ΛΙΓΑΠΟΛΑ

"Από την αρχή είχα προειδοποιήσει ότι η πολιτική του Μνημονίου θα βυθίσει σε ύφεση την ελληνική οικονομία και τώρα δικαιώνομαι" επαναλαμβάνει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί ο Αντώνης Σαμαράς. Αυτό είναι το βασικό του Αξίωμα. Το δεύτερο σαμαρικό Αξίωμα είναι πως: "μόνο με ανάπτυξη μπορεί η οικονομία της χώρας να ανταποκριθεί στο δυσβάσταχτο χρέος". Στη βάση αυτών των δύο Αξιωμάτων καταλήγει στο Θεώρημα – που αποτελεί και τον πυρήνα της αντιπολιτευτικής του τακτικής – πως η λύση για τη χώρα είναι ένα άλλο Μνημόνιο που θα πυροδοτήσει άμεσα την ανάπτυξη και η Ελλάδα θα αρχίσει να αποπληρώνει τα χρέη της. Στη θεωρία παίρνει άριστα. Δεν ξέρω με τι βαθμό πήρε το πτυχίο του τα Οικονομικά, οφείλουμε όμως όλοι μας να υποκλιθούμε στην αυθεντία του Προέδρου της ΝΔ, καθώς και τα δύο Αξιώματα πάνω στα οποία στηρίζει το Θεώρημά του – το οποίο... ...και προτείνει ως λύση για το γόρδιο δεσμό του ελληνικού χρέους – είναι σωστά και η εξ’αυτών συναγόμενη πρόταση είναι ακολού

Συγγραφείς του μηνύματος της ΟΛΜΕ για την επέτειο του "ΟΧΙ", Αγαπητοί απόγονοι, Στις 28 του Οκτώβρη υποτίθεται ότι γιορτάζετε, γιατί πριν από 71 χρόνια, μια μέρα σαν κι αυτή, εμείς, οι εργάτες , οι έμποροι, οι αγρότες, αφήσαμε τις δουλειές μας, τα μαγαζιά μας και τα χωράφια μας. Μια δικτατορική κυβέρνηση μας είπε ότι απειλούνταν η κυριαρχία μας, η ανεξαρτησία μας, η αξιοπρέπειά μας. Μας μήνυσε ότι ο Ιταλο-Γερμανικός ιμπεριαλισμός, το μαύρο μπλοκ του φασισμού, επιτέθηκαν στη χώρα μας. Είπαν “ΟΧΙ” στην απαίτησή τους να περάσουν από τη χώρα μας, γιατί αυτό απαιτούσαν οι συμμαχικές μας υποχρεώσεις. Χωρίς κανέναν δισταγμό, όλοι μας υιοθετήσαμε το «ΟΧΙ». Δεν θα περάσουν!  Και, νέοι τότε, βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή. Οι γυναίκες στις πόλεις και πρώτα απ’ όλα στα χωριά ανέλαβαν την τροφοδοσία. Όλοι μας σηκώσαμε το μπόι μας, είτε διαφωνούσαμε , είτε συμφωνούσαμε με την επιλογή της κυβέρνησης. Λυγίσαμε τα σίδερα. Οι Ιταλοί φασίστες βρήκαν το μπελά τους: «ΟΧΙ, δεν θα μας πάρ

    Δύτης βρίσκεται 120 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και βυθίζεται με ταχύτητα 25 m κάθε  λεπτό (Κατάσταση Α).  Αν φτάσει στα 200 μέτρα είναι βέβαιο ότι θα συνθλιβεί από την πίεση του νερού. Αυτός καταφέρνει την ύστατη στιγμή, και αφού πιάσει τα σκοινιά βοήθειας που του παρασχέθηκαν, να σταματήσει τη βύθιση και λίγο πριν φτάσει στο κρίσιμο βάθος  μετά 9 λεπτά βρίσκεται πάλι στα 120 m με κατεύθυνση  προς την επιφάνεια της θάλασσας (Κατάσταση Β). Τότε: Α. Ο δύτης ήταν πιο ασφαλής στην κατάσταση Α Β. Ο δύτης είναι πιο ασφαλής στην κατάσταση Β Γ. Δεν έχει αλλάξει τίποτα. Σημειώστε την κατά τη γνώμη σας σωστή απάντηση . (Ο κ. Αντώνης Σαμαράς σημείωσε σωστό το Γ, αν σας βοηθάει...)

