ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΝΑ ΦΥΣΗΞΕΙ ΚΑΘΑΡΟΣ ΑΕΡΑΣ

  
  Όταν, στις 14 Ιανουαρίου 2014, έγραφα  την ανάρτησή μου με θέμα: «ΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ» , ήμασταν ακόμα , με τη παράταξη που ήμουν υποψήφιος στις προηγούμενες Δημοτικές εκλογές, σε συζητήσεις για ότι αφορούσε το μέλλον της. Στην πρώτη συνεδρίαση ακόμη φάνηκε, ότι  πολλοί  από  τους υποψήφιους  με την παράταξη του Λευτέρη  Χαμαλίδη  είχαν  κάνει  ήδη τις επιλογές τους  για συμμετοχή σε άλλους συνδυασμούς  και ευτυχώς έγκαιρα το αντιλήφθηκε και ο ίδιος  αποσύροντας  την υποψηφιότητά του  με εντιμότητα   και αξιοπρέπεια.  Ήταν πλέον φανερό, ότι δεν θα μπορούσε να σχηματιστεί εύκολα συνδυασμός με συνεκτική ουσία  μια κοινή  ιδεολογική αναφορά των υποψηφίων, καθώς τα «μεγάλα»  παραδοσιακά κόμματα  που έπαιζαν αυτό το ρόλο στο παρελθόν βρίσκονται πλέον σε εμφανή αδυναμία.  Ο νυν Δήμαρχος ξεκινούσε  με απείρως ευνοϊκότερους όρους  και  το πλεονέκτημα  του έτοιμου συνδυασμού, που άσκησε εξουσία για δύο τετραετίες και συνεκτική ύλη  και τροφή του  τη φιλοδοξία να συνεχίσει.

  Οι καινούργιοι (και παλιοί)  συνδυασμοί  αγωνίζονται να αποδείξουν ότι  εκφράζουν  παρατάξεις, που  σπάνε τα φράγματα των κομμάτων και  κάνουν υπέρβαση των ιδεολογιών.  Γι’ αυτό πολλοί τοπικοί πολιτευτές (ειδικά οι άστεγοι που δεν ανήκαν στο χώρο της Ν.Δ.) έσπευσαν να καταργήσουν τις ιδεολογίες , επιχειρώντας να δικαιολογήσουν  τη μεταπήδησή τους σε  μέχρι χθες  «αντίπαλους»  συνδυασμούς.  Άνθρωποι, που  υποτίθεται    συμμετείχαν στα κοινά υπερασπιζόμενοι συγκεκριμένους  αξιακούς κώδικες  στο κοινωνικό μωσαϊκό , που  οριοθετούσαν  τις  πολιτικές  τους συμπεριφορές ,  ξαφνικά ανακάλυψαν ότι όλα αυτά ήταν πλάνες, ιδεοληψίες και αγκυλώσεις  του παρελθόντος  και τεχνητά τείχη για να μαντρώνουν τα κοπάδια-ψηφοφόρους σε συγκεκριμένες παρατάξεις.  Τώρα τι μπορεί να περιμένει κανείς απ’ αυτούς  που έφτασαν σχεδόν στα γεράματα  για να καταλάβουν την πλάνη τους, είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο.  Υπάρχει βέβαια και το ενδεχόμενο να μη πρόκειται  για όψιμη κατανόηση της πλάνης, αλλά αλλαγή τακτικής. Να χρησιμοποιήθηκαν οι ιδεολογίες , όσο ήταν της μόδας  και απέδιδαν εκλογικά  και να εγκαταλείπονται τώρα, που ούτε της μόδας είναι, ούτε ψηφαλάκια εξασφαλίζουν.  

Αντιπαρέρχομαι  κακοπροαίρετες σκέψεις , όπως η προηγούμενη και ξεκινώ  με θετική διάθεση. Οι περισσότεροι υποψήφιοι στους  εν λόγω συνδυασμούς  είναι αξιόλογοι άνθρωποι, επιτυχημένοι επαγγελματίες,  συνταξιούχοι,  ευδοκίμως  τερματίσαντες  την έντιμη πορεία στον υπηρεσιακό και εργασιακό  τους βίο. Θα μπορούσαν ίσως να κάνουν μια καλύτερη διαχείριση στη λειτουργία του Δήμου, σε σχέση με τη σημερινή Δημοτική αρχή.  

