλοι, όσοι αισθανόμαστε ότι ανήκουμε στον Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό χώρο, τον τρόπο με τον οποίο θα βρούμε πρώτα απ' όλα κοινούς κώδικες επικοινωνίας, που θα ορίζονται όχι από τις απαραίτητες συγκολλήσεις σε επίπεδο στελεχών, αλλά από τις ανάγκες της Ελληνικής κοινωνίας που δοκιμάζεται σκληρά. Δυστυχώς βλέπω πάλι μια προσπάθεια για ανασυγκρότηση τοπικών επιτροπών και επιστροφής πολιτικών μεταναστών στο ΠΑΣΟΚ προσβλέποντας σε αύξηση των ποσοστών του στις επόμενες εκλογές, ώστε να μπορεί τάχα να "παίξει ρόλο" στις μετεκλογικές εξελίξεις. Οι εξαγγελίες για Δημοκρατικές συμπαρατάξεις, για ενότητα των προοδευτικών δυνάμεων και άλλα τέτοια σε επίπεδο συγκόλλησης ηγετών και ηγετίσκων, που ο καθένας θέλει να κρατήσει το μαγαζάκι του δεν ενδιαφέρουν τον Ελληνικό λαό και είναι ατελέσφορες.

Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι όλοι, όσοι με οποιονδήποτε τρόπο την εποχή του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ έπαιξαν ή νόμιζαν ότι έπαιζαν ηγετικό ρόλο, δεν μπορούν να φανταστούν την κεντροαριστερά χωρίς να είναι οι ίδιοι στο κάδρο και μάλιστα στο κέντρο του. Έχουν συνηθίσει να μοιράζουν ρόλους και νομίζουν ότι μπορούν να αναστήσουν το χώρο, αν καταφέρουν να συμφωνήσουν στη μοιρασιά. Φοβούνται όλοι για το δικό τους πολιτικό μέλλον και καμώνονται ότι τάχα συζητούν. Τα πράγματα είναι πολύ απλά σύντροφοι, αν πραγματικά θέλουν όλοι -και ειδικά η νυν ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ- να ανασυγκροτηθεί η Σοσιαλιστική Δημοκρατική Αριστερά .

1. Αποφασίζουν όλοι τη διάλυση των κομμάτων τους.

2. Καλούν τους πολίτες που αυτοπροσδιορίζονται στο χώρο της Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Αριστεράς (σας αρέσει το όνομα;) σε ανοιχτές συνελεύσεις, όπου εκλέγονται άμεσα και δημοκρατικά εφορευτικές επιτροπές, που θα αναλάβουν τη διενέργεια εκλογών για αντιπροσώπους, οι οποίοι σε ιδρυτικό καταστατικό συνέδριο θα δώσουν το πολιτικό στίγμα του νέου κόμματος.

3. Εκεί θα παρουσιαστούν και οι υποψήφιοι ηγέτες, όπου θα καταθέσουν τις ιδέες τους και θα εκλεγούν τα νέα στελέχη από μηδενική βάση.

4.Γίνονται εκλογές από τη βάση των εγγεγραμμένων μελών και τους φίλους για την εκλογή του νέου ηγέτη.

5. Υιοθετούνται οι αρχές της άμεσης δημοκρατίας μέσω του διαδικτύου για οποιοδήποτε θέμα αφορά το νέο κόμμα. Πρώτη προτεραιότητα η δημοκρατική λειτουργία του και η ενεργή συμμετοχή των πολιτών σε κάθε του βήμα.

Ευχαριστώ για την υπομονή σας να με ακούσετε."