        Οι από μηχανής θεοί, που εμφανίζονταν την κρίσιμη ώρα και έσωζαν τους ανθρώπους από τα δεινά, καθώς και οι ήρωες των κόμικς, που δευτερόλεπτα πριν το μοιραίο σκαρφίζονταν απίθανα κόλπα και κατατρόπωναν τον εχθρό, μάλλον στη φαντασία των ανθρώπων μόνο υπήρξαν για να ξορκίζεται η πραγματικότητα και να κερδίζεται λίγος ακόμα χρόνος δικαιώματος στην ελπίδα. Ακούω και διαβάζω πολλά σενάρια για την επόμενη μέρα και τις πολιτικές πρωτοβουλίες που πρέπει να αναληφθούν, ώστε να αντιμετωπιστεί η κατάσταση που θα προκύψει αμέσως μετά τη σύνοδο κορυφής των ηγετών της Ε.Ε.  και τις αποφάσεις τους για την τύχη του Ελληνικού (και όχι μόνο) χρέους. Γνώμη μου είναι ότι οποιαδήποτε εσωτερική πολιτική κίνηση δε μπορεί ούτε στο ελάχιστο να επηρεάσει τα πραγματικά οικονομικά δεδομένα, καθώς το παιχνίδι έχει ξεφύγει εδώ και πολύ καιρό από το δικό μας γήπεδο. Η βάρκα της Ελληνικής Οικονομίας παλεύει ανάμεσα στα κύματα που προκαλεί η ναυμαχία που εξελίσσεται μεταξύ των οικονομικών κολοσσών προσ

Το  νεανικό συγκρότημα παραδοσιακής Θρακιώτικης μουσικής ΘΡΑΞ ΠΑΝΚC ανέβασε στο διαδίκτυο μία από τις πρώτες ηχογραφήσεις  ανέκδοτων Θρακιώτικων τραγουδιών . Το τραγούδι "Τσιρτσιλιάγκους" είναι η αρχή. Εύχομαι στα παιδιά καλή συνέχεια με σεβασμό στο παραδοσιακό Θρακιώτικο τραγούδι.

     Εδώ και 3 μήνες μετακόμισα στο χωριό μου. Οι εργασίες που απαιτούνταν για να γίνει βιώσιμο το πατρικό μου σπίτι όπου νάναι τελειώνουν και θα έχω το χρόνο να ασχολούμαι και με το blog μου, που παραμέλησα εδώ και 4 μήνες, καθώς έκανα τον σοβατζή, τον πλακατζή, τον ελαιοχρωματιστή, τον υδραυλικό, τον αχθοφόρο και ότι άλλο αναγκάζεται να κάνει κανείς, όταν επιλέγει την αυτοαπασχόληση σαν απάντηση στην οικονομική κρίση.   Πλέον αυτή η εικόνα της ανατολής και αυτή ...της δύσης, ανοίγουν και κλείνουν τις ημέρες μας. Δεν υπάρχουν όρια στο βάθος του ορίζοντα, καθώς μπορεί να δει κανείς, όσο μακριά μπορούν τα μάτια του. Η Ορεστιάδα, όπως φαίνεται απο το μπαλκόνι της ανατολής και στο βάθος του βορά η Αδριανούπολη δίνουν την αίσθηση, ότι οι 170 περίπου κάτοικοι του χωριού είναι οι προνομιούχοι των νοτιοδυτικών προαστίων , 10 μόλις χιλιόμετρα από την πόλη και 130 μέτρα περίπου ψηλότερα απ' αυτήν στην πλαγιά ενός καταπράσινου λόφου.   Από δω λοιπόν, με πιο καθαρό μυαλό,