   Όμως ο Δήμος Ορεστιάδας δεν έχει ανάγκη απλά από έναν καλύτερο διαχειριστή. Έχει ανάγκη από μια Δημοτική αρχή, με ριζικά διαφορετική φιλοσοφία . Από νέους επιστήμονες  που δε βλέπουν  την εκλογή τους στη Δημοτική αρχή σαν μια τελική επιβράβευση  για την  επιτυχή πορεία στην προσωπική τους ζωή, αλλά σαν μια πρόκληση στην αφετηρία για την υλοποίηση  στόχων και οραμάτων, όπου οι ιδεολογίες δεν καταργούνται, αλλά υπηρετούνται, όπου  οι πολιτικές συγκρούσεις δεν σκηνοθετούνται  για να αναδεικνύονται οι μονομάχοι στα μάτια των ψηφοφόρων, αλλά  προκύπτουν από συγκρούσεις  με ιδιωτικά συμφέροντα που αντιμάχονται  το κοινωνικό.  Έχει ανάγκη από ανθρώπους, που δε βαρύνονται με κανενός είδους εκλογικές υποχρεώσεις του παρελθόντος, που εκ των πραγμάτων  δεσμεύουν και «κυνηγούν» τους κατ’ επάγγελμα  υποψήφιους σε κάθε εκλογική αναμέτρηση.

   Μια τέτοια κίνηση γνήσια, αυτεξούσια, αυτόνομη και ακηδεμόνευτη γεννήθηκε από τον ενθουσιασμό, το ενδιαφέρον για το μέλλον της πόλης μας και τη θέληση για ζωή αυτού του τόπου,  μιας μεγάλης παρέας  επιστημόνων,  εργαζόμενων και άνεργων νέων, που ξεκινώντας δε ρώτησαν κανέναν από μας τους "παλιούς", δε ζήτησαν τη στήριξη κανενός κόμματος,  συνειδητά δεν προβάλουν τους εαυτούς τους με καρτελάκια και αφίσες σαν διαφημιστικά προϊόντα, που δε  χρωστούν τίποτα σε κανένα, δεν υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια παρά μόνο  καλούν  τον κάθε πολίτη συμμέτοχο σε κάθε τους βήμα. Δεν θεωρούν ότι είναι οι "Μεσσίες" του Δήμου, αλλά αποδέχονται την  συμβολή του καθενός για τη δημιουργία μιας ανθρώπινης πόλης.
     «ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ» να της δώσουμε δύναμη, ώστε να αλλάξει κάποτε η εικόνα του Δήμου μας.  Όταν έγραφα :

«Οι ηγέτες και τα στελέχη του νέου κινήματος, αν προκύψει,  θα αναδειχθούν από τις συμμετοχές και καταθέσεις ιδεών στον καθημερινό αγώνα των ανθρώπων για την επιβίωση στο σκληρό περιβάλλον που διαμορφώνεται. Η μοίρα των πολιτικών ρευμάτων που υπηρετούν τους μη προνομιούχους πολίτες είναι να γεννιούνται στους χώρους δουλειάς και στις πλατείες των ανέργων  και να πεθαίνουν στα σαλόνια πολιτικών τύπου "Άκη", όποτε η διαχείρισή τους πέσει στα  χέρια τους. Στα πολιτικά θερμοκήπια και στα σαλόνια τα ανατρεπτικά κινήματα  δε μπορούν να έχουν ζωή, δε βρίσκουν οξυγόνο.

   Καταλήγοντας και απευθυνόμενος σε όσους έχουν  σαν όραμα τη δημιουργία ενός νέου δυνατού προοδευτικού ρεύματος, που θα έχει στόχο να ανατρέψει τη σημερινή σάπια πολιτική κατάσταση θεωρώ ότι είναι η πλέον κατάλληλη ώρα να βρεθούν και να διαμορφώσουν ένα αυθεντικό τοπικό πολιτικό κίνημα. Αν πάλι ο κάθε επίδοξος υποψήφιος δήμαρχος καβαλήσει το δικό του άλογο και τραβήξει με όσους τον ακολουθήσουν, πιστεύοντας ότι είναι ο μεσσίας του Δήμου του , θα έχει χαθεί για μια ακόμα φορά το παιχνίδι υπέρ  των δυνάμεων της συντήρησης και οπισθοδρόμησης γι’ αυτό τον τόπο, υπέρ όσων έχουν την οικονομική δυνατότητα να προσελκύσουν ικανούς ψηφοσυλλέκτες.»,
 ένα τέτοιο κίνημα νέων επιστημόνων και  παιδιών της καθημερινής βιοπάλης,  που ζουν καθημερινά με την αγωνία για την αυριανή μέρα  μαζί με χιλιάδες άλλους νέους,   σκεπτόμουν και προέκυψε  στην πράξη σαν μια πραγματική ελπίδα, σαν παράθυρο στην άνοιξη για  να φυσήξει επιτέλους καθαρός αέρας…